Türk sinemasında LGBT temaları

Türk sinemasında, LGBT temaları, ilk kez 1962 yılından çekilen Ver Elini İstanbul ile başlamakta ve bu filmde, ilk defa iki kadının (Mualla Kavur ve Leyla Sayar) öpüşmesi yer almaktadır.[1]

Tarih

Ver Elini İstanbul filminden sonra Atıf Yılmaz'ın İki Gemi Yanyana (1963) filminde ise Suzan Avcı ve Sevda Nur'un öpüşmesi yer almaktadır. Halit Refiğ'in Haremde Dört Kadın (1965) filminde Osmanlı yaşamının baskılarından kaynaklanan lezbiyenliği anlatılmaktadır. Lezbiyen ilişkiler, 1974-1979 yılları arasında Türk sinemasında bir sömürü haline gelmiştir. Sadece ticari amaçlarla çekilen ve seyirciyi tahrik ve tatmin etmekten başka işlevi olmayan seks komedilerine malzeme olan "lezbiyen ilişkiler"de, kadınlar amaçsızca öpüştürülmekte ve seviştirilmektedir.[1]

Günümüze kadar LGBT temalarını tamamen ya da kısmen de olsa içeren Türk filmlerinden bazıları şunlardır: İki Gemi Yanyana (1963; yönetmen: Atıf Yılmaz), Haremde Dört Kadın (1965; yönetmen: Halit Refiğ), Beddua (1980; yönetmen: Osman F. Seden), İhtiras Fırtınası (1983; yönetmen: Halit Refiğ), Dul Bir Kadın (1985; yön. Atıf Yılmaz), Acılar Paylaşılmaz (1989), Düş Gezginleri (1992; yön. Atıf Yılmaz), Gece, Melek ve Bizim Çocuklar (1993; yönetmen: Atıf Yılmaz), İstanbul Kanatlarımın Altında (1996; yönetmen: Mustafa Altıoklar); Hamam (1997; yönetmen: Ferzan Özpetek), Ağır Roman (1997; yönetmen: Mustafa Altıoklar) ve Lola + Bilidikid ile İki Genç Kız (yönetmen: Kutluğ Ataman).

Tepkiler

II. Uluslararası Yeni İletişim Ortamları ve Etkileşim Konferansı'nda ele alınan eşcinsellik ve sinema konusunda Türk sinemasındaki LGBT temaları için "eşcinsellikle ilgili çekilen filmlerin yönetmenleri genelde erkek ve bir erkek penceresinden bakıyor eşcinselliğe. Kadın yönetmenler tarafından çekilmesi daha uygun olur. Lola Bilidikid, Güneşi Gördüm, Anlat İstanbul, Ağır Roman gibi filmler içinde eşcinselliği barındıran ve farklı bakan filmlerden sadece birkaçı. Eşcinsellere sadece gece kelebekleri, fahişelik yapan kişiler ve benzeri konumlarda sabitlemek çok yanlış" dendi.[2]

Kaynakça

Ek okuma

This article is issued from Vikipedi - version of the 7/9/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.