Oberon (uydu)

Başlığın diğer anlamları için Oberon sayfasına bakınız.

Oberon
Diğer adları
Bulunuşu	William Herschel 11 Ocak 1787
Yörünge Özellikleri
Dolandığı cisim	Uranüs
Yarı büyük eksen	583,520 km. AB
Enberi	km.
Enöte	km.
Yörünge dışmerkezliği	0,0014
Yörünge eğikliği	0,058^o
Dolanma süresi	13,463234 gün
Yörünge hızı ortalama	km/saniye
Bağlı bulunduğu grup	Uranüs'ün uyduları
Gözlem Özellikleri
Görünür parlaklık	13,94
Görünür çap
Fiziksel Özellikler
Ortalama çap/Boyutlar	761,4
Yoğunluk	1,63 g/cm^3
Eksen eğikliği	^o
Dönme süresi	Eşzamanlı
Yerçekimi	0,346 m/s^2
Kurtulma hızı	0,73 km/saniye
Beyazlık (albedo)	0,23
Yüzey sıcaklığı ortalama	61 K )

Oberon , Uranüs'ün önemli uydularının en dışta olanıdır. Ortalama 760 km çapıyla Uranüs'ün ikinci en büyük uydusudur. 1787 yılında William Herschel tarafından keşfedilmiştir. Adı William Shakespeare'in A Midsummer Night's Dream adlı oyununda perilerin kralı olan Oberon'dan gelir.Oberon'un yörüngesi kısmen Uranüs'ün Manyotosferinde bulunmaktadır.Dış yüzeyi ile çekirdek arasındaki sınırda Sıvı su tabakası mevcut olabilir.Dış yüzeyince çok sayıda çarpma kraterleri bulunur, yaklaşık olarak 210 kilometre çapında çarpma kraterlerinin olduğu düşünülüyor.

Uranüs sistemi yakından sadece bir kez gözlemlenmiştir: Voyager 2 Uzay aracı tarafından 1986 Ocak ayında Oberon'dan birkaç görüntü aldı.

Keşfi ve adının verilmesi

Oberon William Herschel tarafından 11 Ocak 1787 yılında keşfedilmiştir.Aynı Gün yine William Herscel tarafından Uranüs'ün en büyük uydusu Titan keşfedilmiştir. Ve sırasıyla Uranüs'ün dört uydusunu daha keşfetti. Ay'dan görülebilir ancak Dünya'dan sadece gelişmiş teleskoplar ile görüntülenebilir.

Fiziksel Özellikleri

Oberon'un bir bilgisayarda yapılan sanal renkli görüntüsü. Beyaz olan bölgeler henüz keşfedilmemiş olan bölgelerdir.

Uranüs ve uydularının boyutları soldan sağa sırasıyla Puck, Miranda, Ariel, Umbriel, Titan ve Oberon.

Oberon Uranüs'ün beş büyük uyduları arasında ona en uzak olanıdır, 584.000 km lik bir mesafede Uranüs'ü Yörüngeler. Uranüs Etrafında dönme süresi 13,5 gündür. Oberon üranüs'ün en büyük 2. güneş sistemininde en büyük 9.uydusudur. Oberon'un karanlık ve kırmızımsı yüzeyi asteroid ve kuyrukluyıldızların etkileri tarafından şekillendirilmiştir gibi görünüyor. Her ne kadar önesürümler süpheli olsa da. Kabaca Oberon'un yüzeyinde %50 donmuş su, %30 katı silikat, ve %20 metan, karbon ve azot bileşikleri bulunur. Oberon Uranüs Gezegeninin en büyük ikinci uydusudur. Titan ve Oberon uyduları William Herschel tarafından yaklaşık elli yıl dikkat çekecek derecede görüntülenememiştir.Fakat bazı günler Dünyadan amatör teleskoplarla gözetilebilmektedir. Ayrıca Her 42 yılda bir kez, Uranüs ekinoks ve ekvator düzlemi bir olduğunda Dünya'nın kestiği, karşılıklı örtülme ile Uranüs uydularını görmek mümkün olmaktadır. Altı dakika süren böyle bir olay, 4 Mayıs 2007 günü, Oberon ve Umbriel Gözlendi.

Yüzey Özellikleri ve jeoloji

Oberon; Umbriel'de sonra Uranüs'ün yüzeyi en karanlık ikinci büyük uydusudur.

Oberon ile ilgili yüzey özellikleri^[1]

Özellik	Adını	Tip	Uzunluk (çap), km	Koordinatları
Mommur Chasma	Mommur, French folklore	Chasma	537	16°18′G 323°30′D / 16.3°G 323.5°D
Antony	Mark Antony	Crater	47	27°30′G 65°24′D / 27.5°G 65.4°D
Caesar	Julius Caesar		76	26°36′G 61°06′D / 26.6°G 61.1°D
Coriolanus	Coriolanus		120	11°24′G 345°12′D / 11.4°G 345.2°D
Falstaff	Falstaff		124	22°06′G 19°00′D / 22.1°G 19.0°D
Hamlet	Hamlet		206	46°06′G 44°24′D / 46.1°G 44.4°D
Lear	King Lear		126	5°24′G 31°30′D / 5.4°G 31.5°D
MacBeth	Macbeth		203	58°24′G 112°30′D / 58.4°G 112.5°D
Othello	Othello		114	66°00′G 42°54′D / 66.0°G 42.9°D
Romeo	Romeo		159	28°42′G 89°24′D / 28.7°G 89.4°D
Oberon ile ilgili Yüzey özellikleri Shakespeare'in eserleri ile ilgili karakterler ve yerler için adlandırılır[2]

Kaynakça

1. "Oberon Nomenclature Table Of Contents". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. 1 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160601103635/http://planetarynames.wr.usgs.gov/SearchResults?target=OBERON. Erişim tarihi: 2010-08-30. 
2. Strobell, M. E.; Masursky, H. (March 1987). "New Features Named on the Moon and Uranian Satellites". Abstracts of the Lunar and Planetary Science Conference 18: 964–965. Bibcode 1987LPI....18..964S.