Sürgündeki İspanyol Cumhuriyeti
Sürgündeki İspanyol Cumhuriyeti Gobiern'de de la República Española en el exilio | |||||
| |||||
| |||||
Ulusal marş Himno Riego | |||||
Başkent | Madrid | ||||
Sürgündeki başkent | Paris (1939-1940) Meksiko City (1940-1945) Paris (1945-1977) | ||||
Dil(ler) | İspanyolca | ||||
Yönetim | Cumhuriyet | ||||
Başkan | |||||
- 1939-1940 (ilk) | Diego Martínez Barrio | ||||
- 1970-1977 (son) | José Maldonado Gonzalez | ||||
Başbakan | |||||
- 1939-1945 (ilk) | Juan Negrín Aparicio | ||||
- 1971-1977 (son) | Fernando Valera | ||||
Tarihi | |||||
- İspanya İç Savaşı | 1936-1939 | ||||
- Devletin kuruluşu | 4 Nisan 1939 | ||||
- Aran Vadisi Operasyonu | 19-24 Ekim 1944 | ||||
- Devletin yıkılışı | 1 Temmuz 1977 | ||||
Sürgündeki İspanyol Cumhuriyeti (İspanyolca: Gobiern'de de la República Española en el exilio), İspanya İç Savaşı'nı Francisco Franco'nun güçlerinin zaferi ile sonuçlanmasının ardından ardından oluşturulmuş sürgün devletidir. İkinci İspanya Cumhuriyeti'nin bir devamı niteliğindeydi. 1977 yılında parlamenter demokrasiye geçilene kadar varlığını sürdürdü.
Tarihi
Nisan 1939 tarihinde Franco Cumhuriyeti yıkmasıyla Başkan (Manuel Azaña) ve Başbakan (Juan Negrín) Fransa'ya sürgüne gitti. Azaña görevinden istifa etti ve onun yerine Diego Martínez Barrio geçti. Ancak sürgün hükümeti Fransa'yı terk etmek zorunda kalacaktı. Çünkü Nazi Almanyası 1940 yılında Fransa Seferi ile Fransa'yı işgal etmişti. Bunun üzerine sürgün hükümeti Meksika'ya taşındı. Bu arada Londra İspanya'nın yasal hükümeti olarak sürgün cumhuriyeti'ni tanımaya devam etti. Negrín 1945 yılında Başbakanlık koltuğundan istifa etti. Onun yerine José Giral başbakan oldu.
1945 yılına kadar, sürgündeki Cumhuriyetçilerin cumhuriyetin tekrar tesisi adına büyük umutları vardı. Özelikle Faşistlerin İkinci Dünya Savaşı'nda mağlup ayrılmasıyla İspanya'daki faşist hükümetin Müttefik Devletlerince yıkılması bekleniyordu. Böylece kendileride İspanya'ya dönmesi mümkün olacaktı. Bu umutlar hayal kırıklığı ile sonuçlandı. Bundan sonra sürgün hükümeti tamamen bir sembolden ibareti. Savaşın bitmesiyle Hükümet 1940 yılında ayrıldığı Paris'e 1946 yılında sürgündeki Bask hükümeti ve sürgündeki Katalan hükümeti ile birlikte geri döndü.
Savaş sonrası dönemde Meksika, Panama, Guatemala, Venezuela, Polonya Halk Cumhuriyeti, Çekoslovakya Sosyalist Cumhuriyeti, Macaristan Halk Cumhuriyeti, Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti, Romanya Sosyalist Cumhuriyeti ve Arnavutluk Sosyalist Halk Cumhuriyeti ile diplomatik ilişkilerde bulundu. Buna karşılık Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık, Fransa ve Sovyetler Birliği sürgün devletini tanımadı.
1975 yılında Franco'nun ölümünden sonra, Kral Juan Carlos, demokratik bir hükümet tesis etmiştir. 1977 yılında sürgündeki Cumhuriyetçiler monarşinin yeniden kurulmasını kabul etmiş ve yeni hükümeti tanınmıştır. 1 Temmuz 1977 tarihinde sürgün hükümeti resmen çözüldü. Uzlaşmanın bir jesti olarak, Kral Juan Carlos I sürgün liderlerini Madrid'de törenle karşıladı.