Çiçekli dişbudak
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| | ||||||||||||||
| Fraxinus ornus L. | ||||||||||||||
| Dış bağlantılar | ||||||||||||||
|
Çiçekli dişbudak (Fraxinus ornus), zeytingiller (Oleaceae) familyasından 8-10 m ye kadar boylanabilen küçük bir dişbudak türü.
Morfolojik özellikleri
Genç sürgünler zeytuni yeşil veya gri yeşil ve parlaktır. Üzerlerinde bol sayıda esmer renkli lentiseller görülür. Gri esmer renkli tepe tomurcuğu yandakilerden büyük, yuvarlakça 4 pullu ve pullar tüylüdür. Yan tomurcuklar yumurtamsı yuvarlak ve 2 pulludur. Yaprakçık sayısı çoğunlukla 7-9 kadardır.
Çiçekler önceleri dik duran, sonrakiler aşağıya sarkan mürekkep salkım vaziyetindedir. Çanak yapraklar çok büyük ve 4 parçalıdır. Beyaz renkli taç yapraklar 2 veya 4 parçalıdır. Meyve dil biçiminde, ucu kertikli veya kesik, boyu 2-2,5 cm dir.
Ekoloji ve bitki sosyolojisi
Çiçekli dişbudak Akdeniz rejyonun ağacıdır. Çoğunlukla kuru-sıcak topraklarda görülür. Makiler içerisinde sık sık rastlanır. Kuzeyde meşe, kestane ve diğer yapraklı ormanlarda da görülür.
Yayılışı
Dünya'da Güney Avrupa ve Batı Asya'da görülür. Türkiye'nin hemen hemen bütün batı sahillerinde görülür.
Kullanımı
Gövdelerinde elde edilen besi suyu mushil olarak kullanılır. Beyaz çiçekleri ve canlı yeşil yapraklarından dolayı park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilir.