Pavel Borisoviç Akselrod
Pavel Borisoviç Akselrod (Rusça: Павел Борисович Аксельрод, Paul Axelrod olarak da bilinir, d. 1849-50? - ö. 1928, Berlin), Marksist kuramcı. Rus Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin (RSDİP) kurucularından ve Menşeviklerin önderlerindendir.
Akselrod 1870'lerde Narodnik (Halkçı) harekete katıldı ve 1879'da Georgi Plehanov'la birlikte, teröre karşı olan Çorni Peredel (Kara Bölünme) grubunu kurdu. Daha sonra Batı Avrupa'ya giderek Marksizmi benimsedi. Marksizmi benimsedikten sonra Narodniklerden koptu, 1883'te, İsviçre'de Vera Zasuliç ve Georgi Plehanov ile Osvobojdeniya Truda (Emeğin Kurtuluşu) grubunun kurucuları arasında yer aldı.[1]
1900'de İskra (Kıvılcım) gazetesinin yazı kurulu üyesi oldu. RSDİP'nin 1903'teki II. Kongresi'nde Menşevizmi benimsedi. 1905'ten sonra, partinin yasadışı etkinliklerine son vererek sendikal ve parlamenter çalışmları yoğunlaştırmasını savunan ve Bolşeviklerin tasfiyecilik (likidasyonculuk) olarak adlandırdığı hareketin kuramcısı oldu. I. Dünya Savaşı sırasında, Rusya'nın savaşı sürdürmesinden yana olan Akselrod, Şubat Devrimi'yle (1917) Rusya'ya döndü. Ekim 1917'de Bolşevik Devrimi'ne karşı çıktı, Komintern dışında bir enternasyonal kurulması düşüncesini destekledi. 1917'de de Rusya'dan ayrıldı. 1928'de Berlin'de sürgündeyken öldü.
Perejitoye i Peredumanoye (Deyimler ve Düşünceler) adını taşıyan anı kitabı 1923'te yayımlandı.