İphigenia Tauris'te

İphigenia Tauris'te
Almanya'da Almanca Promiyer temsili ilan yaftası
Özgün ismi:	Iphigénie en Tauride
Müzik:	Christoph Willibald Gluck
Libretto:	Nicolas-François Guillard
Galası:	18 Mayis, 18778
İlk gösterim yeri:	Paris, Académie Royale de Musique (Opéra National de Paris)
Oyuncular:	Iphigénia: Diana Mabedi başrahibesi* soprano veya mezzo-soprano Oreste: ağabeyi , bariton veya tenör Pylade: Oreste'nin arkadaşı, tenör Thoas: İskitler Kralı, bas Diana: soprano Koro: İskitler, Diana mabedi rahibeleri, Yunanlar

İphigenia Tauris'te (Fransızca:Iphigénie en Tauride) Christoph Willibald Gluck tarafından Fransızca olrak hazırlanmış 4 perdelik bir trajik opera. Eserin librettosu Nicolas-François Guillard tarafından Fransızca olarak Yunanca antik klasik trajedi yazarı Euripides'in "İphigenia Tauris'de" trajedisinden uyarlanarak' yazılmıştır. Eserin premiyeri 18 Mayıs 1778'da Paris'de "Académie Royale de Musique" (Opéra National de Paris) tarafından verilmiştir. Bu eser Fransız opera sahnesinde temsil edilen 5. Fransızca opera eseri olmuştur.

Roller

Rol	Ses tipi	Prömiyerde roller,^[1] 18 Mayis 1779 (Orkestra şefi: - )
Iphigénia, Diana Mabedi başrahibesi	soprano veya mezzo-soprano	Rosalie Levasseur
Oreste, ağabeysi	bariton veya tenör	Henri Larrivée
Pylade (, Oreste'nin arkadaşı	tenor	Joseph Legros
Thoas, İskitler Kralı	bas	Jean-Pierre Moreau]]
Diana	soprano	Châteauvieux
İskitler, Diana mabedi rahibeleri, Yunanlar

Konu özeti

I. Perde

Mekan:Tauris'de Diana Tapınağı'na giriş salonu.

Uvertür yoktur ve opera, korkunç bir fırtınanın başlamasından önceki sukuneti anımsatan, bir kısa orkestra parçası ile başlar. Orestes'in kızkardeşi olan İphigenia bir İskit şehri olan Tauris'teki Diana Tapınağı başrahibesidir. Buraya, babası Agamemnon'un kızını tanrıya kurban etmeye hazırlanmakta iken onu babasından kaçıran, tanrıça Diana tarafından sanki bir sihirle getirilmiştir. Başsrahibe olan İphigenia ve rahibeleri tanrılara korkunç fırtınada bu şehri koruması için dua etmektedirler.(Grands dieux! soyez nous secourables). Tauris'in İskitli Kralı olan Thoas sahneye girer ve çok endişeler içindedir. (De noirs pressentiments). Kahinleri ona İskitlerin geleneksel kurallarına uyarak İskit sahillerinde kazazede olan her yabancıyı yakalayıp kutsal ayinlerle öldürme geleneğinden sapmamasını uyarmışlar ve eğer tek bir yabancı İskitliler elinden kurtulup kaçarsa İskit Kralı'nın kendisinin tanrılara kurban edilip öldürüleceği kahanetini de ona bildirmişlerdir. Onun için Thoas, başrahibe İphigenia'ya kazazedelerin öldürülmesi için kutsal ayinlere hazır olmasını söylemek için gelmiştir.

Bir İskitliler korosu sahneye girer. Ülkelerinin bir sahilide bir gemini kazaya uğradığını ve kazazedelerden ikisinin Iskit sahillerinde karaya çıktıkları haberini getirir. İskitler onları yakalamışlardır ve bir ayinle onları kurban edip öldürmek için Tauris'deki tapınağa getirmektedirler. Koru kazazadelerin kanını istemektedirler. (İl nous fallait du sang)

İphgenia ve diğer rahibeler sahneden çıkarlar. İskitliler yakaladıkları iki Yunanı Thoas huzuruna getirirler. Bunlar Orestes ve arkadaşı Pyklades'dir. Kral Thoas onlara ne maksatla İskıtliler ülkeleri sahillerine geldiklerini sorar. İki arkadaş gayet kapalı bir cevap verirler. Halbuki iki arkadaş Diana'nın heykelini Tauris'deki tapınaktan alarak Yunanistan'a geri götürmek maksadıyla gelmişlerdir. Kral onlara kutsal bir ayinle tanrılara kurban edileceklerini bildirir ve o zamana kadar onları sunakta hapse gönderir.

