İbrahim Nazzam
| İbrahim Nazzam | |
|---|---|
| Tam adı | Ebu İshaq İbrahim ibn Seyyar ibn Hani Nazzam |
| Doğumu |
775 Irak, Basra |
| Ölümü |
845 Irak, Bağdat |
| Çağı | İslam'ın Altın Çağı, (8. ve 9. Yüzyıl) |
| İlgi alanları | Teoloji, Felsefe |
İbrahim Nazzam (d. 775, ö. 845) (tam adı İbrahim ibn Sayyar al-Nazzam) 775'de Irak'ın Basra şehrinde doğdu, 845'te Bağdat'da öldü. Filozof ve teolog. Ebu'l-Huzeyl gibi Mutezile filzoflarının önemli ve özgün isimlerinden biridir.
Felsefesi
Nazzam, doğa felsefesine dayanmıştır ve ona dayanarak Allah fikrine yükselmeye çalışmıştır. Doğa ya da evren ona göre Allah'ın bir hikmetine göre yaratılmışlardır. Doğa yasaları olarak bilinen her şeyin Allah'ın yaratımına uygun olduğunu öne sürer. Allah, emir ve cebr edici olarak özgürlüğü zorunluluğu ile sınırlandırılmış bir iradedir. Nazzam bu noktada meşşai flozoflarına benzer, ancak tamamen aynı argümanı öne sürmez. Meşşai filozofları zorunluluk ile Allah'ı bir ve aynı şey sayarlarken, Nazzam yaradılış sorununda bu düşünceden farklılaşır. İlk harekette Allah tarafından verilmiş olan özgür ve fakat akli bir iradenin fiilini görür. Özgürlük akıl arasına bir tür karşıtlık konulmuş olur böylece.
Nazzam felsefesini açıklamakta Anaxagoras'ın metafizik sistemine dayanır; Kümûn ve burûz dediği bir kuram geliştirir. Buna göre doğada meydana gelen her şey gizil olanın ortaya çıkmasıdır; ki o gizil olan da, olmuş ve olacak olan her şey mevcuttur. Gizil olandan açığa çıkmaktadır her şey. Buna göre her şeyin meydana gelişi de bir anda ve birdenbire olmuştur. Olaylar meydana gelen şeyler bu birdenbire meydna gelmiş olanın perdelerinin kalkmasıdır. Nazzam yaradılışı böylece özgür bir eylem olarak belirtmiş olmaktadır.
Ayrıca rasyonalist bir düşünürdür İbrahim Nazzam, tanrısal olan her eylemliliğin akılcı olarak mantıksal yollardan kanıtlanabilir olduğunu öne sürer. Bu temelde Allah'ı sonsuz (kadîm) ve geri kalan herşeyi sonlu (hâdis) olarak açıklar; meşşai filozofu olarak Allah'ı sıfatlardan arınmış olarak görür ve değerlendirir. İnsanın özgür iradesini kabul eder ve bu sebepten onun sorunlu olduğunu belirtir.
Göz at
Kaynak
- Felsefe Tarihi, Hilmi Ziya Ülken, Cem Yayınevi.