Taycılar, Tepebaşı
 |
Vikipedi'nin kalite standartlarına ulaşabilmesi için, bu maddenin veya bir bölümünün temizlenmesi gerekmektedir. Görüşlerinizi lütfen tartışma sayfasında belirtiniz. |
| Taycılar | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Eskişehir |
| İlçe | Tepebaşı |
| Coğrafi bölge | İç Anadolu Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 56 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0222 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 26000 |
| İnternet sitesi: | |
Taycılar, Eskişehir ilinin Tepebaşı ilçesine bağlı bir mahalledir.
Tarihçe
[1] Köy, Eskişehir'in kuzey doğusundan kuzeybatısına doğru uzanan Sündiken Dağlarının içinde bir orman mahallesidir. Köy Osmanlı İmparatorluğu ve önceki dönemlerde orduya tay yetiştirmiştir. Orduya tay yetiştirdiği için adı Taycılar olmuştur.
Taycılar Köyü'nün bir km, güneyinde bir içmece vardır. Bu içmece ile köy arasında çam ormanları ile kaplı bir tepe bulunmaktadır. Bu içmece bir vadidedir. Suyu bağırsak parazitlerine ve mide hastalıklarına iyi gelir. Bu içmece suyundan eve getirdiğinizde o gün tadı değişir. Mahallenin 8 km uzaklığında Ekincik içmesi adı altın ikinci bir içmece daha mevcuttur. Bu içmece suyunun şeker hastaları için şekeri düşürdüğü söylenmektedir.
Kültür
Mahallenin belli başlı gelenekleri köy düğünleridir. 1967, 1968 yıllarında ben orada öğretmenlik yaptım. O yıllarda köy günlerinin düğün müziklerini mahallenin yerli enstrüman aletleri çalan müzisyen sanatçılar yapardı. Bunlardan biri o yıllarda mahallesinde muhtarıydı.
Düğünde gelin arabası olarak öküz arabası kullanılırdı. Öküz arabasının üzeri silindir şeklinde hazırlanır. Üzerine dokuma kilimi örtülürdü. Gelin bu arabaya baba evinden bindirilir damat evine getirilirdi.
Köy düğününde dışarıdan getirilen köçekler oynatılır, düğünü şenlenirdi. Köy halkı yalnız seyirci olur, kendi oynamazdı.
Mahallede arazi az ve sulak arazi olmadığından sebze yetiştirilemezdi. Sebzeyi köye katırla, eşekle sebze getiren satıcılardan alırdık.
Mahallede kıraç arazide fasulye, mısır, mercimek, nohut ekilirdi. Fakat bunları da yabani domuzlardan koruyamazlardı. Bu nedenle ürünü çok az alabilirlerdi. Hatta yabani domuzlar köy evlerinin bitiminde kuzeyde olan okul binasının ağaç dalları çitinden olan bahçe duvarına kadar gelirlerdi.
Yemekleri tarhana çorbası, kurufasulye, nohut, bulgur pilavı ve mevsimlik yeşil sebzelerdir. Mahallenin yöresel yemekleri tarhana çorbası ve kuru fasulye, bulgur pilavıdır.
Mahallenin nüfusu giderek azaldığından genç nüfusta kente göçüp geriye dönüş olmadığından bu köy yok olmakla karşı karşıyadır.
Coğrafya
Eskişehir merkezine 90 km uzaklıktadır. Ormanlık bir alana kurulmuştur. Mahallede çeşitli mesire yerleri ve içmeceler bulunmaktadır. Mahallede birde sit alanı mevcuttur.
İklim
Mahallenin iklimi, karasal iklim etki alanı içerisinde olmakla beraber orman içi olması nedeniyle kışlar ılık geçer. Mahallenin kılkeçi sürüleri orman içine otlamaya giderken okulun önünden geviş getirerek giderler. Kışın soğukta kılkeçi hayvanı çok üşür, bu nedenle açık havada geviş getirmez.Ama bu köy orman içi olması nedeniyle iklimi ılımandır.
İnsanlar da kışın en soğuk günlerinde paltosuz, pardüsesiz gezebilir.
Yazlar ise ormanın etkisiyle serindir.
Nüfus
| Yıllara göre mahalle nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | 50 |
| 2000 | 56 |
| 1997 | 67 |
Ekonomi
Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalı olmakla beraber en önemli gelir kaynakları Lületaşı madenciliğidir. Lületaşını Sepetçi Köyü, Margı Köyü arazisinden çıkarırlar, satarlar ve işlerler.
Mahallenin en iyi Lületaşı işleme ustası MEHMET ÖNER'dir. Mehmet Öner benim 1967-1968 Eğitim- Öğretim yılında beşinci sınıf öğrencimdi. Çok yetenekli, çok becerikli bir öğrencimdi. Daha beşinci sınıfta iken Lületaşı işlemesi ile çok güzel tasarımlar yapar; yaptığı tasarımları işlerdi.
MEHMET ÖNER daha beşinci sınıf öğrencisiyken babasının Lületaşı ocaklarından getirdiği ıskarta Lületaşlarından çok güzel işler çıkarırdı. Matematik dersinde kullanmak için üçgen, dörtgen, kare prizmalar ve silindir, koni yaptı. Ayrıca yine ıskarta taşlardan şekerlik, minare, terlik, ibrik işledi.
MEHMET ÖNER' yalnız Lületaşı işlemesinde değil ağaç işleri işlemesinde de çok yetenekli ve beceriliydi, ıhlamur ağacından bana hediye olarak büyük bir yemek kepçesi işlemişti ben o kepçeyi kullanmaya kıyamadım hala saklarım.
MEHMET ÖNER' ilkokulu bitirdikten sonra Lületaşı işlemesine yoğunlaştı. Çok başarılı bir usta oldu. Birçok usta yetiştirdi. 40 yaşında akciğer kanseri oldu ve bu hastalıktan 2013 yılında hayatını kaybetti. Allah rahmet eylesin.
Zaman zaman mahallede faaliyete geçen maden işletmeleri de vardır.
Mahallede okul ya da taşımalı eğitim olmayışı mahallenin başlıca göç sebeplerindendir. Mahallede tarım alanlarının azlığı tarımla uğraşıyı azaltmıştır. Merkeze uzak ve sapa oluşu hala doğal kalmasını sağlamış ancak beraberinde yatırımsızlık getirmiştir. Mahallede son kalanlarda köye hayvancılıkla tutunmaya çalışmaktadır. Mahallede tamamen mera hayvancılığı yapıldığından et kalitesi ve tadı çok yüksektir.
Şimdilerde ise doğal dokusuyla,ormanlarıyla zamana direnmeye çalışmaktadır.
([email protected])
Altyapı bilgileri
Mahallede ilköğretim okulu vardır ancak kullanılmamaktadır. Mahallede herhangi bir taşıma söz konusu değildir. Mahallenin içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Mahalleye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup mahallede elektrik ve sabit telefon vardır.
Mahalleye gelen hizmetlerden dolayı başta muhtarımız Celal ÖNER'e ve gıyabında tüm yetkililere müteşekkiriz.
Dış bağlantılar
| ||||||
- ↑ 1967-1968 Eğitim -Öğretim yılında bu mahallede ilkokul öğretmenliği yapan İBRAHİM ALİ İLERİ