ڨ
 | ||||||
| Arap Alfabesi | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ﺍ Elif | ض Dad | |||||
| ب Be | ط Tı | |||||
| ت Te | ظ Zı | |||||
| ث Se | ع Ayn | |||||
| ج Cim | غ Ğayn | |||||
| ح Ha | ف Fe | |||||
| خ Hı | ق Kaf | |||||
| د Dal | ك Kef | |||||
| ذ Zel | ل Lam | |||||
| ر Ra | م Mim | |||||
| ز Ze | ن Nun | |||||
| س Sin | ه He | |||||
| ش Şin | و Vav | |||||
| ص Sad | ي Ye | |||||
| (ء Hemze) | ||||||
ڨ , Tunus ve Cezayir Arapçasında yer alan ve Türkçedeki gırtlaktan söylenen K harfine benzeyen bir sesi karşılamak için (üç noktalı biçimde) kullanılan bir harftir. Kalın gırtlaksı bir G sesi olarak okunur ve söylenir (Q). Arapçada bulunmayan bir ses ve harf olan üç noktalı ڨ harfi, yüzyıllarca Osmanlı Devleti tarafından yönetilmiş olan Mağrip (Cezayir ve Tunus) Arapçasında kullanılır.
Mahreç ve Fonetik
Aynı kaynağa yakın olarak çıkarılan ٯ (Ⱪ) ve ق (Q) harfleri boğazdan gelen sesler olduğu için Türkçede ayrımları en zor yapılan harfler arasında yer alırlar. Çünkü normal biçimi ile kalın sesli biçimi arasında duran bu harf sıklıkla iki yöne doğru kayarak Türkçede farkları ortadan kalkar. K-Ⱪ-Q sıralamasında ortadaki Ⱪ harfi ya normal K'ya (ك Kef) ya da kalın bir G sesi olan Q'ya dönüşerek Türkçedeki ayırımı son derece zorlaşır.