Mihail Bogdanoviç Barclay de Tolly

Prens Mihail Bogdanoviç Barclay de Tolly (27 Aralık 1761, Luhda-Grasshof, Livonya, Rusya-26 Mayıs 1818, Insterburg, (bugün Çerniakhovsk) Doğu Prusya), Napoléon Savaşları'nda ün kazanan İskoç asıllı Rus mareşali.

17. yüzyılda Rusya'ya yerleşmiş bir İskoç ailesinden geliyordu. 1786'da Rus ordusuna girdi. 1788-89'da Osmanlılara (1787-1792 Osmanlı-Rus Savaşı), 1790'da İsveç'e, 1792-94'te de Polonya'ya karşı savaştı. 1806-07'de Napoléon'a karşı Pultusk Çarpışması'nda kendini gösterdi, Eylau Çarpışması'nda yaralandı, ardından tuğgeneralliğe yükseltildi. 1808-09'da Finlandiya'da İsveçliler karşısında Rus kuvvetlerini yönetti, Finlandiya'da Kuopio'yu aldı ve donmuş olan Botni Körfezini bu üzerinden geçti. 1810-12 arasında çarlık hükümetinde savaş bakanı olarak görev aldı.

1812'de Napoléon kuvvetlerine karşı savaşan iki Rus ordusundan birinin başına geçti. Sonuç alıcı bir harekattan kaçınarak Rusya içlerine çekilmesi, gözden düşmesine yol açtı. Bunun üzerine görevini, sonradan gene aynı stratejiyi uygulayan General M.I. Kutuzov'a bırakmak zorunda kaldı.

Borodino Çarpışması'na katıldıktan kısa süre sonra ordudan ayrılan Barclay de Tolly, 1813'te Almanya Cephesi'nde görev almak üzere geri çağrıldı. Bautzen Savaşı'nın ardından Rus kuvvetlerinin başkomutanlığına getirildi; Leipzig Çarpışması'ndan sonra Çar I. Aleksandr kendisine kont unvanını verdi. 1814'te Fransa'nın işgaline katılan Barclay de Tolly Paris'teyken feldmareşalliğe yükseltildi. 1815'te, Napoléon'un Elbe Adasından dönüşünden sonra Fransa'yı işgal eden Rus ordusunun başkomutanıydı. Bu seferin sonunda “prens” unvanını aldı.

Dış bağlantılar

• Biyografisi-Rusya Savunma Bakanlığı (Rusça)