Uzak Doğu
Uzak Doğu veya Uzakdoğu,[1] Avrupa merkezli yaklaşımda Asya'nın doğusu ve güneydoğusundaki ülkeler.[1]
Günümüzde genellikle Çin, Japonya, Endonezya, Filipinler, Malezya, Brunei, Singapur, Doğu Timor, Tayland, Laos, Kamboçya, Vietnam, Myanmar (Birmanya), Çin Cumhuriyeti (Tayvan), Bangladeş, Pakistan, Sri Lanka, Kuzey Kore, Güney Kore ve Moğolistan Uzakdoğu ülkeleri kabul edilir. Avustralya ve Yeni Zelanda gibi ülkeler Uzak Doğu kavramına dahil edilmemektedir. Kuzey Amerika'da ve Avrupa'da Asyalı kavramı ile genellikle Uzakdoğulular kastedilir.[2]
Tarihçe
Uzakdoğu kavramı Dünya Savaşları'ndan önce İngilizlerin Hindistan'daki topraklarına işaret etmekteydi. Ancak Dünya Savaşları'yla bölge ülkelerine verilen genel isim halini almıştır. Kavramın temelinde Avrupa kıtasının merkez olarak kabul edilmesi yatmaktadır. Avrupalılar, Dünya savaşları dönemi başta olmak üzere, kendilerinin dogusunda yer alan Osmanlı İmparatorluğuna yakın doğu, Güney ve Orta Asya'daki topraklara ortadoğu ve daha uzakta kalan alanlar için de uzakdoğu kavramını kulanmışlardır.
Kültür
Bu bölge dünyanın en çok turist çeken bölgeleridir. Kültürleri çok zengin ve çeşitlidir. Tao, Şinto ve Budist tapınakları göz kamaştırır. Yaygın dinler İslam, Budizm, Konfüçyüsçülük, Taoizm, Şintoizm ve Hıristiyanlıktır.
Kaynakça
- 1 2 "Uzakdoğu." Dil Derneği. Erişim 19 Temmuz 2013
- ↑ "Asian." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.