Çocuklar Taburu
| Çocuklar Taburu | |
| Yazarı | J. D. Salinger |
|---|---|
| Özgün ismi | The Children's Echelon |
| Ülke | ABD |
| Özgün dili | İngilizce |
| Anadilinde basım tarihi | Yayınlanmadı |
| Önceki eser | Son İznin Son Günü[1] (Last Day of the Last Furlough) |
| Takip eden eser | İki Yalnız Adam[2] (Two Lonely Men) |
Çocuklar Taburu[3] (İng. The Children's Echelon) ABD'li yazar J. D. Salinger'ın 1944 yılında tamamladığı hiç yayınlanmamış bir öyküsüdür.
Salinger'ın ABD ordusundayken İkinci Dünya Savaşı sebebiyle İngiltere'de bulunduğu günlerde yazdığı bu öykü Columbia Üniversitesi'deki Story dergisinin arşivlerinde saklanmaktadır.[4] Öykünün çoğaltılmasına izin verilmemektedir.
Açıklama
Salinger 29 Ocak 1944'te Almanya'nın işgali altındaki Avrupa'ya çıkartma yapmak üzere ABD ordusunun bir askeri olarak İngiltere'ye geldi. Yazar karşı haberalma görevlisi ve başçavuştu. İngiltere'de bulunduğu sırada Ring Lardner'in I Can't Breathe (Nefes Alamıyorum) günlük yazı dizisinden etkilenerek Çocuklar Taburu isimli öyküsünü yazdı.[5] 6000 kelimeden oluşan 26 sayfalık bu çalışması Salinger'ın o güne kadar yazdığı en uzun hikâyeydi.
Yazar öyküyü tamamladıktan sonra Story dergisi editörü Whit Burnett'a gönderdi. Burnett eseri "aptal bir kızın aptal bir oğlana olan aşkı" olarak yorumlayarak ağır bir şekilde eleştirdi. Story öyküyü "yayınlamak kağıt israfından başka bir şey olmaz" diyerek reddetti.[6]
Konusu
Öykü Bernice Herndon isimli bir kızın onbir farklı gününü anlattığı günlüğünün sayfaları şeklinde yazılmıştır. Günlük Bernice'in 18. yaş günü olan 12 Ocak'ta başlar ve aynı yılın 25 Mart'ında son bulur. Hangi yıl olduğu belirsizdir. Öykünün arka planında yaklaşan savaş vardır. Henüz olgunlaşmamış bir insan olan Bernice'in arkadaşları, ailesi ve savaş hakkındaki fikirleri gün geçtikçe değişir.
Öykünün ilerleyen bölümlerinde savaşta kocalarını kaybeden arkadaşlarını gören Bernice, olgunlaşmak adına Royce Dittenhauer isimli çirkin bir erle evlenir.
Bernice de tıpkı Çavdar Tarlasında Çocuklar'ın kahramanı Holden Caulfield gibi atlıkarıncadaki çocukları izlemeyi sevmektedir. Öykünün atlıkarıncada geçen sahneleri Holden Caulfield'ın atlıkarınca sahnelerine çok benzer. Ancak iki kahramanın ruh halleri birbirinden çok başkadır.
Sonrası
Salinger 1947 yılında yazdığı 1941'de Hiç Beli Olmayan Bir Genç Kız isimli öyküsünde Çocuklar Taburu'ndan birçok bölümü kullandı. İkinci öykü birincinin düzeltilmiş ve değiştirilmiş bir versiyonu gibidir. Yazar Çocuklar Taburu'nu aynı olay örgüsü ve ters çevrilmiş bir sonla tekrar yazdı.[7]
Kaynaklar
- Reiff, Raychel Haugrud (2008), J.D. Salinger: The Catcher in the Rye and Other Works, Marshall Cavendish, ISBN 9780761425946
- Slawenski, Kenneth (2011), Üzüntü Muz Kabuğu ve J. D. Salinger, Sel Yayınları, ISBN 9789755705200
Notlar
- ↑ Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 73
- ↑ Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 66
- ↑ Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 81
- ↑ Reiff 2008, s. 124
- ↑ Slawenski 2011, s. 81
- ↑ Slawenski 2011, s. 82
- ↑ Slawenski 2011, s. 147