Sınırköy, Yağlıdere
| Sınırköy | |
| — Köy — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Giresun |
| İlçe | Yağlıdere |
| Coğrafi bölge | Karadeniz Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 1.368 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0454 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 28610 |
| İnternet sitesi: | |
Sınırköy, Giresun ilinin Yağlıdere ilçesine bağlı bir Köydür. 350 haneli ve 1805 nüfuslu ve Yağlıdere’ye uzaklığı 32 km'dir.
Tarihçe
350 haneli ve 1805 nüfuslu bir köydür. Yağlıdere’ye uzaklığı 32 km'dir. Yağlıdere deresinin iki yakasında kurulmuş, kapladığı alan ve nüfusu bakımından en büyük köydür. Yerleşim birimi olarak ilk defa 16. yüzyılda kurulmuştur. Bu tarihlerde Keşap'tan bir kısım insanın yayla için gelmeleri; Molla oğulları, Cındızoğulları ve Koltukoğullarının "Kırmançayır" mevkiine konuk olmaları ile köyde yerleşim başlamıştır. Buraya ilk yerleşenlerin Ali Bölükbaşı Ailesi olduğu söylenmektedir. Bu aileden sonra Sofu oğulları, Sarıhasanoğulları, Derviş oğulları, Pangal oğulları ve Yumpat oğulları yerleşmişlerdir. Kırman çayırı’nda sıtma salgınının başlaması ile her aile orman içlerindeki uygun yerlere yerleşmiş; Sofu oğlu, Kamışlık, Ataş, Sarı Hasan, Fındıkcak, Çelebi ve Ambar yalağı mahallelerini oluşturmuşlardır. Köy adının Alucra, Şebinkarahisar, Espiye, Dereli ve Keşap ilçelerinin sınırlarının kesiştiği yer olması itibariyle "Sınır" olarak verildiği söylenmektedir. Halkın geçim kaynağı hayvancılık, orman istihsali ve az da olsa tarımdır. Gelir seviyesinin en düşük olduğu köylerimizden biridir. Bu sebeple sürekli olarak göç vermektedir. Köyde tarihi bir kemer köprü vardır. Ayrıca bir ortaokul, iki ilkokul, iki cami ve bir sağlık evi vardır.
Kültür ve gelenekleri
Köyün gelenek, görenek ve yemekleri hakkında doğu karadeniz halklarına özgü motifler devam etmektedir. Yöre insanının geleneklerine bakıldığında 11. yy anadolusunda yaşayan türkiye selçuklularının çepni koluna mensup ananevi yaşantılar daha baskın durumdadır. Nisan ayıyla beraber geleneksel olarak yörede yaylalara göçler başlayıp eylül ortalarında iklime bağlı olarak da sona erer. Eski oğuz boylarına özgü kız alma, evlenme, yaylak ve kışlaklar, büyükbaş ve küçükbaş hayvancılık gibi iklimsel ananeler de halen devam etmektedir.
İklim
Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir. Yazlar serin ve bol yağışlı iken kışları karasal iklim etkisinde soğuk ve karın yerde kalma süresi yaklaşık olarak 5 ay dolaylarındadır. Bu anlamda iklimin de etkisiyle yörede başta fındık olmak üzere mısır tarımı yaygındır. Yöre halkı geçimini gerek fındık gerekse iklime bağlı yazın yaylalarda hayvancılıkla geçirmektedir. Mevsimin bu düzeni halkın mayıs-eylül arası yaylalarda eylül-nisan aylarında da köylerde ya da yöreye has tabir edilen ceniklerde yaşamaktadırlar.
köyde ikamet edip mayıs-ekim arası gidilen yaylar; beloba,tekçam,sipsilik,boyalan,biloluk,sığırlık,eğellik,kırık obası,soğanin,güzdek deresi,taşbaşı,dışarı yayla... gibi hayvancılığa elverişli yerlere göçler yoğun olarak bu aylarda gerçekleşmektedir.
Nüfus
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | |
| 2000 | 1368 |
| 1997 | 1707 |
Ekonomi
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.
Altyapı bilgileri
Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.
Dış bağlantılar
| ||||||||||