Pareto dağılımı

Pareto
Olasılık yoğunluk fonksiyonu

xm = 1 oldugu halde çeşitli k değerleri için Pareto olasılık yoğunluk fonksiyonları. Yatay eksen x parametredir. Limitte k  ∞, dağılım δ(x - xm) yaklaşır; burada δ Dirac delta fonksiyonudur.
Yığmalı dağılım fonksiyonu

xm = 1 oldugu halde çeşitli k değerleri icin Pareto yığmalı dağılım fonksiyonları. Yatay eksen x parametredir.
Parametreler ölçek (reel)
shape (reel)
Destek
Olasılık yoğunluk fonksiyonu (OYF) {{{OYF}}}
Yığmalı dağılım fonksiyonu (YDF) {{{YDF}}}
Ortalama for
Medyan
Mod
Varyans icin
Çarpıklık icin
Fazladan basıklık icin
Entropi
Moment üreten fonksiyon (mf) tanımlanmaz; ham momentler icin metine bakın
Karakteristik fonksiyon

Olasılık kuramı ve istatistik bilim dallarında Pareto dağılımı birçok pratik uygulaması bulunan ve "küçük" bir nesnenin bir "büyük" nesneye dağılımında kararlılık elde edildiği hallerde kullanılan bir sürekli olasılık dağılımı veya bir güç kuramıdır. İlk olarak bir İtalyan iktisatçısı olan Vilfredo Pareto tarafından ekonomilerde bireylerin servet dağılımını göstermek için kullanılmıştır. İktisat bilim dalı dışında bu dağılım Bradford dağılımı adı altında da bilinmektedir.

Uygulama alanları

Pareto dağılımı iktisat dışında, sosyal bilimler, fen, geofizik, sigortacılık ve birçok gözümlenen doal fonomen incelemeleri için geniş bir alanda uygulanabilimektedir.

Özellikler

Tanınım

Eğer X bir Pareto dağılım gösteren rassal değişken ise, Xin olasılığının değerini herhangi bir reel sayı olan xden daha büyük olması, yani tüm xxm için, şu ifade ile verilir:

Burada xm mutlaka X için verilen en küçük sayı değeri ve k ise pozitif değerde bir parametredir.

Pareto dağılımları ailesinin tanımlanması için iki tane sayısal parametre gerekmektedir:

xm ve k.

Pareto dağılımı iktisatda servet veya gelir dağılımı modelinde kullanildigi zaman k parametresi Pareto endeksi olarak adlandırılır.

Olasılık yoğunluk fonksiyonu

Bu tanınımdan hemen şu Pareto dağılımı için olasılık yoğunluk fonksiyonu ortaya çıkartılır:

Diğer özellikler

Eğer k  1 ise beklenen değer sonsuz olacaktır.

Eğer ise, varyans sonsuzdur.

Ancak bu momentler sadece icin anlamlıdır.

Burada Γ(a,x) bir tamamalanmamış Gamma fonksiyonu olur.

Bir karakterizasyon teoremi

Bağımsız ve hepsi aynı dağılımlı rassal değiskenler olan Xi, i = 1, 2, 3, ... in k > 0 değerleri için [k, ) aralığında desteklenen olasılık dağılımları bulunduğu kabul edilsin. Ayrıca, tüm n değerleri için şu iki rassal değişken olan

min{ X1, ..., Xn } ve :(X1 + ... + Xn)/min{ X1, ..., Xn }

birbirinden bağımsız değişkenler oldukları varsayılsın.

Bu halde her iki değişken de Pareto dağılım gösterir.

Zipf'in yasası ile ilişki

Pareto dağılımı sürekli olasılık dağılımdır. Zipf'in yasası veya diğer adı ile zeta dağılımı sürekli Pareto dağılımının araklıklı dağılım karşılığıdır.

Pareto, Lorenz ve Gini

Birkaç Pareto dağılımı için Lorenz eğrileri. k = ∞ kusursuzca eşit dağılımı gösterir (G = 0) ve k = 1 doğrusu ise tüm olarak eşitsiz dağılım gösterimidir (G = 1)

Lorenz eğrisi gösterimi çok kere servet veya gelir dağılımını karakterize etmek için kullanılır.[1] Herhangi bir gelir veya servet dağılımı için Lorenz eğrisi L(F) olarak ifade edilip ya bir olasılık yoğunluk fonksiyonu olan veya yığımlı dağılım fonksiyonu olan ile şöyle ifade edilebilir:

Burada x(F) yığımlı dağılım fonksiyonunun tersidir.

