Leipzig Muharebesi
Leipzig Savaşı | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Altıncı Koalisyon Savaşı | |||||||
Leipzig SavaşıVladimir Moshkov (1815). | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Avusturya İmparatorluğu Prusya Krallığı Rusya İsveç | |||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Napolyon Bonapart Jozef Antoni Poniatowski † Frederick Augustus |
Karl Philipp Levin August | ||||||
Güçler | |||||||
195,000[1] 700 top [2] |
430,000[1] 1,500 top [2] | ||||||
Kayıplar | |||||||
38,000 ölü ya da yaralı 20,000 esir | 54,000 ölü ya da yaralı[1] |
(16-19 ekim 1813). Bennigsen, Bernadotte, Blücher ve Schwarzenberg’in birbirlerine yaklaşan hatlar üzerinde ilerlediklerini gören Napolyon Bonapart, düşmanlarının birleşmesini önlemek için 150,000 kişiyle Leipzig’de mevzilendi.
16 ekimde Blücher, şehrin kuzeyinde Marmont’a saldırdı, ama Ney’in bir yan kanat hareketiyle durduruldu; güneyden hücum eden Schwarzenberg’i Napolyon Wachau’da karşıladı. 17 Ekimde şiddetli top ateşi altında Bernadotte ve Bennigsen cepheye vardılar. 18 Ekimde 300,000 kişilik taarruzun ve müttefiki Saksonların Blücher ile Bernadote’un birleşmesine imkân veren ihaneti karşısında bunalan Napolyon varoşlara püskürtülünce, geri çekilme emrini verdi.
Çekilmeyi Macdonald ve Poniatowski kumandasındaki birlikler koruyordu. Bu birlikler Elster ırmağı üzerindeki Lindenau’ya bağlayan tek köprünün vaktinden önce atılmasıyla kısmen esir düştü (Poniatowski ırmağı yüzerek geçmek isterken boğuldu). Her iki taraf da altmışar bin kişiden çok kayıp vermişti. Wilhelm II, germen birliği gösterilerinden biri sırasında bu «Milletler savaşının» hatırasına dikilen bir anıtın açısını yaptı (ekim 1913).[3]
Kaynakça
|