RNA virüsleri

Genetik materyali RNA (ribonükleik asit) olan virüslere RNA virüsü denir.[1] Nükleik asitleri genellikle tek iplikçikli RNA (tiRNA) yapısındadır ancak çift iplikçikli olanlar da mevcuttur (çiRNA).[2] Önemli insan hastalıklarına neden olan RNA virüslerine örnekler: ebola virüsü, SARS, nezle, grip, hepatit C, batı nil virüsü, çocuk felci ve kızamık.

UAVTK sınıflandırmasındaki RNA virüs aileleri, Baltimor sınıflandırmasında Grup III, Grup IV ve Grup V'in altında yer almaktadırlar,[3] genetik materyal olarak RNA barındıran ancak replikasyonda aracı olarak DNA kullanan virüsler (Retrovirüs) ise Grup VI'da yer alırlar.

Retrovirüsler haricindeki tüm RNA virüslerin ribovirüs de denilmektedir.[4]

Karakteristikleri

Tek iplikçikli RNA virüsleri ve RNA yönelimi

Tek iplikçikli RNA virüsleri genom yönelimlerine (polarite) göre de alt gruplara ayrılırlar, bunlar pozitif yönelimli, negatif yönelimli ya da çift yönelimli (ambises) olabilmektedirler. Pozitif yönelimli RNA, mRNA'ya benzer ve bu nedenle konak hücre ribozomları tarafından doğrudan okunabilir. Negatif yönelimli RNA ise mRNA'nın tamamlayıcısıdır, konak hücre ribozomlarının okuyabilmesi için RNA polimeraz enzimi tarafından pozitif iplikçiğe dönüştürülmesi gerekir. Pozitif yönelimli RNA'ya enfektif RNA'da denmektedir. Ambisens RNA virüsleri, pozitif iplikçikli genlere çevirmek dışında negatif yönelimli RNA virüslerine benzerler.[5]

çift iplikçikli RNA virüsleri

Çift iplikçikli RNA virüsleri, virüslerin çok geniş konak aralığına sahip (insan, hayvan, bitki, mantar ve bakteri),  genom segment sayısı birden onikiye kadar değişebilen ve virion organizasyonu (T-sayısı, kapsid katmanları ya da taretleri) farklı bir grubunu temsil eder. Bu grubun içinde rotavirüsler de dahil olmak üzere önemli birçok patojen virüsler yer almaktadır.[6][7]

 

tek iplikçikli ters transkripsiyonlu RNA virüsleri

Bu grupta Retrovirüsler yer alır. Bu virüslerin genomları diploit yapıdadır (tek iplikçikten iki adet barındırır). Relikasyonda RNA ters transkripsiyon (RNA'ya bağımlı DNA polimeraz) enzimi vasıtasıyla DNA'ya dönüştürülür. Bu DNA konak hücre genomuna entegre olabilmektedir (profaj).

Mutasyon oranları

RNA virüslerinin mutasyon oranları DNA virüslerine oranla çok daha fazladır, bunun nedeni DNA polimeraz enziminin hata düzeltme kabiliyetinin olmasıdır.[8][9] Bu durum RNA virüslerine karşı etkili aşı geliştirme çabalarını zorlaştrmaktadır.[10] Retrovirüsler yüksek mutasyon oranlarına sahip olmalarının yanı sıra, aracı DNA ile konak genomuna entegre olabilmektedirler (ve böylece konak DNA'sının hata düzeltme sisteminden faydalanırlar).[11] Bazı RNA virüslerinde replikasyon döngüsünü etkileyecek mutasyonlar tolere edilemez. Örneğin, hepatit C virüsü genomunun kor proteinlerini kodlayan bölgeleri yüksek oranda korunur,[12] çünkü bu kısım dahili ribozom giriş sahasını kapsayan RNA yapısını içerir.[13]

Grup III—çiRNA virüsleri

On bir aile, belirlenmemiş cinsler ve türlerin tanımlandığı bir gruptur.[8]

Grup IV—pozitif yönelimli tiRNA virüsleri

Bu grup altında üç takım ve 33 aile tanımlanmıştır. Bunun yanında sınıflandırılmamış türler ve cinsler de bulunmaktadır.

Grup V—negatif yönelimli tiRNA virüsleri

Bu grup altında bir takım ve 8 ailetanımlanmıştır. Ayrıca belirlenmemiş cinsler ve türler de bulunmaktadır.

