Demokrat Parti (2007)

Bu madde 2007'te kurulan Demokrat Parti hakkındadır. 1946'de aynı isimle kurulan siyasi parti için Demokrat Parti (1946) sayfasına bakınız.

Bu madde 2007'te kurulan Demokrat Parti hakkındadır. 1992'de aynı isimle kurulan siyasi parti için Demokrat Parti (1992) sayfasına bakınız.

Başlığın diğer anlamları için Demokrat Parti sayfasına bakınız.

Demokrat Parti

Kısaltma	DP
Genel başkan	Gültekin Uysal
Kurucu	Mehmet Ağar
Slogan(ları)	"Başka bir Türkiye Mümkün"
Kuruluş tarihi	27 Mayıs 2007 (70083036312000000009 yıl, 227 gün önce.)
Birleşme	Anavatan Partisi (1983) Doğru Yol Partisi (1983)
Merkez	Dr. Sadık Ahmet Cad. No:3 Balgat / Ankara
Üyelik (2015)	713.055 ^[1]
İdeoloji	Liberal muhafazakarlık Milliyetçilik
Siyasi pozisyon	Merkez sağ
Resmî renkleri	Kırmızı ve beyaz
TBMM	0 / 550
Belediye Başkanlığı	14 / 1.351
İl Genel Meclisleri	0 / 1.251
Belediye Meclisleri	164 / 20.498
İnternet sitesi
www.demokratparti.org.tr

Demokrat Parti, resmi kökleri 1946 yılına dayanan, Doğru Yol Partisi'nin 27 Mayıs 2007 tarihinde adını ve logosunu değiştirmesiyle kurulan Türk siyasal partisi.

Kökleri 1946 yılında Celal Bayar tarafından kurulan Demokrat Parti'ye dayanır. Türkiye'de merkez sağ siyasal akım, Celal Bayar, Adnan Menderes, Süleyman Demirel, Turgut Özal, Mesut Yılmaz ve Tansu Çiller zamanlarında defalarca iktidar olmuştur. Demokrat Parti, içinden 3 cumhurbaşkanı, 7 başbakan çıkarmıştır. Diğer sağ parti ve siyasetçilerin çoğunun ilk çıkış noktası Demokrat Parti geleneğidir.

Tarihçe

Demokrat Parti, 1983 yılında kurulmuş olan Doğru Yol Partisi'nin 27 Mayıs 2007 tarihinde Büyük Anadolu Oteli'nde yaptığı 2. Olağanüstü Genel Kongresi'nde adını ve logosunu değiştirmesiyle kurulmuştur. Bu isim değişlikliği Mehmet Ağar'ın genel başkanlığında yapılmıştır. Değişikliğinin temel nedeni olarak Türk sağını tek çatı altında toplamak gösterilmiş; Anavatan Partisi'nin kendisini feshederek DP'ye katılması düşünülmüştür. Bu sayede merkez sağda bir alternatif yaratılması planlanmıştır. Eşbaşkanlık sistemi uygulanmak istenmiş; fakat daha sonra bu birleşme Mehmet Ağar ile Anavatan Partisi Genel Başkanı Erkan Mumcu arasında çıkan anlaşmazlık sonucu gerçekleşememiştir. Bu durum dolayısıyla Anavatan seçime girememiş, DP seçime tek başına girmiştir. Merkez sağa yakın seçmenler üzerinde hayal kırıklığı yaratan bu durum sandığa yansımış; DP 2007 Türkiye genel seçimlerinde %5.4 oranında oy almıştır. Genel Başkan Mehmet Ağar %9.56'da aldığı DYP'yi %4 puan aşağıya çekmesi üzerine görevinden istifa etmiştir.

