Paraklit

Hristiyanlık

Paraklit veya Faraklit (Latince ParacletusYunanca: παράκλητος Parakletos), Kitab-ı Mukaddes'in Yunanca metinlerinde (Yuhanna 14, 16) Kutsal Ruh için beraberinde gelen anlamında kullanılan bir sıfattır.[1]

Paraklit kelimesi Yuhanna İncili'nin 14:16, 14:26, 15:26 ve 16:7'nci ayetleri ile Yuhanna'nın Birinci Mektubu'nun 2:1 numaralı ayetinde Kutsal Ruh'u anlatmak üzere kullanılmıştır. Kelime Yeni Ahit'in bazı İngilizce tercümelerinde Tesellici (Comforter) ya da Yardımcı/Tavsiyeci (Advocate) olarak tercüme edilmiştir. Kelime, Antik Yunancada mahkemede yardım eden kişi anlamında da kullanılmıştır. Kumran Yazıtları ya da Ölü Deniz Tomarları olarak bilinen metinlerde kelime Gerçeğin Ruhu olarak geçer. Hristiyan inancında Kutsal Ruh, Tanrı'nın üç unsurundan birini tanımlamak için kullanılır.

İncil'de Parakletos ile ilgili bölümler

21. Kim buyruklarımı bilir ve yerine getirirse, işte beni seven odur. Beni seveni Babam da sevecektir. Ben de onu seveceğim ve kendimi ona göstereceğim.»

İslam'da Paraklit

Bazı Müslüman âlimler, Paraklit'in İsa'nın müjdelediği Muhammed olduğunu, yani İncil'deki Paraklit kavramı ile aslında Muhammed'in kastedildiğini iddia ederler.[3] İncil’in Yunanca metninde kullanılan Parakletos, Arapçaya tercümesinde iki farklı şekilde okunabilmektedir. Arapça Ahmed kelimesi "övülmüş" anlamına gelir. Müslüman yazarlar İncil'deki Paraklit'in "övülmüş" anlamındaki Perikletos olabileceğini iddia ederler. Buradan yola çıkarak Muhammed'in İncil'de müjdelendiği sonucuna ulaşırlar. Hıristiyan yazarlar ise Grek alfabesinin Arapça örneğinde olduğu gibi sesli harflerin kullanılmadığı ve kelimelerin farklı okunmasına açık bir dil olmadığını, bu yüzden kelimenin (Parakletos) Muhammed olamayacağını iddia ederler.[4]

İslam'a göre İsa, kendisine gelen vahiyler ile Muhammed'i müjdelemiştir. İslam'da orijinal İncil'in tahrif edildiğine ve bu ayetlerin çıkarıldığına inanılır.[5] Kur'an da İsa'nın Muhammed'i haber verdiği şu ayette belirtilir: "Bir vakit de Meryem'in oğlu İsâ şöyle dedi: 'Ey İsrail oğulları! Ben size Allah'ın Resulüyüm, önümdeki Tevrat'ın musaddıkı ve benden sonra gelecek bir Resulün müjdecisi olarak geldim ki onun ismi Ahmed'dir'. Sonra o onlara beyyinelerle gelince 'bu apaçık bir sihir' dediler." (Saff: 6)

Bu âyet ile ilgili Vahhabi İslâm'ı kabul etmiş olan Muhammed Esed şu yorumda bulunur: "Bu deyim, Ârâmî Mawhamana isminin veya teriminin tam Yunanca karşılığı olan Períklytos'un ("Çok Övülen") bozulmuş şeklidir. (Ârâmî dilinin, İsa zamanında ve ondan yüzyıllar sonra Filistin'de kullanılan ve İncil'in şimdi ortada bulunmayan orijinal metinlerinin dili olduğu hatırlanmalıdır.) Períklytos ile Paráklêtos'un fonetik olarak birbirlerine yakınlığı karşısında, tercümanların yahut, daha büyük bir ihtimalle sonraki tarihlerdeki yazıcıların bu iki ifadeyi nasıl karıştırdıklarını anlamak kolaylaşır. Hem Ârâmî Mawhamana, hem de Yunanca Períklytos'un ikisinin de hamide ("övdü/hamdetti") fiilinden ve hamd ("övgü") isminden türetilmiş olan Son Peygamber'in iki ismi Muhammed ve Ahmed ile aynı anlamı taşımış olmasının önemi büyüktür."[6]

Modern Hıristiyan kaynakları İsa'nın Grekçeyi de çok iyi konuştuğunu belirtir.[7] İncillerin İsa'ya indirilen orijinal İncil olmadığını ve büyük ölçüde sonradan ekleme ve çıkartmalar yapılarak yazılmak suretiyle tahrif edildiğini iddia eden İslâm inancı, Paraklit'in kimliğini de günümüz Hıristiyanlığının açıkladığı şekliyle kabul etmemektedir.

Ayrıca bakınız

Kaynaklar

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/10/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.