Lev Landau

Lev Landau Ле́в Дави́дович Ланда́y

Doğum	Lev Davidoviç Landau 22 Ocak 1908(1908-01-22) Bakü, Azerbaycan
Ölüm	01 Nisan 1968 (60 yaşında) Moskova, Rusya Trafik kazası
Vatandaşlığı	Rusya
Milliyeti	Rus
Dalı	Teorik fizik
Çalıştığı yerler	Bakü Devlet Üniversitesi Kharkiv Üniversitesi Kharkiv Politeknik Enstitüsü
Öğrenim	Saint Petersburg Devlet Üniversitesi Manchester Üniversitesi
Doktora öğrencileri	Alexei A. Abrikosov I.M. Khalatnikov E.M.Lifshitz L.P.Gorkov I.M.Lifshitz I.Ya.Pomeranchuk A.F.Andreev A.I.Akhiezer B.L.Ioffe A.B.Migdal
Önemli başarıları	Süperiletkenlik Süperakışkanlık Neutron yıldızlarının varlığını saptaması Helyumun süperiletkenliği
Aldığı ödüller	Nobel Fizik Ödülü (1962) Stalin Ödülü (1946)

Lev Landau'nun doğduğu ve 1924 yılına kadar yaşadığı bina
Bakü, Nizami sokağı

Lev Landau ablası ve anne-babasıyla
1910, Bakü

Lev Landau'nun çocukluğu
1914 ,Bakü

Lev Davidovich Landau (Rusça: Ле́в Дави́дович Ланда́у) (9/22^[1] Ocak 1908 - 1 Nisan 1968) teorik fizik alanında pek çok katkı ve araştırma yapmış Bakü doğumlu Yahudi asıllı, Rus fizikçidir. Yoğun maddenin kuantum mekaniği hakkında çalışan Landau, süperakışkanlığı öngörmüş ve 1962 Nobel Fizik Ödülü'nü kazanmıştır. Evgeny Mikhailowich Lifschitz ile çeşitli dillere çevirilen ve klasikleşen fizik kitapları serisini oluşturmuştur.^[2]

Biyografisi

1908 yılında, şimdi Azerbaycan'ın başkenti olan, Bakü, SSCB'de fizyolog bir anne ve mühendis bir babanın ikinci çocuğu olarak dünyaya gelmiştir. 1937 yılında evlendiği “K. T. Drobanzeva” ile yine bir fizikçi olan “Igor ” adında bir çocuk sahibi olmuşlardır.^[3]

İkonoklazm kültürünü destekleyen Landau, resmi davetlere kılık-kıyafet olarak uygun gitmemesiyle bilinirdi ve hiçbir zaman komünist partiyi desteklememiştir. Her soruna çözüm arama ve taraf olma eğilimi ve karakteri 1938'de neredeyse tüm kariyerine ve hayatına mal olmuştur. Sokakta anti-Stalinist broşür alırken ve konuda (dönemin yönetimi hakkında) tartışırken görülmüştür. Bu olay neticesinde ve ailesi Yahudi kökenli olduğu için bir “Alman ajanı” olması suçlamasıyla (27-Nisan-1938 ile 29-Nisan-1939) tarihleri arasında tutuklu kalmıştır. Moskova Fizik Problemleri Enstitüsü akademik görevlisi “Pyotr Kapitsa”, 31 yaşında hapishane koşulları nedeniyle saçları bembeyaz olmuş şekilde ceza evinden çıkan Landau'yu çalışmalarına dahil etmiştir.^[4]

SSCB'nin atom bombası programı üzerinde bir dönem gizli çalışmalar yapmıştır. 1953 yılında Josef Stalin'in ölümünden sonra tüm gizli çalışmaları sona ermiştir.

Eğitimi

Matematik konusunda bir dahi olan genç Landau'nun akademik kariyeri Rus Devrimi sonrası, Sovyet eğitim sistemi içinde biraz düzensiz olmuştur. Liseden hiçbir zaman mezun olmayan^{[kaynak göster]} Landau, 13 yaşında üniversiteye başlamıştır. Doktora tezi yazmadan 17 yaşında ilk bilimsel makalesi yayınlanmıştır.^[3] 1921-1922 tarihlerinde Bakü Ekonomik Teknik Okulu'nda 3 dönem okuduktan sonra Azerbaycan Devlet Üniversitesi'nde bir sene eğitim almıştır. 1927 yılında Leningrad Devlet Üniversitesi'nden fizik dalı lisans diploması almıştır.

