Sülüs

Mehmed İzzet Efendi'den (1841–1904) bir Sülüs tarzında talebelerin ilk öğrendiği hat yazısı
İbn Mukle zamanından kalma bir Sülüs tarzı yazı

Sülüs, (Arapça: ثلث, "bir-üç") Arap alfabesiyle yazılan bir tür süslü yazı[1] veya Hicrî IV. yüzyıl sonlarında ortaya çıkan, nesihe benzer, kalınca bir yazı türüne verilen ad olarak tanımlanır.[2] Camilerde, Kervansaray ve Medrese kitabelerinde celi sülüs tarzı yaygındır. Ortaçağ'da camilerde iç mimari'de süsleme olarak çok kullanılmıştır. Günümüzde evlerde, işyerlerinde ve camilerin duvarlarını süsleyen ve küçük ve büyük levhalarda, kitabelerde ve birçok mezar taşlarında görülür.

Sülüs'ün en önemli yazı türü hareke tarzıdır.

Gelişim aşamaları

En büyük katkıları Sülüs el yazısı evrimine, Osmanlı İmparatorluğu zamanında, Osmanlı hat sanatçıları yapmıştır.

15. yüzyıl

İlk devrim 15. yüzyılda oluştu ve Şeyh Hamdullah (1436 – 1520) tarafından başlatıldı.[3][4]

17. yüzyıl

İkinci devrim 17. yüzyılda oluştu, bir Osmanlı hattatı olan Hâfız Osman (1642-1698) tarafından başlatıldı.[5][6]

19. yüzyıl ve sonrası

Sonunda, Mehmed Şevki Efendi 19. yüzyılın sonlarında, el yazısına bugünkü biçimini verdi.[7][8][9]

Ünlü hattatlar

Ayrıca bakınız

Kaynakça

This article is issued from Vikipedi - version of the 2/2/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.