İkinci Bulgar İmparatorluğu
İkinci Bulgar İmparatorluğu Втора българска държава Vtorо Bălgarskо Tsartsvo | ||||
| ||||
| ||||
İvan Asen döneminde imparatorluk sınırları | ||||
Başkent | Tırnova | |||
Dil(ler) | Bulgarca | |||
Din | Ortodoks (1185–1204) Katolik (1204-1235) Ortodoks (1235–1396) | |||
Yönetim | Mutlak Monarşi | |||
İkinci Bulgar İmparatorluğu (Bulgarca: Второ българско царство, Vtorо Bălgarskо Tsartsvo), Ortaçağda varolmuş Bulgar devletidir.
Birinci Bulgar İmparatorluğu'nun ortadan kalkmasından sonra, 1018'den 1185'e kadar eski Bulgar toprakları Bizans İmparatorluğu'nun egemenliği altında kaldı. 167 yıllık Bizans egemenliğinden sonra, I. Manuel Komnenos'un ölümünün (1180) ardından Balkan halkları baş kaldırdı. Tırnovalı Asen ve Petır Asen kardeşlerin önderliğinde, Ulahların ve Bulgarların yaptığı genel bir ayaklanması sonucu, 1185'te Bulgaristan'ın kuzeyi bağımsızlığını yeniden kazandı. Asen, Bulgarların ve Yunanların çarı I. İvan Asen unvanını aldı. Kuman-Bulgar kökenli Asen sülalesi, Tuna'nın kuzeyinde yerleşmiş olan Kumanlardan büyük yardım gördü. Merkezi Tırnova'da bulunan İkinci Bulgar İmparatorluğu, en parlak dönemini II. İvan Asen'in hükümdarlığı sırasında (1218-41) yaşadı. II. Asen insancıl ve aydın bir kişiydi. Bir dizi başarılı seferden, özellikle 1230'daki Klokotnitsa Çarpışması'ndan sonra Arnavutluk, Epeiros (Epir), Makedonya ve Trakya'yı egemenli altına aldı. Hükümdarlığı sırasında ülkenin zenginliği arttı, ticaret, sanatlar ve edebiyat büyük gelişme gösterdi. Asenlerin son temsilcisinin egemenliği 1280'de sona erdi. Daha sonraki hükümdarlar güçlü bir merkezi yönetim kurmada başarılı olamadılar.
1323'te, Terterler ile akraba olan Mihail Şişman, Şişmanlar Hanedanı'nı kurdu ve yeniden bir Bulgar devleti oluşturmaya girişti. Ancak ülkenin feodal beyliklere bölünmesini önleyemedi. Mihail Şişman, Balkan Yarımadasında meydana gelen siyasi ve askeri güç değişikliği sonucunda hükümdarlığı boyunca sürekli savaşmak durumunda kalmıştır. Bizans İmparatorluğu’nun içine düştüğü zafiyet, Mihail’i ne kadar sevindiriyor ise, Sırbistan’ın güçlenmesi de o kadar endişelendiriyordu.[1] 28 Temmuz 1330'da Çar Mihail Şişman Köstendil Savaşı'nda, Sırp Kralı III. Stefan Uroš'a yenildi ve öldürüldü, böylece Bulgaristan'ın Makedonya'daki eyaletleri Sırp egemenliğine girdi.
1340'a doğru tüm Meriç Vadisine akınlar düzenleyen Osmanlılar 1362'de Plovdiv'i, 1382'de de Sofya'yı ele geçirdiler. Bulgaristan'ın son çarı olan İvan Şişman, kendini 1371'de Osmanlı'nın vassalı olduğunu açıklamak zorunda kaldı. 1389'da Sırp, Bosna ve Hırvat güçlerinin Kosova'da bozguna uğramaları, bütün Balkanlar'ın kaderini değiştirdi. Bu çarpışmadan sonra Osmanlılar İvan Şişman'ın üzerine yöneldiler; ve başkent Tırnova'yı üç ay süren bir kuşatmadan sonra 1393'te ele geçirdiler. 1396'da Vidin de Osmanlıların eline geçince Bulgar bağımsızlığının son kalıntısı da ortadan kalkmış oldu.
Kaynakça
Kaynaklar
- Bu maddenin yazılmasında Encyclopædia Britannica Fifteenth Edition ve Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi'nden yararlanılmıştır.
|