Kariyeri

Landau 1929 yılında Almanya, İsviçre, Hollanda, İngiltere, Belçika ve Danimarka'ya on sekiz ay süren akademik seyahate çıkmıştır. Kopenhag'da daha sonra da beraber çalışmalar yaptığı, Teorik Fizik Enstitüsü'nden Niels Bohr'un seminerine katılmış ve tanışmıştır.

1934 yılında Ukrayna Fiziko-Teknik Enstitüsü'ne profesör olarak atandığında doktorasını almıştır. 1935 yılında profesör unvanı almış, Harkov Gorki Devlet Üniversitesi'nde Fizik bölümü başkanı olmuştur. 1937 yılında SSCB Bilimler Akademisi, Fizik Enstitüsü - Anabilim Dalı Başkanı olmak için Moskova'ya gitmiştir.

Yoğun madde kuantum kuramının kurucusu olarak ve çalışmalarının astrofizik üzerinde önemli bir etkisi olduğu kabul edilen, yoğun-madde teorisi, nükleer fizik, parçacık fiziği, kuantum elektrodinamiği, istatistik fizik, termodinamik üzerine arkadaşı Evgeny Lifshitz ile fizik dalında artık bir klasik olan on ciltlik teorik fizik kitapları serisini yayımlamışlardır.

Eğitim - Öğretim Kronolojisi^[2]
Üniversite	Bakü Ekonomik Teknik Okulu	( 1921-1922)
Üniversite	Azerbaycan Devlet Üniversitesi	( 1922)
Üniversite	Lisans Fizik, Leningrad Devlet Üniversitesi	( 1927)
Araştırma Görevlisi	Fizik, Zürih Üniversitesi	( 1928-1929)
Araştırma Görevlisi	Fizik, Kopenhag Üniversitesi	( 1929-1930)
Araştırma Görevlisi	Fizik, Cambridge Üniversitesi	( 1930-1931)
Öğretim Görevlisi	Fizik, Ukrayna Fiziko-Teknik Enstitüsü	( 1932-34)
Üniversite	Fizik Doktorası, Ukrayna Fiziko-Teknik Enstitüsü	( 1934)
Profesör	Fizik Ukraynalı Fiziko-Teknik Enstitüsü	( 1934-1937)
Profesör	Fizik, Fizik Sorunları Enstitüsü, Moskova	( 1937-1938)

Başarıları ve ödülleri

Ödülleri ve Başarıları
Rockefeller Vakfı Bursu	(1929-31)
Stalin Ödülü	1941
Russian Bilimler Akademisi üyesi	1946
Stalin Ödülü	1946
Danimarka Kraliyet Bilimler Akademisi Yabancı Üyesi	1951
Hollanda Kraliyet Bilimler Akademisi Yabancı Üyesi	1956
Fizik Enstitüsü Yabancı Üyesi	1959
Amerikan Sanat ve Bilimler Akademisi Yabancı Üyesi	1960
Fritz London Memorial Ödülü	1960
Ulusal Bilimler Akademisi , Yabancı Üyesi	1960
Max Planck Madalyası - Almanya	1960^[5]
Royal Society , Yabancı Üyesi	1960 ^[6]
Nobel Fizik Ödülü	1962
Fransız Fizik Örgütü ,Yabancı üyesi^[7]
New York Bilimler Akademisi Yabancı üyesi

Landau-Ginzburg modeli

Moskova’daki P.N. Lebedev Fizik Enstitüsü’nden Vitaly Ginzburg ile birlikte 1950 yılında süperiletkenlerin bir manyetik alan içinde nasıl davrandıklarını açıklayan bir kuram geliştirmişlerdir. Kuram, süperiletkenlerin şiddeti giderek artan manyetik alanlara maruz kaldıklarında iki biçimde davranacaklarını göstermiştir. Literatürde Tip I olarak tanımlanan süperiletkenler, manyetizmaya tümüyle kapalıdır. Alan çizgileri süperiletken malzeme içinden geçemez; alanın şiddeti malzemenin direnemeyeceği kadar yükselirse de süperiletkenlik tümüyle ortadan kalkar. Günümüzde etkin bir fizik konusu olan süperiletkenleri Landau öngörmüştür^{[kaynak göster]}.