Şu Pareto dağılımı için

Lorenz eğrisi şöyle hesaplanabilir:

L(F) ifadesinin paydası x in ortalama değeri olduğu icin, k değeri 1'e eşit veya 1den büyük olmalıdır. Birkaç Pareto dağılımı ile ilişkili Lorenz eğrileri yukarıdaki gösterimde görülebilir.

Gini katsayısı Lorenz eğrisi ile dağılımda-eşitlik ifade eden [0,0] ile [1,1] noktalarını bağlayan çapraz doğru arasındaki farkı, yani eşitlikten sapmayı, ölçen bir katsayıdır. Özellikle gösterilmiştir ki, Gini katsaysı, Lorenz eğrisi ile dağılımda-eşitlik doğrusu arasındaki alanın yuzolçümünün iki mislidir.[2].

Bu halde Pareto dağılımı icin Gini katsayısı şöyle hesaplanır:

Parametre kestirimi

Verilmis bir rastgele orneklem veri dizisi olan icin k ve parametreli Paretoi dagilimi icin olabilirlilik fonksiyonu soyle verilir:

Boylece logaritmik olabilirlilik fonskiyonu su olur:

Bu fonksiyondan gorulmektedir ki terimi ile monotonik artis gostermektedir. Yani değeri ne kadar buyuk olursa olabilirlilik fonksiyonun değeri de oylece buyuk olacaktir. oldugu icin sonuc olarak

cikartilmaktadir.

k icin bir kestrimci bulmak icin, bunun gerekli kismi turevini almak; yani

ve bunun nerede ifira esit oldugunu bulmak gereklidir. Boylece, k icin maksimum olabilirlilik kestirimi su olur:

Bunun beklenen istatistiksel hatasi soyle ifade edilir:

[3]

Grafik olarak gösterim

Pareto dağılımı için dogrusal ölçek kullanılarak elde edilen gösterimdeki eğrinin genel olarak ortaya çıkartığı uzun kuyruk özelliği, ayni veri dizisi logaritma-logaritma ölçekli bir grafikte gösterilince ortadan kalkmakta ve negatif eğim gösteren bir doğru ortaya çıkmaktadır.

Pareto dağılımı simulasyonu

Pareto olasilik dagilimi simulasyonu icin bircok komputer istatistik paketinden yardim gorme imkâni su anda bulunmamaktadir. Oysaki Pareto dagilimi ozellikle aktureya hesaplari icin, ozellikle portfoy maliyetlerinin hesaplamasi icin, cok sik olarak kullanilmasi gerekmektedir ve bu hesaplar icin istatistik paketleri ozel Pareto dagilimi simulasyonlari vermemektedirler.

Diger taraftan istatistik paketlerinin verdikleri bazi ozel olasilik dagilimi simulasyonlarini birbirine ekliyerek Pareto dagilimi gosteren rassal degisken simulasyon sonuclari cikartmak zor degildir. Bu surec kolayca basarilmasi icik yordam soyle verilebilir:

Birinci sekilde bir gamma dagilimi tarafinda uretilen bir rastgele orneklem icin bulunan λ ile bir ustel dagilimdan rastgele sayilar ortaya cikartilir; yani

ve

Bu hesaplar 0da baslayan bir rastgele veri serisi uretirler. Bunun ustune eklemek gerekir.

Diger bir sekilde simulasyon, ters donusum orneklem alma islemi kullanılarak elde edilir. birim araklita bulunan surekli tekduze dagilimdan degisebiliri icin rastgele olarak elde edilir. Bu degisebilir icin

fonksiyonu Pareto-dagilimi gosterir.[4]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Lorenz,M.O. (1905). "Methods of measuring the concentration of wealth." Publications of the American Statistical Association. C.9 say.209–219.
  2. Aabergé,R. (2005) kaynak International Conference to Honor Two Eminent Social Scientists, Mayıs 2005 toplantısında bildiri -- http://www.unisi.it/eventi/GiniLorenz05/25%20may%20paper/PAPER_Aaberge.pdf
  3. http://aps.arxiv.org/PS_cache/cond-mat/pdf/0412/0412004v3.pdf
  4. http://www.stat.psu.edu/~dhunter/R/2006mle.html

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 3/5/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.