Çita

Çita Korunma durumu: Korunmasız (VU)
Bilimsel sınıflandırma
Alem: Animalia (Hayvanlar) Şube: Chordata (Kordalılar) Sınıf: Mammalia (Memeliler) Takım: Carnivora (Etçiller) Alt takım: Feliformia (Kedimsiler) Familya: Felidae (Kedigiller) Alt familya: Felinae (Küçük kediler) Cins: Acinonyx Tür: A. Jubatus
Binominal adı
Acinonyx Jubatus Brookes, 1828
Dağılımı
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Çita ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. Wikispecies'te Çita ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur.

Çita (Acinonyx jubatus) (Sanskritçede benekli anlamına gelen Çitraka sözcüğünden gelir), kedigiller familyasının ilginç bir üyesi olup, hızlı koşması ile bilinir. Günümüzde türün çoğunluğu Güney ve Doğu Afrika'da yaşar. Çok küçük bir topluluk da İran'ın Horasan bölgesinde yaşamaktadır. 15, 16 ve 17. yüzyıllara ait Padişahların av sahnelerini gösteren minyatürlerde av yapan çitalar görülmektedir. Anadolu ve Ortadoğu’da zoolojik araştırmalar yapan İngiliz araştırmacı Charles Danford' un 1879 yılına ait notlarında Birecik' in güneyinde bir şeyh tarafından kendisine canlı bir çita hediye edildiği belirtilmektedir. Türkiye' de 19. yüzyıla kadar yaşamıştır.^[1][2][3]

Erişkin bir çita.

Vücudunda benekler ve gözlerinin altından ağzına ve çenesine inen siyah çizgiler vardır. Bu çizgiler güneş ışınlarını çeker ve böylece diğer yırtıcıların aksine günün en sıcak saatlerinde bile daha rahat bir görüş ile avlanabilirler. En bilinen özelliği hızlı koşmasıdır. Dünyanın en hızlı koşan memelisidir.

Aslanlar gibi sürü halinde veya saklanarak avlanmak yerine, yüksek hızının avantajını kullanarak avlanan bir hayvandır. Sıfırdan 108 km/saat hıza sadece 3,1 saniyede erişebilmektedir. 460 metreden fazla koştuğu durumlarda vücut ısısı 46 derecenin üstüne çıkar ve bu da çitanın beynine zarar verebilir. Bu yüzden avlanma sırasındaki koşusu genellikle bir dakikadan daha kısa sürer. Uzmanlar dünyada 10.000'den az vahşi çita olduğunu düşünmektedir.

Dişi çitalar yirmi ile yirmi dört aylıkken ergenliğe erişirler. Öte yandan erkek çitalar bu sürece on iki aylıkken ulaşırlar. Buna karşılık cinsel birleşme üç yaşından evvel nadiren gerçekleşir. Çita yavrularında ölüm oranı yüzde 90'dır. Genellikle sırtlan ve kartalların saldırılarına kurban giderler. Yavrular genellikle 13-20 aylıkken annelerinden ayrılırlar. Çitalar 20 yıldan daha uzun süre yaşayabilirlerse de çoğu zaman ilerleyen yaşla birlikte azalan süratleri dolayısıyla daha kısa yaşarlar.

Çitalar hızlı koşsa da, av girişimlerinin yalnızca yarısında başarılı olur. Çitalar sahip oldukları hızlı koşma yeteneğini hafif, ince kemiklerine borçludur. Bu nedenle çitalar avını bir yerde yerken aslan, sırtlan gibi yırtıcı hayvanlar gelirse o bölgeden çekilerek avını oracıkta bırakır. Çünkü sırtlanların çeneleri çok kuvvetlidir. Çitanın ince kemikleri ise güçlü çenelere dayanamaz. Çitaların hızlı koşma sebeplerinden birisi de kuyruklarının uzun olmasıdır. Çitalar için kuyruk koşu esnasında da yardımcı olur. Çitalar ceylan, impala gibi otobur hayvanları avlarlar. Ancak ceylan ve impalalar Dünyanın en hızlı manevra yapan hayvanlarıdır, çitalar da yüksek hızlarına rağmen kuyruklarını bir dümen gibi kullanarak keskin dönüşler yapabilirler, çitaların maksimum hıza eriştiklerinde her adım arası mesafesi yaklaşık 15 metreye ulaşabilmektedir. Bu uzun adımları onlara sürat kazandıran bir etkendir.

Günbatımında Çita (Acinonyx juvatus) silueti. (Oakavango Delta, Botsvana)

Bir çitanın koşuşu

Familya: Kedigiller (Felidae)

Bu şablon nesli tükenmiş türleri içermemektedir.

Alt familya: Küçük kediler (Felinae)

Acinonyx	Çita (A. jubatus)
Caracal	Karakulak (C. caracal)
Catopuma	Borneo altın kedisi (C. badia) • Asya altın kedisi (C. temminckii)
Felis	Evcil kedi (Felis catus) • Gri kedi (F. bieti) • Sazlık kedisi (F. chaus) • Pallas kedisi (F. manul) • Benekli kedi (F. margarita) • Kara ayaklı kedi (F. nigripes) • Yaban kedisi (F. silvestris)
Leopardus	Pantanal kedisi (L. braccatus) • Pampa kedisi (L. colocolo) • Geoffroy kedisi (L. geoffroyi) • Şili orman kedisi (L. guigna) • And kedisi (L. jacobitus) • Pampas kedisi (L. pajeros) • Oselo (L. pardalis)
Leptailurus	Serval (L. serval)
Lynx	Kanada vaşağı (L. canadensis) • Bayağı vaşak (L. lynx) • İber vaşağı (L. pardinus) • Doru vaşak (L. rufus)
Pardofelis	Mermer kedisi (P. marmorata)
Prionailurus	Pars kedisi (P. bengalensis) • Iriomote kedisi (P. iriomotensis) • Yassıbaş kedi (P. planiceps) • Paslı kedi (P. rubiginosus) • Balıkçı kedi (P. viverrinus)
Profelis	Afrika altın kedisi (P. aurata)
Puma	Puma (P. concolor) • Yaguarundi (P. yagouaroundi)

Alt familya: Büyük kediler (Pantherinae)

Neofelis	Dumanlı pars (N. nebulosa) • Borneo dumanlı parsı (N. diardi)
Panthera	Aslan (P. leo) • Jaguar (P. onca) • Pars (P. pardus) • Kaplan (P. tigris) • Kar parsı (P. uncia)

1. Kryštufek, B. and V. Vohralík. (2001). Mammals of Turkey and Cyprus: Introduction, Checklist, Insectivora. Knjižnica Annales Majora, Koper, Republic of Slovenia.
2. ""Anadolu’dan hangi yaban hayvanlar yok oldu?"". 3 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151003091630/http://webarsiv.hurriyet.com.tr/2005/05/07/639311.asp. Erişim tarihi: 02.10.2015 2015. 
3. Korunan Alanlar ve Yaban Hayatı Yönetimi Çalışma Grubu Raporu, Ormancılık ve Su Şurası 2013, sf:15, Orman ve Su İşleri Bakanlığı