6 Ocak 2008 tarihinde yapılan DP 4. Olağanüstü Büyük Kongresi’nde parti genel başkanlığına 3. turda geçerli 800 oyun 529'unu alarak Süleyman Soylu seçilmiştir. Diğer aday Çağrı Erhan ise 271 oyda kalmıştır.^[2] 15 Kasım 2008'de gerçekleştirilen Nevval Sevindi ve Refaiddin Şahin'in de aday olduğu DP 9. Olağan Kongresi'nde 993 oy geçerli oyun 922'sini alan Soylu, genel başkanlığa yeniden seçilmiştir. Ancak Süleyman Soylu 2009 Türkiye yerel seçimlerinde bir önceki genel seçimden daha az oranda oy alındığını belirterek kongreye gitmiştir. 16 Mayıs 2009 tarihinde yapılan 5. Olağanüstü Kongre'de Hüsamettin Cindoruk, diğer adaylar Süleyman Soylu ve Mehmet Ali Bayar'ı geride bırakarak Demokrat Parti'de genel başkanlık koltuğuna oturmuştur. Ekim 2009'da, Anavatan Partisi ve Demokrat Parti, Hüsamettin Cindoruk ve Salih Uzun'un önderliklerinde birleşmiştir. 2010 Türkiye anayasa değişikliği referandumu'nda Hüsamettin Cindoruk liderliğindeki parti 'Hayır' oyu kullanacağını açıklarken, eski genel başkan Süleyman Soylu 'Evet' oyu vereceğini açıklamış ve partiden ihraç edilmiştir.^[3] Anap-Dyp birleşmesinden sonra değişim ve kurumsallaşma aşamasından geçen parti, İşçi Kolları komisyonu kurma, Engelli Çalıştayları düzenleme gibi hareketlerle Türkiye'de ilklere imza atmıştır. 2011'de gerçekleşecek olağan büyük kongre öncesi gerçekleştirilen Süleyman Demirel-Mesut Yılmaz-Hüsamettin Cindoruk görüşmesi gündeme damga vurdu. Görüşmeden sonra Tansu Çiller'in yeniden genel başkan olacağına ilişkin beklentiler artsa da, Tansu Çiller tabandan gelen taleplere karşılık vermedi.^[4]

