René Pleven
| René Pleven | |
|---|---|
 | |
| Fransa Başbakanı | |
| Görev süresi 11 Ağustos 1951 - 20 Ocak 1952 | |
| Cumhurbaşkanı | Vincent Auriol |
| Yerine geldiği | Henri Queuille |
| Yerine gelen | Edgar Faure |
| Görev süresi 12 Temmuz 1950 - 10 Mart 1951 | |
| Cumhurbaşkanı | Vincent Auriol |
| Yerine geldiği | Henri Queuille |
| Yerine gelen | Henri Queuille |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 13 Nisan 1901 Rennes |
| Ölüm | 13 Ocak 1993 (91 yaşında) Paris |
| Partisi | UDSR |
| Dini | Roman Katolik |
René Pleven (d. 13 Nisan 1901, Rennes - ö. 13 Ocak 1993, Paris, Fransa), Dördüncü Cumhuriyet sırasında iki kez başbakan olan (1950-51 ve 1951-52) Fransız siyasetçi. Birleşik bir Avrupa ordusu oluşturulması için hazırladığı Pleven Planı Kuzey Atlantik Antlaşması Teşkilatı'nın (NATO) kuruluşuna temel olmuştur.
Paris Üniversitesi'nde hukuk öğrenimini tamamladıktan sonra bir sanayi kuruluşunda yönetici oldu. II. Dünya Savaşı sırasında General Charles de Gaulle önderliğindeki Fransız Ulusal Komitesi adlı gölge hükümete katıldı. Maliye, sömürgeler ve dışişleri komisyonlarına başkanlık ettikten sonra, 1944'te sömürgeler bakanlığına getirildi. Fransa'nın Alman işgalinden kurtarılmasının ardından de Gaulle hükümetinde maliye bakanı oldu. 1945'te Ulusal Meclis'e seçildi; 1945'ten başlayarak 1973'e kadar Côtes-du-Nord milletvekilliğine seçildi. 1946-53 arasında ortanın solundaki Demokratik ve Sosyalist Direniş Birliği'nin (Union démocratique et socialiste de la Résistance UDSR) başkanlığını yürüttü. İki kez savunma bakanlığı (1949-50 ve 1952-54), iki kez de başbakanlık (Temmuz 1950-Şubat 1951 ve Ağustos 1951-Ocak 1952) yaptı.
ABD yanlısı görüşleriyle tanınan Pleven, Kuzey Atlantik ve Batı Avrupa savunmalarının tek bir komutanlığa bağlanmasını sağlayacak Avrupa Savunma Topluluğu adlı birleşik bir Avrupa ordusu oluşturma planını görüşmek üzere Temmuz 1950'de Paris'te bir konferans düzenlendi. Bu plana Fransız Komünistleri, Sosyalistleri ve de Gaulle'cüler karşı çıktılar. Öte yandan Pleven'in görev aldığı hükümetlerden hiçbiri planın uygulamaya konabilmesi için gerekli antlaşmayı onaylamaya yanaşmadı. Gene de bu girişimiyle NATO'nun temellerini atan Pleven, ABD yardımıyla Çinhindi'nde milliyetçi Viet Minh'e karşı savaşı sürdürdü.
Pierre Pflimlin'in geçici kabinesinde dışişleri bakanlığı yaptı (Mayıs 1958). Pleven de Gaulle'ün hazırladığı yeni anayasayı ve Beşinci Cumhuriyet'i desteklemek üzere 1958'de UDSR'den ayrıldı. 1959'da Çağdaş Demokrasi İçin Birlik adlı yeni bir parti kurdu. 1966'da de Gaulle'ün NATO'dan ayrılma kararını eleştirdiyse de, de Gaulle'ün istifasından (Nisan 1969) sonra hükümeti desteklemeyi sürdürdü. Haziran 1969 Cumhurbaşkanlığı seçimi sırasında Georges Pompidou'nun adaylığını destekledi. Daha sonra adalet bakanlığı (1969-73) ve Bretanya Konseyi'nin başkanlığı (1974-76) görevlerinde bulundu.
Kaynakça
- Encyclopædia Britannica
- Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi
| Siyasi görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Henri Queuille |
Fransa Başbakanı 1950–1951 |
Sonra gelen: Henri Queuille |
| Önce gelen: Henri Queuille |
Fransa Başbakanı 1951–1952 |
Sonra gelen: Edgar Faure |