Nobel Fizik Ödülü

1937 yılında Landau, sıvı helyum ve 1. ve 2. Tip süperiletkenlerin fiziği üzerine kuramsal çalışmalar yapmıştır. Süperiletken olabilen metaller ve alaşımları sıvı helyum kullanarak soğutmuştur.^[8] 1962 yılında "Yoğun madde özellikle sıvı helyum için yaptığı öncü teorileri" sebebiyle Nobel Fizik Ödülü'nü almıştır.^[2] ^[3]

Fizik kitapları serisi

L.D. Landau, Evgeny Lifshitz (1976). "1." (İngilizce). Mechanics. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-750-62896-9. http://www.elsevierdirect.com/product.jsp?isbn=9780750628969.
L.D. Landau, E.M. Lifshitz (1975). "2." (İngilizce). The Classical Theory of Fields. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-750-62768-9. http://www.elsevierdirect.com/product.jsp?isbn=9780750627689.
L.D. Landau, E.M. Lifshitz (1977). "3." (İngilizce). Quantum Mechanics: Non-Relativistic Theory. Pergamon Press. ISBN 9780750635394. http://www.elsevierdirect.com/product.jsp?lid=0&iid=66&sid=0&isbn=9780750635394.
Vladimir Berestetskii (1982). "4." (İngilizce). Quantum Electrodynamics. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0750633710. http://www.amazon.co.uk/Quantum-Electrodynamics-Course-Theoretical-Physics/dp/0750633719/ref=pd_sim_b_2.
L.D. Landau, E.M. Lifshitz (1980). "5." (İngilizce). Statistical Physics, Part 1. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-750-63372-7. http://www.elsevierdirect.com/product.jsp?isbn=9780750633727.
L.D. Landau, E.M. Lifshitz (1987). "6." (İngilizce). Fluid Mechanics. Butterworth-Heinemann. ISBN 9780750627672. http://www.elsevierdirect.com/product.jsp?isbn=9780750627672.
L.D. Landau, E.M. Lifshitz (1986). "7." (İngilizce). Theory of Elasticity. Butterworth-Heinemann. ISBN 9780750626330. http://www.elsevierdirect.com/product.jsp?isbn=9780750626330.
L.D. Landau, E.M. Lifshitz, L.P. Pitaevskii (1984). "8." (İngilizce). Electrodynamics of Continuous Media. Butterworth-Heinemann. ISBN 9780750626347. http://www.elsevierdirect.com/product.jsp?isbn=9780750626347.
L.P. Pitaevskii, E.M. Lifshitz (1980). "9." (İngilizce). Statistical Physics, Part 2. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0750626361. http://www.amazon.co.uk/Statistical-Physics-Part-Condensed-Theoretical/dp/0750626364/ref=pd_sim_b_9.
L.P. Pitaevskii, E.M. Lifshitz (1981). "10." (İngilizce). Physical Kinetics. Pergamon Press. ISBN 978-0750626354. http://www.amazon.co.uk/Physical-Kinetics-Course-Theoretical-Physics/dp/0750626356/ref=pd_sim_b_6.

Ölümü

1962 yılında geçirdiği bir trafik kazasıyla zorlu bir hastalık dönemine girmiş, hafızasını kaybetmiştir. Kazanın komplikasyonları nedeniyle altı yıl sonra, 1 Nisan 1968 yılında ölen ünlü bilim adamının mezarı Novodevichy Mezarlığı, Moskova, Rusya'dadır.^[3]

Dış bağlantılar

Ayrıca bakınız

Kaynakça

↑ -bazı kaynaklarda 9 Ocak bazı kaynaklarda 22 Ocak olarak geçmektedir
1 2 3 Lev Landau Nobel Bio.. İng. 09 Mart 2012‎ erişim
1 2 3 4 Lev Landau Biy.İng. 09 Mart 2012‎ erişim
↑ Britannica İng. 09 Mart 2012‎ erişim
↑ Lev Landau İng. 09 Mart 2012‎ erişim
↑ Royal Society üye listesi İng. 08 Mart 2012‎ erişim
↑ Fransız Fizik Akademisi üye listesi İng. 07 Mart 2012‎ erişim
↑ Biltek (Türkçe) — PDF