II. Perde

Mekan:Diana Tapınağı içinde bir oda

Pylades ve Orestes, sunakta kaderlerini beklemektedir. Orestes kendisini suçlamaktadır. Annesini öldürdükten sonra en yakın arkadaşının da ölümüne sebep olacaktır. Kendi günahları için tanrılardan kendini cezalandırılmalarini diler. Pylades, arkadaşıyla beraber ölmenin korkunç bir şey olmadığını söyleyerek onu teselli etmeye çalışır. İlk önce Pylades götürülür; Orestes geride kalmıştır. Büyük bir umutsuzluk ve yorgunluk içinde uykuya dalar. Eumenides, Orestes'e rüyasında görünür ve Clytemnestra'nın ölümüyle ilgili görüntülerle onu korkutur. Orestes'in tanıyamadığı phigeneia, Agamemnon'un Clytemnestra tarafından öldürülüşünü yabancıdan duyar. Ayrıca öldü zannedilen Orestes'in gerçekleştirdiği korkunç suçu da öğrenir. Sadece Elektra hala Miken'de yaşamaktadır. Rahibeler, anavatanlarının kaderi, İphigeneia ise ölen ailesi için yas tutmaktadır. Zincire vurulmuş Yunan kadınlarının Orestes tarafından kurtarılma ümitleri yok olmuştur. Ağabeysiyle beraber olmak için İphigeneia ölmeyi diler.

III. Perde

Mekan: Tapınak içinde İphigenia'nn odası

İphigeneia, iki yabancıdan birini, Elektra'ya bir mesaj göndermesi için kurtarmaya karar verir. Seçimi, ona kardeşini hatırlatan Orestes'ten yanadır. İphigeneia, zincire vurulmuş iki adamdan sadece birini kurtaracağını söyler. Her iki adam da diğerinin hayatının bağışlanması için yalvarır. Pylades, arkadaşı için ölmekten mutluluk duymaktadır, fakat Orestes onun fedakârlığını kabul etmeyi reddeder. Eğer Pylades onu seviyorsa yaşamalı ve görevini yerine getirmelidir. Pylades bu teklifi reddeder ve ölümünde bile arkadaşına sağdık kalacağını tekrarlar. İphigeneia, Orestes'in dışarı çıkartılmasını emreder fakat genç adam buna karşı çıkar ve arkadaşı kurtarılamayacaksa, kendisini öldüreceğini söyler. İphigeneia şartı kabul eder, Orestes, Pylades'e veda eder. İphigeneia, kendi kimliğini açıklamadan Pylades'e bir mektup verir ve bunu Elektra'ya ulaştırmasını söyler. Pylades, tanrılardan ona yardım etmesini ve Orestes´i kurtarabilmeyi diler.

IV. Perde

Mekan:Diana Tapınağın ana salonu içinde

İphigeneia, sunağın önünde, Diana'ya, kendisine verilen kurban etme görevi için ne kadar üzgün olduğundan yakınır. Diana'dan bu korkunç görevi yapabilmesi için kendisine güç vermesini diler. Rahibeler, Orestes'i kurban edilmek üzere hazırlar. Birbirlerini hala tanımamış olan Orestes ve İphigeneia, karşılıklı bir şekilde birbirlerine sempati duymaktadır. Artık İphigeneia, kurban etme görevini yerine getirmek zorundadır. Tam bu esnada Orestes, Aulis'te tıpkı kendisi gibi kurban edildiğini düşündüğü ablasını hatırlar. Bu sözlerle beraber İphigeneia, kardeşini tanır ve kendisinin kim olduğunu söyler. Pylades'in kaçtığını öğrenen Thoas, onların yanına gelir ve İphigenia'dan kurban etme görevini yerine getirmesini ister. Orestes'in İphigeneia'nın kardeşi ve Agamemnon'un oğlu olduğu gerçeği ne kralın, ne de İskitlilerin fikrini değiştirmez. Tam bu sırada Pylades bir grup Yunan askeri ile gelir ve Orestes'i kurtarmaya çalışır. Diana tarafından durdurulan savaşta Thoas öldürülür. Tanrıça Diana, onun sunağını uzun zamandır lekeleyen İskitlilerden timsalini Yunanlara teslim etmelerini ister. Orestes işlediği suçun bedelini gözyaşlarıyla ödemiştir. Miken'e dönüp ülkesini huzur içinde yönetmelidir. İphigeneia'da kendi halkına geri döner. Bu trajik dönemin bitmesiyle eser koroyla sonlanır.

