Étienne Jacques Joseph Macdonald
Étienne Jacques Joseph Macdonald | |
---|---|
Jacques MacDonald, François Gerard'ın yaptığı portrede | |
Doğum | Sedan |
Ölüm | Courcelles |
Bağlılığı | Fransa İmparatorluğu |
Rütbesi | Mareşal |
Étienne Jacques Joseph Alexandre Macdonald, Tarente dükü, (17 Kasım 1765, Sedan - 7 Eylül 1840, Courcelles, Fransa), Napoléon Bonaparte yönetiminde imparatorluk mareşalliği yapan Fransız komutan.
Sürgündeki İngiliz Stuart Hanedanı'nın yandaşı olan ve Fransa'da bir İskoç alayında görev yapan babasının mesleğini seçerek Fransız ordusuna katıldı. Fransız Devrimi'ni izleyen savaşların başında albay olarak görev yapmaktaydı. 1793'te generalliğe, 1796'da tümen komutanlığına yükseldi. Mayıs 1798'de İtalya'ya gönderildi. Orada Roma valisi oldu ve Mart 1799'da Napoli'yi işgal etti. Cenova'da kuşatma altındaki General Victor Moreau'ya yardım etmek amacıyla kuzeye doğru ilerlerken Trebbia'da (İtalya) Rus generali A.V. Suvorov karşısında ağır bir yenilgiye uğradı (17-19 Haziran 1799). Napoléon'un birinci konsül olduğu 18 Brumaire Darbesi'nden (9 Kasım 1799) sonra, Ren Ordusu'nun sağ kanadının komutanlığını üstlendi. 1800'de İsviçre'yle Lombardiya arasındaki Splügen (Spluga) Geçidini kış aylarında geçmeyi başararak Napoléon'un hayranlığını ve övgüsünü kazandı. Napoléon'un San Bernardino Geçidi'ni aşmasına benzetilen bu harekat, Avusturya'ya Lunéville Antlaşması'nın (1801) kabul ettirilmesinde önemli rol oynadı.
General Moreau'nun Napoléon'a karşı giriştiği entrikalara karıştığı için 1804'te görevden uzaklaştırıldı. Ama askeri yeteneklerine büyük önem veren Napoléon'un kararıyla 1809'da yeniden orduya döndü. Temmuzda Wagram'da Avusturyalıları yenilgiye uğratmasının ardından imparatorluk mareşali ve Tarente dükü yapıldı. Avusturya ve Katalonya'daki çeşitli harekatlarda görev aldı (1809-11). Rusya seferi sırasında Kurland'da (Letonya) görevlendirildiğinden etkin bir rol oynamadı. Silezya'daki Katzbach Çarpışması'nda (1813) Prusyalı mareşal Blücher'e yenildi. Leipzig'de Fransızların uğradığı büyük yenilgide (Ekim 1813) ölümden son anda kurtuldu.
Napoléon'un düşürülmesini desteklememekle birlikte, XVIII. Louis'ye bağlı kalarak Yüz Gün sırasında yeniden Napoléon'a katılmadı. Bourbonların İkinci Restorasyonu'ndan (1815) sonra, Kraliyet Muhafız Birliği'nin komutanlığına getirildi ve Legion d'Honneur nişanıyla ödüllendirildi.
Kaynaklar
|