Nota (müzik)

Aziz lohanne Battista ilahisi

Ut queant laxis

Resonare fibris

Mira gestorum

Famuli tuorum

Solve polluti

Labii reatum

Sincte Iohannes...


ilk hece sonradan do olarak kullanılmaya başlanmıştır.

Nota, müzikal sesleri simgeleyen işaretlerdir. Bir başka deyişle nota, müziği

temel frekanslara verilen addır. Nota (veya not) sözcüğü, bir fikri daha sonra hatırlamak için işareler ile bir yere o fikri temsil edecek biçimde yazmayı dökmeyi anlatır. Müzik notası da, bir sesi temsil etmek üzere dizek üstündeki yerine konulan bir işaret, bir kayıttır. Müziği yazılı olarak ifade etmede kullanılan her bir nota, müzikteki belli bir sese karşılık gelir. Notalar seslerin zaman içindeki uzunluğunu ve temel frekansını gösterirler.

Yazıda kullanılan harflerin adları olduğu gibi, notaların da adları vardır. Notaları adlandırmak için iki temel sistem kullanılmıştır. Bu sistemlerden ilki daha çok Fransa, İtalya, İspanya ve Türkiye gibi Akdeniz ülkelerinde kullanılanı Aziz Iohanne Battista ilahisinin ilk hecelerinden isimlerini alan do-re-mi sistemidir. İkincisi ise İngiltere, Almanya gibi kuzey ilkelerinde kullanılan A-B-C sistemidir.

İsimlendirme

Aşağıdaki grafik notaların farklı ülkelerde aldığı isimleri listeler. Notaların sembolleri parantez içinde gösterilmiştir. Ayrıca Almanca ve İngilizcedeki gösterim farkı kalın olarak işaretlenmiştir. İngilizce ve Felemenkçede gösterim aynı olmakla birlikte isimler farklıdır.

Kullanım 1 2345 678 9101112
İngilizce C C sharp
(C)
D D sharp
(D)
E F F sharp
(F)
G G sharp
(G)
A A sharp
(A)
B
D flat
(D)
E flat
(E)
G flat
(G)
A flat
(A)
B flat
(B)
Almanca[1]
(DE, CZ, SK, PL, HU, RS, DK, NO, FI, EE, AT'da kullanılır)
C Cis
(C)
D Dis
(D)
E F Fis
(F)
G Gis
(G)
A Ais
(A )
H
Des
(D)
Es
(E)
Ges
(G)
As
(A )
B
Felemenkçe[1]
(NL'da kullanılır, 1990lardan sonra İskandinavya'da bazen kullanılmıştır)
C Cis
(C)
D Dis
(D)
E F Fis
(F)
G Gis
(G)
A Ais
(A )
B
Des
(D)
Es
(E)
Ges
(G)
As
(A )
Bes
(B)
Neo-Latin
(IT, FR, ES, Latin Amerika, IL, TR ve daha birçok ülkede kullanılır)
Do Do diyez
(Do)
Re Re diyez
(Re)
Mi Fa Fa diyez
(Fa)
Sol Sol diyez
(Sol)
La La diyez
(La)
Si
Re bemol
(Re)
Mi bemol
(Mi)
Sol bemol
(Sol)
La bemol
(La)
Si bemol
(Si)
Bizans[2] Ni Ni diesis Pa Pa diesis Vu Ga Ga diesis Di Di diesis Ke Ke diesis Zo
Pa hyphesis Vu hyphesis Di hyphesis Ke hyphesis Zo hyphesis
Japonca[3] Ha (ハ) Ei-ha
(嬰ハ)
Ni (ニ) Ei-ni
(嬰ニ)
Ho (ホ) He (ヘ) Ei-he
(嬰へ)
To (ト) Ei-to
(嬰ト)
I (イ) Ei-i
(嬰イ)
Ro (ロ)
Hen-ni
(変ニ)
Hen-ho
(変ホ)
Hen-to
(変ト)
Hen-i
(変イ)
Hen-ro
(変ロ)
Hindistan (Hindistan) Sa Re Komal Re Ga Komal Ga Ma Ma Teevra Pa Dha Komal Dha Ni Komal Ni
Hindistan (Karnatik) Sa Shuddha Ri Chatusruti Ri Shatsruti Ri Antara Ga Shuddha Ma Prati Ma Pa Shuddha Dha Chatusruti Dha Kaisika Ni Kakali Ni

Nota değerleri

Nota şekillerinin yazılışı

Birlik nota İkilik nota
İkili nota değerleri (whole note = 2×half note, vb.) karşılaştırması

Notaların dizek üzerindeki yerleri notaların frekanslarını ve notaların biçimleri de zamansal değerlerini belirtir. Notalar beş çizgili dizek üzerinde çizgilere ve aralıklara yazılırlar. Frekansları dizeğin sınırlarını aşan notalar ek çizgilerin üzerine ve bunların aralıklarına yazılırlar. Notaların süresi notaların yazıldığı ritmik değer ile belirlenir. Bu ritmik değerler kendi içlerinde orantılı bir hiyerarşiyle belirgindir. Bugün kullanılan yaygın nota sisteminde en uzun nota çift birliktir. Birlik nota bunun yarı değerindedir, ikilik nota birliğin yarı değerinde, dörtlük nota ikiliğin yarı değerinde, sekizlik nota dörtlüğün, onaltılık nota da sekizliğin yarı değerindedir. Bu yöntem ile altmışdörtlük değere kadar notalar yazılabilir. Müzik yazısında bu notalardan herhangi biri temel alınarak ona belirli bir süre atanır ve diğer bütün değerler ona oran ile zaman içine yerleşirler. Mesela dörtlük notaya bir saniyelik zaman birimini atanırsa dörtlük notanın iki katı olan ikilik nota iki saniye, yarısı değerinde olan sekizlik nota yarım saniye değerinde olacaktır. Bu notaların her birinin es karşılıkları da bulunur ve esler müzikteki sessizliği sembolize ederler.

Sus işaretleri ve yazılışları

Nota değerleri gibi esler de çeşitli ve portedeki yerleri bazen farklıcadır.

Birlik es, portede daima dördüncü çizginin altındadır. İkilik es, portede üçüncü çizgi üstüne konur. Dörtlük es, portenin ikinci çizgisi ile dördüncü çizgisi arasına yazılır. Yalnız, bunun alt ve üst kuyrukları aşağıdan birinci aralığın içine ve yukarıdan dördüncü aralığın içine biraz girmiş bulunur. Sekizlik, onaltılık ve otuzikilik eslerdeki çengelli uçlar üstten dizeğin üçüncü aralığına yazılırlar. Sekizlik esin bacağı portenin ikinci çizgisine, onaltılık bacağı birinci çizgiye, otuzikilik olanın bacağı da birinci çizginin az altına uzatılır. Altmışdörtlük este, çengelli uç dördüncü aralıkta olmak üzere, bacağı otuzikilik esinki kadar indirilir.

Kaynaklar

  1. 1 2 is = diyez; (ünsüzden sonraki) es ve (ünlüden sonraki) s = bemol
  2. diesis (ya da diez) = Diyez; hyphesis = Bemol
  3. 嬰 (Ei) = (diyez); 変 (Hen) = (bemol)

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/6/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.