Enstrümantasyon

^[2] İphigenia Tauris'te operasının ilk partisyon notaları şu çalgılar bulunan bir orkestra için hazırlanmıştır :

1 pikolo flüt, 2 flüt, 2 obua, 2 klarinet, 2 fagot 2 İngiliz kornosu, 2 trompet, 3 trombon, vurmalı çalgılar, Yaylı çalgılar.

Seçilmiş ses ve video kayıtları^[3]

Yıl	Roller (Iphigenia, Thoas, Orestes, Pylades Birinci rahibe, Ikinci rahibe, Bir Iskitli, Diana	Orkestra şefi, Opera Evi ve Orkestra	Marka
1952	Patricia Neway, Robert Massard, Pierre Mollet, Léopold Simoneau, Arlette Roche Ann-Marie Carpenter Georges Abdoun Robert Lamande Simone Codinas Micheline Rolle<	Carlo Maria Giulini, Orchestra and chorus of the Conservatoire de Paris (live performance)	CD: *MDV Classics Cat: [800]
1956	Hilde Zadek, Marcel Cordes, Hermann Prey, Nicolai Gedda, Brigitte Kaltwasser Elly Volkenrath Herbert Beil Friedrich Himmelmann Claire Breske Ilse Wallenstein	Joseph Keilberth, Orchestra and chorus of the Westdeutscher Rundfunk (live performance In German)	CD: *Capriccio Cat: C 5005
1957	Maria Callas, Anselmo Colzani, Dino Dondi, Francesco Albanese, Stefania Malagù Eva Perotti Franco Piva Costantino Ego Edith Martelli Fiorenza Cossotto,	Nino Sanzogno, Orchestra and chorus of La Scala, Milan (live performance in Italian)	CD:< Melodram Cat: CDM 2.6012; EMI Cat: 565 451-2; Divina Records Cat: DVN 11; Opera d'Oro Cat: OPD 1348; Myto «Historical» Cat: 00139
1964	Régine Crespin, Victor De Narké Robert Massard]], Guy Chauvet, Carmen De La Mata Africa De Retes Gui Gallardo Ricardo Yost María Altamura Marta Benegas	Georges Sébastia], Orchestra and chorus of the Teatro Colón, Buenos Aires (live performance)	CD: Le Chant du Monde Cat: LDC 278 769; Gala Cat: GL 100.595
1965	Sena Jurinac, Keith Engen, Hermann Prey, Fritz Wunderlich, Marjorie Heistermann (only a priestess is stated) Karl Kreile not stated (the temple minister) not stated (a Greek woman) Antonia Fahberg	Rafael Kubelík, Bavarian Radio Symphony Orchestra & Chorus, Munich (live performance in German)	CD: *Myto records Cat: 91544
1974	Marilyn Horne, Zoltán Kéléman, Richard Stilwell, Werner Hollweg, Gioia Antonini Calè Benedetta Pecchioli Robert Amis El Hage Teodoro Rovetta Mariana Nicolesco Mariana Nicolesco	Henry Lewis, RAI Symphony Orchestra & Chorus, Turin (recording of a performance broadcast)	CD: *Bella Voce Cat: BLV 107241
1983	Pilar Lorengar, Dietrich Fischer-Dieskau, Walton Grönroos, Franco Bonisolli, Alma Jean Smith Susanne Klare John Janssen David Cumberland Carmen Anhorn Angelika Nowski	[Lamberto Gardelli, Bavarian Radio Symphony Orchestra & Chorus, Munich	CD:*Orfeo Cat: C 052833 H
1986	Diana Montague, René Massis Thomas Allen, John Aler, Nancy Argenta Sophie Boulin René Schirrer René Schirrer Danièlle Borst Colette Alliot-Lugaz	John Eliot Gardiner, Monteverdi Choir, Orchestra of the Opéra de Lyon	CD: Philips Classics Records Cat: 416 148-2 PHCP 1392-3476 171-2Decca «Originals» Cat.: 478 1705
1992	Carol Vaness, Giorgio Surian, Thomas Allen, Gösta Winbergh, Anna Zorobert Michela Remor Angelo Veccia Enrico Turco Svetla Krasteva Sylvie Brunet	Riccardo Muti , Orchestra and chorus of La Scala, Milan (live performance)	CD: Sony Classics Cat: S2K 52 492 *SM2K 90 463
1999	Mireille Delunsch, Laurent Naouri, Simon Keenlyside, Yann Beuron, Claire Delgado-Boge Nicki Kennedy Laurent Alvaro Laurent Alvaro Michelle Norman-Webb Alexia Cousin	Marc Minkowski, Les Musiciens du Louvre, Choeur des Musiciens du Louvre, Paris (recorded live at Radio France Studios)	CD: Archiv Cat: 471 133-2
1999	Christine Goerke, Stephen Salters Rodney Gilfry, Vinson Cole, Sharon Baker Jayne West Mark Andrew Cleveland Mark Risinger Sharon Baker Jayne West	Martin Pearlman, Boston Baroque orchestra and chorus, Worcester (MA)	CD: Telarc Cat: DSD 805460
2000	Susan Graham, Philippe Rouillon, Thomas Hampson, Paul Groves, Christiane Kohl, Astrid Hofer, Patrick Arnaud, Walter Zeh, Elena Nebeera, Ol’ga Šalaeva	[vor Bolton, Salzburg Mozarteum Orkestrasi ve Viyena State Opera Korosu, Salzburg Festivali esidenzhof konser)	CD: *Orfeo Cat: C 563 012
2001	Juliette Galstian, Anton Scharinger, Rodney Gilfry, Deon van der Walt, Lisa Lorenz Eleanor Paunovic Michael Mrosek Thomas Pütz Anna Soranno, Martina Janková	William Christie, [[Zurich Opera orkesrtasi La Scintilla ve koro Claus Guth	DVD: Arthaus Cat: 100 376 Kultur Cat: D 2939

