Faşizm ekonomisi

Faşizm İlgili kuramlar Milliyetçilik Vatanseverlik Totalitarizm Militarizm Otoriteryenizm Şovenizm Irkçılık Antikomünizm Antikapitalizm Popülizm Korporatizm İrredantizm Üçüncü görüş Sosyal Darwinizm Faşizm ekonomisi Öğretiler İtalyan faşizmi Nazizm Falanjizm Ustaşalık Avusturya faşizmi Peronizm Reksizm Japon militarizmi Yeni Devlet Neofaşizm Neonazizm Doktrinler La dottrina del fascismo Mein Kampf Organizasyonlar Partiler Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı Ulusal Faşist Parti Cumhuriyetçi Faşist Parti Alman İşçi Partisi Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Falanj Partisi Ustaşa Demir Muhafızlar  · Silahlı Çeteler & Örgütler Kara Gömlekliler Kahverengi Gömlekliler Altın Gömlekliler Tacuara Milliyetçi Hareketi Schutzstaffel Hitler Gençliği Gestapo  · Basın-Yayın Kuruluşları Il Popolo d'Italia Völkischer Beobachter Der Stürmer Der Angriff Das Schwarze Korps Faşist liderler Benito Mussolini Adolf Hitler Francisco Franco Oliveria Salazar Juan Peron Ion Antonescu Ante Paveliç Faşist devletler Nazi Almanyası İtalyan Sosyal Cumhuriyeti Franco İspanyası Antonescu Romanyası Büyük Arnavutluk Hırvatistan Bağımsız Devleti Vichy Fransası

Faşizm ekonomisi ya da Faşist ekonomi, faşist hükümetler tarafından uygulanan ekonomi politikalarını ifade eder. Faşizm otoriter, milliyetçi ve korporatist bir ideolojidir. Ancak faşizmin yerleşmiş bir tanımı yoktur.^{[1][2][3][4][5][6][7][8][9]}

Bununla birlikte, bazı akademisyenler ve analistler faşist ülkelerin paylaştığı temel nitelikleri içeren ve diğer ideolojiler tarafından savunulanlardan farklı olan sistemleri faşizm ekonomisi olarak tanımlar.^[10] Bazıları ise her ne kadar faşist ülkelerin ekonomik sistemleri benzerlikler taşısada bunları yapılandırılmış bir ekonomi sistemi olarak tanımlamanın zor olduğunu savunurlar.^[11]

Faşist ekonomi, Nazi Almanyası ve Faşist İtalyasında kullanılmıştır.

Faşizm, insan ilişkilerinde Sosyal Darwinist bir bakış açısı ile çalıştırılır.^[12] Bu sistemde amaç üstün bireyleri desteklemek ve zayıf bireyleri sistem dışına taşımaktır. Ekonomik uygulama açısından ise, başarılı işadamlarının çıkarlarını savunup ve onları teşvik ederken işçi sınıfının sendika ve diğer kuruluşlarını yok etme şeklinde yorumlanmıştır.^[13]

Kaynakça

1. Heater, Derek Benjamin. 1967. Political Ideas in the Modern World. University of Michigan. Pp 41–42.
2. Koln, Hans; Calhoun, Craig. The Idea of Nationalism: A Study in its Origins and Background. Transaction Publishers. Pp 20.
3. University of California. 1942. Journal of Central European Affairs. Volume 2.
4. Gentile, Emilio. 2003. The Struggle for Modernity: Nationalism, Futurism, and Fascism. Greenwood Publishing Group. Pp 8.
5. Brewer, Ebenezer Cobham; Room, Adrian. Brewer's Dictionary of Modern Phrase and Fable. Sterling Publishing Company, Inc. Pp 228.
6. Adams, Ian. 2001. Political Ideology Today. Manchester University Press. Pp 176
7. Adams, Ian; Dyson, R.W. 2003 Fifty Major Political Thinkers. Routledge. Pp 179.
8. Griffiths, Richard. 2005. Fascism: 1880-1930. Continuum International Publishing Group. Pp 120
9. Griffin, Roger (editor). 1998. "Fascism, neo-fascism, new radical right?" - by Diethelm Prowe. International Fascism: Theories, Causes and the New Consensus. London: Arnold Publishers. Pp. 309. (Speaks of corporatism, nationalism and totalitarianism as being key elements of fascism. On corporatism as a key economic policy that transcended multiple fascist movements in Germany, Italy, Romania, Spain and others. The quotation says that fascism advocated "An institutional structure of 'representation' reflecting functions and duties in politics and the economy, such as corporatism, designed to eliminate traditional material interest group conflicts, building on some mythical past of co-operation and obligation.")
10. Baker
11. Payne; Paxton, Sternhell, et al.
12. Alexander J. De Grand, Fascist Italy and Nazi Germany, Routledge, 1995. pp. 47
13. Alexander J. De Grand, Fascist Italy and Nazi Germany, Routledge, 1995. pp. 48-51