Oruçbey, Yağlıdere

Oruçbey
  Köy  
Giresun
Ülke Türkiye Türkiye
İl Giresun
İlçe Yağlıdere
Coğrafi bölge Karadeniz Bölgesi
Nüfus (2000)
 - Toplam 280
Zaman dilimi UDAZD (+3)
İl alan kodu 0454
İl plaka kodu
Posta kodu 28610
İnternet sitesi:
YerelNET sayfası

Oruçbey, Giresun ilinin Yağlıdere ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihçe

ORUÇBEY KÖYÜ Yağlıdere /Giresun

Orucbey köyü, (Oruçbeylü), adını yılın tamamını oruçlu olarak geçiren bir Bey den aldığı tahmin edilmektedir. İlçe merkezine uzaklığı 4 km, İl Merkezine uzaklığı ise yaklaşık 40 km’dir.Köy 70 hâneli 523 nüfuslu olup köye ilk yerleşenler ; Bıyıkoğulları, Çatalbaşoğulları, Çayanoğulları, Hekimoğulları ve Müezzinoğulları’dır. Köyde 1 İlkokul, 1 Cami ve 1 Sağlık evi bulunmaktadır(1) Yağlıdere’ye bağlı olan bu köyün, 1486 yılında nüfus ve vergi sayımı yapılmış ve vergi nüfusu 10 nefer olarak tespit edilmiştir. Bahse konu bu kişilerden 1’ri emekli sipahi, 6’sı müsellem ve 3’ü de bennak hânedir(2). 1515 yılında ise Köprücü ve Sınır köyleri ile birlikte Mahmut Bey oğlu Mustafa Bey’in tımarı olarak kaydedilmiştir.Bu tarihte köyün nüfusunda ciddi bir artış olduğu gözlenir.Nitekim emekli sipahi sayısı 3,müsellem sayısı 9, caba ve bennak hâne sayısı 14, zemini sayısı 1 olarak tespit edilmiştir. Bahse konu şahısların mükellef oldukları toplam vergi miktarı ise 938 akçedir. Bu tarihte köyde 1 değirmen işletildiği ve bir de atmaca yuvası bulunduğu ifade edilmektedir(3). XIX.yüzyılın ikinci yarısında yazılmış olan şer’iyye sicilleri ve salnâmelerde burası Tirebolu kazası kapsamında bulunan köylerden biri olarak gösterilmiştir (Bu kayıtlarda müezzin Ömer Efendi bin İbrahim Efendiden bahsedilir)(4). 1530 tarihli muhasebe defterinde Oruçbey köyü (Oruçbeylü) halkı üç guruba ayrılarak durumları anlatılmıştır. Buna göre normal reâyâ olanlardan 12’si topraklı hâne, 2’si topraksız hâne ve 1’i de hâriç reâyâdır. Bunların sipahiye ödedikleri vergi toplamı ise 471 akçedir. İmtiyazlı olan ikinci grup ise çiftçi askerler diye de ifede edilebilecek olan müsellem zümresidir ki, 7’si topraklı, 2’si topraksız olarak tespit edilmiştir. Bu zümre içinde bir kişi avcı kuş yetiştiriciliği ve bir kişi de değirmen işleticiliği yapmaktadır. Toplam vergileri 324 akçedir. Oruçbeylü köyünde üçüncü zümre ise “cema’at-i sipahiyân-ımütekâid” şeklinde ifade edilmiş olan emekli sipahiler grubu dur. Biri topraksız, 2’si topraklı olmak üzere 3 hâneden ibarettirler(5). Ödemekle yükümlü oldukları vergi miktarı ise 143 akçedir. Demek oluyor ki,Oruçbeylü, 1530 tarihinde 24 hâne ve 1 yetişkin bekar erkek olmak üzere 25 vergi nüfusundan ibarettir. Her hânede ortalama 5 kişi var kabul edilirse köyün ortalama nüfusu 120 olarak tahmin edilebilir. Vergi gelirleri toplamı da 938 akçedir. Hariç reayânın sadece bir kişi oluşuna bakarak köyün arazisinin mevcut nüfusuna ancak yetiştiğini düşünebiliriz. Oruçbeylü hakkında 1554 tarihli mufassal tahrir defterinde de önemli bilgiler bulunmaktadır. Köy halkı yine normal reayâ ve emekli sipahi olarak üç gruba ayrılmıştır. Bunlardan hiçbir ayrıcalığı bulunmayan normal reâyâ zümresi içinde 10 hâne topraklı, 5 hâne topraksız, 2 hâne ise hâriç reayâ kaydedilmiştir. İkinci zümreyi oluşturan asker çiftçiler, yani müsellem reayâ içinden 7 hânenin tamamı topraklı, 1 nefer ise bekar yetişkin erkektir. Bu asker çiftçiler arasında bir kişi atmaca yetiştirmekte, bir kişi de değirmen işletmektedir.3 hâne olan emekli asker zümresinden (sipahiyan-ı mütekâid) İbrahim oğlu Mehmet ile Ali oğlu Şükrü topraklı; Mahmut oğlu Ahmet ise topraksız kaydedilmişlerdir(6).(7) HAZIRLAYAN: Mustafa YILMAZ, Giresun İl Halk Kütüphanesi Müdürlüğü ……………………………………… 1-Yağlıdere’95,Yağlıdere Kaymakamlığı, s: 46 2-Faruk Sümer,Tirebolu Tarihi,İstanbul-1992, s: 59-88. 3-BOA,TTD,(Başbakanlık Osmanlı Arşivi, Tapu Tahrir Defteri) 52, s: 703 4-TŞS(Tirebolu Şer’iyye Sicilleri),1806 s:14-18. 5-BOA,TTD, 387, 753 6-BOA,TTD, 288, s:582-583 7-Mehmet Fatsa,XV.ve XVI.yüzyılda Giresun Kırsalının İdari ve Sosyal Tarihi-2005, s:254-255

Kültür

Köyün gelenek, görenek ve yemekleri hakkında bilgi yoktur.

Coğrafya

Giresun iline 51 km, Yağlıdere ilçesine 6 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Yıllara göre köy nüfus verileri
2007
2000 280
1997 246

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Fındık en önemli tarım ürünü olup son yıllarda kivi yetiştiriciliği yapılmaktadır.

Altyapı bilgileri

Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 7/24/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.