Ayrıca bakınız

Kaynakça

↑ Roller kaynak: Earl of Harewood and Antony Peattie, eds (1997) The New Kobbés Opera Book (1997),. New York:G.P. Putnam's Sons: New York
↑ Kaynak: erato.uvt.nl)
↑ Kaynak Operadis-opera internet sitesi Iphigénie en Tauride operasi diskografyasi

Dış bağlantılar

Yener, Faruk (1964), 100 Opera 2.ed (Son baskı 1992), İstanbul:Bateş Yayınları ISBN 975-95339-1-X
Libretto (Fransızca)
Libretto (Almanca)
(İtalyanca) ODE - Opera Discography Encyclopaedia by Carlo Marinelli, accessed 16 May 2011
MetOpera konu özeti
2006-2007 produksiyoni icin Lyric Opera of Chicago konu özeti
June 2007 production at the San Francisco Operasi konu özeti
Kraliyet Opera Evi, Londra'da Gluck'un Iphigenie en Tauride icin Robert Carsen'un konu özeti

Christoph Willibald Gluck Operaları

Artaserse (1741) • Demetrio (1742) • Demofonte (1743) • Il Tigrane (1743) • La Sofonisba (1744) • La Finta Schiava (1744) • Ipermestre (1744) • Poro (1744) • Ippolito (1745) • La Caduta de' Giganti (1746) • Artamene (1746) • Le Nozze d'Ercole e d'Ebe (1747) • Semiramide riconosciuta (1748) • La Contesa de' Numi (1749) • Ezio (1749) • Issipile (1751) • La Clemenza di Tito (1752) • Le cinesi (1754) • La danza (1755) • L'innocenza giustificata (1755) • Antigono (1756) • Il re pastore (1756) • La fausse esclave (1758) • L'île de Merlin, ou Le monde renversé (1758) • Cythère assiegee (1759) • Le diable à quatre (1759) • L'arbre enchanté (1759) • L'ivrogne corrigé (1760) • Tetide (1760) • Le cadi dupé (1761) • Orphe ve Eurydice (1762) • Il trionfo di Clelia (1763) • Les Pélerins de la Mecque (1764) • Il Parnaso confuso (1765) • Telemaco (1765) • La corona (1765) • Il prologo (1767) • Alceste (1767) • Le Feste d'Apollo (1769) • Paride ed Elena (1770) • Iphigénie en Aulide (1774) • Armide (1777) • Iphigénie en Tauride (1779) • Philemon et Baucis (1779) • Écho et Narcisse (1779) •

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/8/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.