Çöven

Vikipedi:Taksokutu
Çöven


Bilimsel sınıflandırma
Âlem: Plantae (Bitkiler)
Klad Angiosperms
(Kapalı tohumlular)
Klad Eudicots
(İki çenekliler)
Klad Core eudicots
Takım: Caryophyllales
Familya: Caryophyllaceae (Karanfilgiller)
Alt familya: Caryophylloideae
Cins: Gypsophila
L.
Türler

Metne bakınız.

Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Çöven ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
Wikispecies'te Çöven ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur.
Gypsophila cerastioides
Gypsophila tenuifolia
Bir çöven türü (beyaz çiçekli)
Kesme çiçek olarak değerlendirilen Gypsophila paniculata
Kesme çiçek olarak değerlendirilen Gypsophila elegans
Gypsophila kültivarı
Gypsophila muralis
Gypsophila oldhamiana
Gypsophila repens
Gypsophila repens

Çöven ya da çöven otu, çöğen (Gypsophila), karanfilgiller (Caryophyllaceae) familyasından ekonomik öneme sahip 100 türden oluşan, bir yıllık ya da çok yıllık 5–120 cm boyunda otsu bitki cinsi. Türkiye'de bulunan 50 çöven türü bilinmektedir. Tahin helvası yapımında da kullanılan çöven Türkiye'nin ihraç ürünlerinden biridir.[1] Aynı familyadan onun gibi köpürtücü özelliğe sahip olan sabun otu (Saponaria officinalis) ile karıştırmamak gerekir

Adlandırma

Türkçe çöven kelimesinin aslı çöğen olup Azerice ve Türkmencede çoğan biçiminde geçer. Eski Kıpçakçada da çoğan biçimindedir.[2] Osmanlıca Tarama Sözlüğü'nde çoğan (چغان) olarak geçer.[3] Anadolu ağızlarında cöğen, cöven, çuvan biçimleri de geçer. Kimi kaynaklarda çevgen olarak da görülür.

Latince cins adı Gypsophila Eski Yunanca γύψος («kireç, tebeşir») ile φίλος («seven») kelimelerinden birleşiktir. Türkçede alçı otu adı da buna dayanır.

Süs ya da kesme çiçek olarak kullanılan türlerine cipsofilya (ya da çiçekçilerin jargonunda: cipso) adı da verilir. Gypsophila paniculata türüne bahar yıldızı adı da verilir.

Sınıflandırma

Gypsophila cinsinin sınıflandırması 3 alt cins olarak yapılır:

Bu alt cinsler seksiyonlara ayrılır:

Türleri:

  • Gypsophila acutifolia
  • Gypsophila adenophylla
  • Gypsophila altissima
  • Gypsophila antari
  • Gypsophila aretioides
  • Gypsophila arrostii
  • Gypsophila aucheri
  • Gypsophila baytopiorum
  • Gypsophila bellidifolia
  • Gypsophila bicolor
  • Gypsophila bitlisensis
  • Gypsophila brachypetala
  • Gypsophila briquetiana
  • Gypsophila capituliflora
  • Gypsophila × castellana
  • Gypsophila cephalotes
  • Gypsophila cerastioides
  • Gypsophila confertifolia
  • Gypsophila curvifolia
  • Gypsophila davisii
  • Gypsophila davurica
  • Gypsophila desertorum
  • Gypsophila elegans
  • Gypsophila eriocalyx
  • Gypsophila fastigiata
  • Gypsophila festucifolia
  • Gypsophila floribunda
  • Gypsophila germanicopolitana
  • Gypsophila glandulosa
  • Gypsophila glomerata
  • Gypsophila graminifolia
  • Gypsophila hakkiarica
  • Gypsophila heteropoda
  • Gypsophila hispida
  • Gypsophila huashanensis
  • Gypsophila lepidioides
  • Gypsophila leucochlaena
  • Gypsophila libanotica
  • Gypsophila licentiana
  • Gypsophila lignosa
  • Gypsophila linearifolia
  • Gypsophila makranica
  • Gypsophila muralis
  • Gypsophila nabelekii
  • Gypsophila nana
  • Gypsophila nodiflora
  • Gypsophila oblanceolata
  • Gypsophila oldhamiana
  • Gypsophila olympica
  • Gypsophila osmangaziensis
  • Gypsophila pacifica
  • Gypsophila pallida
  • Gypsophila paniculata
  • Gypsophila parva
  • Gypsophila patrinii
  • Gypsophila perfoliata
  • Gypsophila peshmenii
  • Gypsophila petraea
  • Gypsophila pilosa
  • Gypsophila pilulifera
  • Gypsophila pinifolia
  • Gypsophila polyclada
  • Gypsophila pulvinaris
  • Gypsophila repens
  • Gypsophila ruscifolia
  • Gypsophila scorzonerifolia
  • Gypsophila sedifolia
  • Gypsophila sericea
  • Gypsophila serpylloides
  • Gypsophila silenoides
  • Gypsophila simonii
  • Gypsophila simulatrix
  • Gypsophila sphaerocephala
  • Gypsophila spinosa
  • Gypsophila stevenii
  • Gypsophila struthium
  • Gypsophila tenuifolia
  • Gypsophila tekirae
  • Gypsophila thyraica
  • Gypsophila tschiliensis
  • Gypsophila tuberculosa
  • Gypsophila tubulosa
  • Gypsophila turcica
  • Gypsophila uralensis
  • Gypsophila venusta
  • Gypsophila viscosa
  • Gypsophila yusufeliensis

Dağılımı

Türkiye'de 50 türü bulunur. Bunlardan yalnızca 4 türü oldukça yaygındır. 5 türü ise ekonomik değerdedir:[4]