15 Ocak 2011 tarihinde yapılan Demokrat Parti 10. Olağan Büyük Kongresi'nde, Ahmet Özal, Rıfat Serdaroğlu ve Salih Uzun'un da aday olduğu kongrede genel başkanlığa Namık Kemal Zeybek seçilmiştir.^[5]^[6] DP 2011'e kadar TBMM'de 1 sandalye ile temsil ediliyordu. 2007 seçimlerinde meclise giren DP milletvekili Mesut Yılmaz, Namık Kemal Zeybek'in genel başkan seçilmesiyle partiden istifa etti. Nisan 2011'de Bağımsız Türkiye Partisi ile DP çatısı altında ittifak anlaşması yapılmış ve seçime birlikte girme kararı alınmıştır. 2011 seçimlerinden binde altı oyla ayrılan Demokrat Parti'de, Genel Başkan Namık Kemal Zeybek, 6 Mayıs 2012 günü Genel Kongre yapılması kararı aldı. Kongreye az bir süre kala, genel başkan Namık Kemal Zeybek, genel başkanlığa yeniden aday olmayacağını ancak partinin alt kademelerinde çalışmaya devam edeceğini açıkladı. Kongreden önce Nevzat Ercan, Ufuk Söylemez, Ergun Özdemir, Osman Çilsal ve Fatih Sinan Yılmaz adaylıklarını açıkladı. Tüm adayların birinci ve ikinci turun ardından adaylıktan çekilmesiyle, Büyük Anadolu Otelinde gerçekleşen Demokrat Parti 8. Olağanüstü Büyük Kongresinin salt çoğunluk aranmayan üçüncü turunda Gültekin Uysal, 444 delegenin oyunu alarak DP’nin yeni genel başkanı oldu. 2012 yılının ikinci yarısında Demokrat Partili Bodrum Belediye Başkanı Mehmet Kocadon, hakkındaki suçlamalar nedeniyle görevden alındı ve cezaevine girdi. Mehmet Kocadon 100 gün cezaevinde kaldıktan sonra aklanarak serbest bırakıldı ve belediye başkanlığı görevine iade edildi. Cezaevinden çıktıktan sonra Kocadon'la görüşen genel başkan Gültekin Uysal, Kocadon'un yeniden Demokrat Parti'den belediye başkan adayı olacağını açıklasa da Kocadon daha sonra partiden istifa etti.^[7] Demokrat Parti, 2012 yılında TBMM Performans raporu yayınladı ve TBMM ile ilgili bütün izlenimlerini, kelime kelime kamuoyuna sundu.^[8] 2013 Yılında MHP'den ihraç edilen Fethiye Belediye Başkanı Behçet Saatçi ve Ak Parti'den istifa eden Bursa-Karacabey Belediye Başkanı Ergün Koç Demokrat Parti’ye katıldı.^[9]^[10] 2013 yılında, Demokrat Parti'nin Balgat'taki genel merkezine Ankara Büyükşehir Belediye Meclisi tarafından kültür tesisi niteliği verilmiştir. Bu kararla ticari amaçla kullanılamayacak olan Genel Merkez binası, maddi değerini kaybetmiştir. Demokrat Parti, bu olayların ardından çok sert açıklamalar yaparak "Türkiye'nin en eski siyasi partisi olan Demokrat Parti üzerinde oynanmak istenen oyunlar sonuç vermeyecektir" ifadelerini kullandı.^[11] Partinin 2 Şubat 2014'te yapılan 11.Olağan Kongresinde Gültekin Uysal 753 delegenin oyunu alarak ilk turda yeniden genel başkanlığa seçildi. Demokrat Parti, 2014 Yerel Seçimlerinde Fethiye ve Haymana başta olmak üzere 7 ilçe, 7 belde belediyesi kazandı.^[12] Demokrat Parti, 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Ekmeleddin İhsanoğlu'nu destekledi. İhsanoğlu'na jest olarak kendilerine ait olan Celal Bayar Köşkünü çalışma ofisi olarak sunsalar da, Ekmeleddin İhsanoğlu tarafsız görünmek adına bu jesti reddetmek durumunda kaldı.^[13] 2015 seçimlerinden önce parti yönetimi, DP Genel Merkezi'ne kültür tesisi niteliği verilmesi ve 'KIRAT' ambleminin kullanım hakkıyla ilgili hukuki girişimlerde bulundu. 2014'ün son ayında Anayasa Mahkemesi 'KIRAT' ambleminin Demokrat Parti tarafından kullanılmasına karar vererek, Doğru Yol Partisi ile Muhafazakar Yükseliş Partisi'nin parti amblemlerinde kırat logosunun kullanılmasını yasakladı.^[14] Mayıs 2015'te Ankara 8’inci İdare Mahkemesi, DP’nin genel merkez olarak kullandığı binanın “sosyal kültürel tesise” dönüştürülmesini öngören Büyükşehir Belediye Meclisi kararını iptal etti.^[15] 2015 seçimlerine tek başına katılma kararı alan Demokrat Parti, toplamda 75.217 oy aldı.^[16] Parti, 1 Kasım 2015'de tekrarlanan genel seçimlerde 69.319 oyda kaldı. 8 Mart 2016 tarihli Milat Gazetesi'nde, Demokrat Parti'nin 12 milyon liralık mobilya alımı yaptığı ve yapılan alımın bedelinin Boydak Holding tarafından karşılandığı ^[17] iddia edildi. Demokrat Parti, haberleri sert bir dilde yayınlayarak gazete yazarı Enes Babacan hakkında suç duyurusunda bulundu.^[18] 2016 yılında MHP'de genel başkan ve muhalifler arasında yaşanan krizden sonra Meral Akşener'in Demokrat Parti'ye geçerek genel başkanlığı devralacağı iddia edildi.^[19] DP'nin Meral Akşener'in "tavşan partisi" olacağı iddiaları üzerine bir açıklama yapan Gültekin Uysal, "Demokrat Parti satılık değildir" diyerek bu tür haberleri yalanladı.^[20]

Demokrat Parti'nin 2008-2013 yılları arasında kullandığı logosu.

Demokrat Parti Genel Başkanları

#	Adı	Görev Başlangıcı	Görev Bitişi
1	Mehmet Ağar	27 Mayıs 2007	6 Ocak 2008
2	Süleyman Soylu	6 Ocak 2008	16 Mayıs 2009
3	Hüsamettin Cindoruk	16 Mayıs 2009	15 Ocak 2011
4	Namık Kemal Zeybek	15 Ocak 2011	6 Mayıs 2012
5	Gültekin Uysal	6 Mayıs 2012	Görevde