Nobel Fizik Ödülü sahipleri

1901–1925	1901 Röntgen 1902 Lorentz / Zeeman 1903 Becquerel / P. Curie / M. Curie 1904 Rayleigh 1905 Lenard 1906 J. J. Thomson 1907 Michelson 1908 Lippmann 1909 Marconi / Braun 1910 Van der Waals 1911 Wien 1912 Dalén 1913 Kamerlingh Onnes 1914 Laue 1915 W. L. Bragg / W. H. Bragg 1916 1917 Barkla 1918 Planck 1919 Stark 1920 Guillaume 1921 Einstein 1922 N. Bohr 1923 Millikan 1924 M. Siegbahn 1925 Franck / Hertz

1926–1950	1926 Perrin 1927 Compton / C. Wilson 1928 O. Richardson 1929 De Broglie 1930 Raman 1931 1932 Heisenberg 1933 Schrödinger / Dirac 1934 1935 Chadwick 1936 Hess / C. D. Anderson 1937 Davisson / G. P. Thomson 1938 Fermi 1939 Lawrence 1940 1941 1942 1943 Stern 1944 Rabi 1945 Pauli 1946 Bridgman 1947 Appleton 1948 Blackett 1949 Yukawa 1950 Powell

1951–1975	1951 Cockcroft / Walton 1952 Bloch / Purcell 1953 Zernike 1954 Born / Bothe 1955 Lamb / Kusch 1956 Shockley / Bardeen / Brattain 1957 C. N. Yang / T. D. Lee 1958 Cherenkov / Frank / Tamm 1959 Segrè / Chamberlain 1960 Glaser 1961 Hofstadter / Mössbauer 1962 Landau 1963 Wigner / Goeppert-Mayer / Jensen 1964 Townes / Basov / Prokhorov 1965 Tomonaga / Schwinger / Feynman 1966 Kastler 1967 Bethe 1968 Alvarez 1969 Gell-Mann 1970 Alfvén / Néel 1971 Gabor 1972 Bardeen / Cooper / Schrieffer 1973 Esaki / Giaever / Josephson 1974 Ryle / Hewish 1975 A. Bohr / Mottelson / Rainwater

1976–2000	1976 Richter / Ting 1977 P. W. Anderson / Mott / Van Vleck 1978 Kapitsa / Penzias / R. Wilson 1979 Glashow / Salam / Weinberg 1980 Cronin / Fitch 1981 Bloembergen / Schawlow / K. Siegbahn 1982 K. Wilson 1983 Chandrasekhar / Fowler 1984 Rubbia / Van der Meer 1985 von Klitzing 1986 Ruska / Binnig / Rohrer 1987 Bednorz / Müller 1988 Lederman / Schwartz / Steinberger 1989 Ramsey / Dehmelt / Paul 1990 Friedman / Kendall / R. Taylor 1991 de Gennes 1992 Charpak 1993 Hulse / J. Taylor 1994 Brockhouse / Shull 1995 Perl / Reines 1996 D. Lee / Osheroff / R. Richardson 1997 Chu / Cohen-Tannoudji / Phillips 1998 Laughlin / Störmer / Tsui 1999 't Hooft / Veltman 2000 Alferov / Kroemer / Kilby

2001–günümüz	2001 Cornell / Ketterle / Wieman 2002 Davis / Koshiba / Giacconi 2003 Abrikosov / Ginzburg / Leggett 2004 Gross / Politzer / Wilczek 2005 Glauber / Hall / Hänsch 2006 Mather / Smoot 2007 Fert / Grünberg 2008 Nambu / Kobayashi / Maskawa 2009 Kao / Boyle / Smith 2010 Geim / Novoselov 2011 Perlmutter / Riess / Schmidt 2012 Wineland / Haroche 2013 Englert / Higgs 2014 Akasaki / Amano / Nakamura 2015 Kajita / McDonald 2016 Thouless / Haldane / Kosterlitz

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/29/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.