Azerbaycan'da 4 türü (Azerice çoğan) bulunur: G. bicolor, G. capitata, G. dahurica, G. paniculata

Rusya'da 17 türü (Rusça качим) bulunur: G. acutifolia, G. altissima, G. aretioides, G. davurica, G. elegans, G. fastigiata, G. glandulosa, G. globulosa, G. muralis, G. pacifica, G. paniculata, G. perfoliata, G. scorzonerifolia, G. sericea, G. silenoides, G. tenuifolia, G. uralensis

Polonya'da 7 türü (Lehçe łyszczec, gipsówka) bulunur: G. fastigiata, G. viscosa, G. elegans, G. muralis, G. repens, G. perfoliata, G. paniculata.[5]

Litvanya'da 4 türü (Litvanca guboja) bulunur: G. elegans, G. fastigiata, G. muralis, G. paniculata.

Estonya'da 4 türü (Estonca kipslill) bulunur: G. muralis, G. fastigiata, G. paniculata, G. elegans.

İsveç'te 2 türü bulunur: G. muralis, G. fastigiata.

İspanya'da 8 türü (İspanyolca gisófila) bulunur: G. pilosa, G. elegans, G. muralis, G. repens, G. bermejoi, G. tomentosa, G. montserratii, G. struthium.[6]

Pakistan'da kültüre alınmış 2 (G. paniculata , G. elegans) tür ile 10 yabani tür bulunur: G. alsinoides, G. bellidifolia, G. cephalotes, G. cerastioides, G. floribunda, G. lignosa, G. makranica, G. muralis, (ve G. muralis var. stepposa), G. pilosa, G. sedifolia.[7]

Kullanımı

Bitkinin kullanılan bölümü odunsu kökleridir. Çövenin etken maddesi saponin olup, bulunma oranı türlere göre %15 -25 arasında değişmektedir. Gıda sanayiinde ağdayı ağartıcı özelliğinden dolayı helva ve dondurma yapımında kullanılır. Türk mutfağında tahin helvası, koz helva, kerebiç ve paşa lokumu adı verilen tatlılarda kullanılır.[8] Ayrıca köpürme özelliğinden dolayı sabun ve deterjan sanayiinde de geniş çapta kullanılır. Bir diğer kullanım alanı da, çöven köklerinin kaynatılmasından elde edilen ılık suda, ipekli ve değerli kumaşlardan yapılmış giyecekler temizlenmektedir. Drog olarak ise, dekoksiyon halinde balgam ve idrar söktürücü özelliklerinden dolayı bazı ilaçların bileşiminde yer alır.[4]

Mayıs helvası (Mayıs Yedisi helvası): Doğu Karadeniz bölgesinde Bulancak, Beşikdüzü gibi Çepnilerin yoğun olduğu yörelerde, yalnızca Mayıs Yedisinden önceki ve sonraki iki ay içerisinde piyasada bulunsa da, en yoğun olarak Mayıs Yedisi (Miladi 20 Mayıs) gününde çöven, şeker, limon tuzu ve sudan yapılan köpüksü helva. Kesilip dövülerek parçalanan çöven kökleri su ile kaynatılır ve şurup kıvamında çöven suyu denen özüt (ekstrakt) elde edilir. Çöven suyu süzülerek parçalarından arındırılır ve soğumaya bırakılır. Soğuyunca makine ile karıştırılarak köpürtülür. Helva yapılacak tavaya şeker ve su koyularak yüksek ateşte eritilir, daha sonra limon tuzu koyularak şerbet kesilir. Ateş kısılarak çöven suyu köpüğü yavaş yavaş şerbete eklenir. Kısık ateşte yaklaşık bir saat süreyle karıştırılırak kaynatılır, uygun kıvama gelince ocaktan indirilir ve soğumaya bırakılır. Mayıs helvası soğuk servis yapılır. Sade veya fındık unu ile karıştırılarak yenir. Genellikle kahvaltılık olarak kullanılır.[9]

Köpük helvası: Trakya bölgesinde çöven otundan yapılan beyaz, köpüksü helva.

Katı üzüm pekmezi (çalma, çalma pekmez): Kökü (Radix saponariae albae sive) suda kaynatılır ve bu su (ekstrakt) pekmeze ilave edilerek birlikte karıştırılarak katılaşması beklenir.

Çöven ekmeği: Bartın ve Amasra'da bazı taş fırınlarda üretilen 430-450 gram ağırlığında olan tava ekmeğidir.

Kaynakça

  1. Ekrem Sezik (1982). Türk Çöveni'nin Menşei ve Kalitesi. Ankara Ecz. Fak. Mec. 12. 41 (1982)
  2. Prof. Dr. Hasan Eren (1999) Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü Çöven < Çöğen (sayfa: 101)
  3. Yeni Tarama Sözlüğü, düzenleyen Cem Dilçin, Türk Dil Kurumu Yayınları: 503, 1983, sayfa: 57 (yeni yazı) ve 349 (eski yazı)
  4. 1 2 web.ogm.gov.tr : Çöven
  5. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland : a checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  6. Villar, L. (1990). Gypsophila. In S. Castroviejo & al. (eds.) Flora Iberica 15. Rubiaceae to Caprifoliaceae. CSIC. Real Jardín Botánico. Madrid
  7. Flora of Pakistan
  8. Hasan Özçelik ve Bekir Yıldırım (2011). Türkiye çövenlerinin (Gypsophila L. ve Ankyropetalum Fenzl spp.) ekonomik önemi, kullanım olanakları ve korunması üzerine düşünceler. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, 12: 57-61
  9. Mayıs helvası

Bibliyografya

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 3/9/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.