Demokrat Parti (2007) ve seçimler

Genel seçimler

Seçim	Genel Başkan	Oy	Oran	Milletvekili sayısı
2007	Mehmet Ağar	1.898.873	%5.41	0 / 550
2011	Namık Kemal Zeybek	279.480	%0.65	0 / 550
2015 Haziran	Gültekin Uysal	75.217	%0.17	0 / 550
2015 Kasım	Gültekin Uysal	69.319	%0.14	0 / 550

Yerel seçimler

Seçim	Genel başkan	Oy	Oran	Belediye
İl Genel Meclisleri ve Belediye Başkanlıkları
2009	Süleyman Soylu	1.536.847	%3.84	148
2014	Gültekin Uysal	325.389	%0.72	14

Kaynakça

Türkiye'deki mevcut siyasi partiler

TBMM'de bulunan partiler (Son seçime göre)	Adalet ve Kalkınma Partisi (317) Cumhuriyet Halk Partisi (133) Halkların Demokratik Partisi (59) Milliyetçi Hareket Partisi (40)

Seçime katılabilen partiler (Son seçime göre)	Bağımsız Türkiye Partisi Büyük Birlik Partisi Demokrat Parti Demokratik Sol Parti Doğru Yol Partisi Emek Partisi Genç Parti Hak ve Adalet Partisi Hak ve Özgürlükler Partisi Halkın Kurtuluş Partisi Halkın Yükselişi Partisi İlkeler ve Değerler Partisi Komünist Parti Liberal Demokrat Parti Millet Partisi Millet ve Adalet Partisi Muhafazakar Yükseliş Partisi Özgürlük ve Dayanışma Partisi Saadet Partisi Vatan Partisi

Diğer partiler	1923 Cumhuriyet Partisi Adaletçi Kurtuluş Partisi Alternatif ve Değişim Partisi Anavatan Partisi Ayyıldız Partisi Bağımsız Cumhuriyet Partisi Büyük Anadolu Diriliş Hareketi Partisi Büyük Turan Hareketi Partisi Cihan Partisi Çoğulcu Demokrasi Partisi Çoğulcu Toplum Partisi Devrimci Halk Partisi Devrimci İşçi Partisi Devrimci Sosyalist İşçi Partisi Doğuş ve Aydınlık Partisi Ebedi Nizam Partisi Elektronik Demokrasi Partisi Emekçi Hareket Partisi Engelsiz Türkiye Partisi Engelsiz Yaşam Partisi Ergenekon Partisi Esnaf ve Çiftçi Partisi Ezilenlerin Sosyalist Partisi Genç Anadolu Partisi Gezi Partisi Gönül Birliği Yeşiller Partisi Güçlenen Türkiye Partisi Güven Parti Hak ve Eşitlik Partisi Hak ve Hakikat Partisi Hak ve Huzur Partisi Halkın Türkiye Komünist Partisi Hür Dava Partisi İşçi Kardeşliği Partisi Kadın Partisi Katılımcı Demokrasi Partisi Kürdistan Özgürlük Partisi Merkez Parti Milli Mücadele Partisi Milliyetçi İrade Yükseliş Partisi Milliyetçi Türkiye Partisi Müdafaa-i Hukuk Hareketi Partisi Önce İnsan Partisi Önce Vatan Partisi Özgürlük ve Sosyalizm Partisi Sağduyu Partisi Sosyal Demokrat Parti Sosyalist Demokrasi Partisi Sosyalist Yeniden Kuruluş Partisi Toplumsal Uzlaşma Reform ve Kalkınma Partisi Türk Birliği Partisi Türkiye Ekonomi ve Kalkınma Partisi Türkiye Hümanist Partisi Türkiye İşçi Köylü Partisi Türkiye İşçi Partisi Türkiye İşsizler ve Emekçiler Partisi Türkiye Halk Partisi Türkiye Komünist Partisi 1920 Türkiye Kürdistan Demokrat Partisi Türkiye Müdafaa-i Hukuk Partisi Türkiye Sosyalist İşçi Partisi Türkiye Toplumcu Kardeşlik Partisi Ulusal Parti Vatan ve İstiklal Partisi Yeni Dünya Partisi Yeşiller ve Sol Gelecek Partisi Yurt Partisi Yüce Diriliş Partisi Osmanlı Partisi

Türkiye'de siyaset Türkiye'deki siyasi partiler listesi Türkiye'deki komünist partiler listesi Türkiye'de kapatılan siyasi partiler

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/26/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.