Source:[8]

Notlar

Mantar virüslerinin çoğunluğu çiRNA virüsleridir. +RNA virüslerinin az bir kısmı tanımlanmıştır.[16] İnsanlarda hastalık yapan sarmal RNA virüsleri aynı zamanda zarflıdır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ↑ MeSH, retrieved on 12 April 2008.
  2. ↑ Patton JT (editor). (2008). Segmented Double-stranded RNA Viruses: Structure and Molecular Biology. Caister Academic Press. ISBN 978-1-904455-21-9. http://www.horizonpress.com/rnav.
  3. ↑ "Listing in Taxonomic Order—Index to ICTV Species Lists". 6 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20091106004622/http://www.ncbi.nlm.nih.gov:80/ICTVdb/Ictv/fr-fst-g.htm. Erişim tarihi: 2008-04-11.
  4. ↑ "Mutation rates among RNA viruses". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 96 (24): 13910–3. November 1999. DOI:10.1073/pnas.96.24.13910. PMC 24164. PMID 10570172. http://www.pnas.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=10570172.
  5. ↑ "Expression strategies of ambisense viruses". Virus Res. 93 (2): 141–50. 2003. DOI:10.1016/S0168-1702(03)00094-7. PMID 12782362.
  6. ↑ Roy P (2008). "Molecular Dissection of Bluetongue Virus". Animal Viruses: Molecular Biology. Caister Academic. ISBN 978-1-904455-22-6. http://www.horizonpress.com/avir.
  7. ↑ Roy P (2008). "Structure and Function of Bluetongue Virus and its Proteins". Segmented Double-stranded RNA Viruses: Structure and Molecular Biology. Caister Academic. ISBN 978-1-904455-21-9. http://www.horizonpress.com/rnav.
  8. 1 2 3 Klein, Donald W.; Prescott, Lansing M.; Harley, John (1993). Microbiology. Dubuque, Iowa: Wm. C. Brown. ISBN 0-697-01372-3.
  9. ↑ Witzany, G., ed. (2012). "Quasispecies Dynamics of RNA Viruses". Viruses: Essential Agents of Life. Springer. s. 21–42. ISBN 978-94-007-4898-9.
  10. ↑ "Rapid evolution of RNA viruses". Annu. Rev. Microbiol. 41: 409–33. 1987. DOI:10.1146/annurev.mi.41.100187.002205. PMID 3318675.
  11. ↑ "Viral Evolution and Escape during Acute HIV-1 Infection". J. Infect. Dis. 202 (Suppl 2): S309–14. October 2010. DOI:10.1086/655653. PMC 2945609. PMID 20846038. http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=2945609.
  12. ↑ "Sequence analysis of the core gene of 14 hepatitis C virus genotypes". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 91 (17): 8239–43. August 1994. DOI:10.1073/pnas.91.17.8239. PMC 44581. PMID 8058787. http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=44581.
  13. ↑ "Detailed mapping of RNA secondary structures in core and NS5B-encoding region sequences of hepatitis C virus by RNase cleavage and novel bioinformatic prediction methods". J. Gen. Virol. 85 (Pt 10): 3037–47. October 2004. DOI:10.1099/vir.0.80141-0. PMID 15448367.
  14. ↑ "Virgaviridae: a new family of rod-shaped plant viruses". Arch Virol 154 (12): 1967–72. 2009. DOI:10.1007/s00705-009-0506-6. PMID 19862474.
  15. ↑ Mihindukulasuriya, K. A.; Nguyen, N. L.; Wu, G.; Huang, H. V.; Travassos da Rosa, A. P.; Popov, V. L.; Tesh, R. B.; Wang, D. (2009). "Nyamanini and Midway viruses define a novel taxon of RNA viruses in the order Mononegavirales". J. Virol. 83 (10): 5109–16. DOI:10.1128/JVI.02667-08. PMC 2682064. PMID 19279111. http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=2682064.
  16. ↑ Kondo, H.; Chiba, S.; Toyoda, K.; Suzuki, N. (2012). "Evidence for negative-strand RNA virus infection in fungi". Virology 435 (2): 201–9. DOI:10.1016/j.virol.2012.10.002. PMID 23099204.

Dış bağlantılar

Baltimor sınıflandırma sistemi (Virüs sınıflandırması)
DNA
RNA
RT
This article is issued from Vikipedi - version of the 12/9/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.