MP 40
| Maschinenpistole 40 | |
|---|---|
 | |
| Çeşidi | Hafif makineli silah |
| Uyruğu | .svg.png){kind=small} Nazi Almanyası |
| Hizmet geçmişi | |
| Kullanıldığı savaşlar | II. Dünya Savaşı Soğuk Savaş Kore Savaşı Vietnam Savaşı |
| Üretim tarihi | |
| Tasarımcı | Heinrich Vollmer |
| Üretici | Erma Werke Steyr Mannlicher Haenel |
| Üretildiği tarih | 1938-1945 |
| Üretim adedi | 1.000.000+ |
| Çeşitleri | MP 36 MP 38 MP 40 MP 40/1 MP 41 |
| Özellikler | |
| Ağırlık | 4 kg |
| Uzunluk | 833 mm |
| Namlu uzunluğu | 251 mm |
| | |
| Mühimmat | 9x19mm Parabellum |
| Kalibre | 9 mm |
| Etkili menzil | 100-200 m |
| Azami menzil | 200 m |
MP 40 (Almanca açılımı: Maschinenpistole 40, Türkçe açılımı: Makineli tabanca 40), Alman yapımı bir hafif makineli silahtır. II. Dünya Savaşı'nda Almanya ve diğer Mihver kuvvetlerce yaygın olarak kullanıldı.
1938'de Heinrich Vollmer tarafından öncülü MP 38 ilham alınarak tasarlandı. Batı ve Doğu Cephesi'nde piyadeler, paraşütçüler ve müfreze ile manga liderleri tarafınca sıkça kullanıldı. Gelişmiş ve modern özellikleri bu silahı, savaştan sonra dünyanın çeşitli yerlerindeki ülkelerin askerleri arasında favori ve popüler yaptı. Tasarımında ve üretiminde hiçbir ilgisi olmamasına karşın, Müttefik kuvvetlerce Alman silah tasarımcısı Hugo Schmeisser'in soyadıyla anıldı. 1940'tan 1945'e değin Erma Werke firmasınca takriben 1.1 milyon adet MP 40 üretildi.
Özellikleri
Daha önce MP 36 ve MP 38 gibi makineli tabancalar yapılmıştı ama MP 40'ın en büyük yeniliği altında bulunan şarjörüydü. MP 36 ve MP 38 gibi makineli tabancalarda şarjör silahın yanından kanal ile bağlanan bir silindirdi. Bunlar atışı kısıtladığı gibi silahın taşınmasını da zorlaştırıyordu. Böylece MP40'lar siper savaşını kaldıran, tanktan sonraki en önemli neden oldu. Ama MP 40'lar düşman devletlerin geliştirdiği silahlara karşı sonradan menzili yüzünden etkisiz kaldı. Özellikle Rusların PPŞ-41'i, ABD'lilerin Thompson ve M1918 Browning'i karşısında yetersiz kaldı. Almanya ancak savaşın sonuna doğru bu silahın yerini doldurabilecek bir silah geliştirdi. Yerlerine StG 44'ler geçmesi planlandıysa da savaşın sonuna kadar Almanya'nın piyadelerde Karabiner 98k/Mauser Kar 98k'dan sonraki en önemli atış gücü oldu. Savaşın sonuna kadar 1 milyondan fazla MP 40 üretildi.
Kullanıcılar
Avusturya[1]
Bulgaristan[1]
Çin Halk Cumhuriyeti[2]
Çekoslovakya[1]
Fransa[1]
Yunanistan[2].svg.png)
Macaristan[3]
Endonezya[2]
İsrail[4] (Uzi yerini alıncaya kadar 1948 Arap-İsrail Savaşı ve sonrasında kullanıldı.)
Güney Kore[2]
Malezya[2]- Nazi Almanyası[5]
Norveç[1]
Polonya[6]
Romanya[7]
Sovyetler Birliği (Ele geçirilmiş MP 40'lar partizanlar ve diğerleri tarafınca kullanıldı.)[8][9][10]
İspanya[11]
Vietnam[2]
Batı Almanya[11]
Yugoslavya[1]
Kaynakça
- 1 2 3 4 5 6 de Quesada 2014, s. 66.
- 1 2 3 4 5 6 de Quesada 2014, s. 77.
- ↑ Tibor, Rada (2001). "Német gyalogsági fegyverek magyar kézben" (Hungarian). A Magyar Királyi Honvéd Ludovika Akadémia és a Testvérintézetek Összefoglalt Története (1830-1945). II. Budapest: Gálos Nyomdász Kft.. s. 1114. ISBN 963-85764-3-X.
- ↑ Katz 1988, s. 9.
- ↑ de Quesada 2014, s. 20.
- ↑ de Quesada 2014, s. 56.
- ↑ de Quesada 2014, s. 23.
- ↑ Henry Sakaida (2003). Heroines of the Soviet Union 1941-45. s. 59. ISBN 1841765988.
- ↑ Nik Cornish (2014). Soviet Partisan 1941-45. Andrei Karachtchouk. s. 29.
- ↑ Anthony G. Williams (2012). Sub-Machine Gun: The Development of Sub-Machine Guns and their Ammunition from World War 1 to the Present Day. The Crowood Press UK. s. 15. ISBN 1847972934.
- 1 2 de Quesada 2014, s. 64.
Bibliyografi
- de Quesada, Alejandro (2014). MP 38 and MP 40 Submachine Guns. Osprey Publishing. ISBN 978-1780963884.
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta MP 40 ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
| |||||||||||||||||||||||||||||