Godesberg Programı
| Sosyal demokrasi |
|---|
 |
|
Fikirler
Temsili demokrasi
İnsan hakları Ekonomik demokrasi İşçi hakları Karma ekonomi Kamulaştırma Refah devleti Adil ticaret Çevre koruma Ren Kapitalizmi Laiklik Sosyal korporatizm Sosyal Piyasa Ekonomisi Folkhemmet |
|
Kişiler
Sosyal demokratların listesi
· Obafemi Awolowo · Eduard Bernstein · Zülfikar Ali Butto · Hjalmar Branting · John Curtin · Ignacy Daszyński · Tommy Douglas · Bülent Ecevit · Jean Jaurès · Zhang Junmai · Tetsu Katayama · Ferdinand Lassalle · René Lévesque · Nelson Mandela · Ramsay MacDonald · Jawaharlal Nehru · José Batlle y Ordóñez · Georgi Plekhanov · Michael Joseph Savage · Belinda Stronach |
|
Organizasyonlar
Sosyal Demokrat partiler
Sosyalist Enternasyonal Uluslararası Sosyalist Gençlik Birliği Avrupa Sosyalistler Partisi Genç Avrupalı Sosyalistler |
Godesberg Programı (Almanca Godesberger Programm) Alman Sosyal Demokrat Partisi'nin (SPD) siyasi çizgisi dışında bir parti programıydı. 15 Kasım 1959'da SPD'nin Bad Godesberg'te (bugün Bonn'un bir parçası olan kasaba) yaptığı parti kongresinde onaylandı.
Godesberg Programı SPD'nin temel hedeflerindeki ve amaçlarındaki değişiklikleri tanıttı. Kapitalizmin yerini alma amacını reddetti, kapitalizmi reform edeceğini, etik kaygılar güden bir "halk" partisi olacağını ve sınıf-tabanlı olan çizgiyi dışlayacağını vadetti. Bad Godesberg Programı sosyalizmin ana prensiplerinden olan millileştirmeyi reddetti.[1]
Godesberg Programı aynı zamanda partinin materyalizm ve sınıf mücadelesi gibi Marksist teorileri terk ettiği reddettiği program olma özelliğiyle de önemlidir. Programın uygulamaya başlanmasıyla SPD'nin çekirdeğindeki fikir olan kapitalizme karşı düşmanlık da azalmaya başladı ve böylece eski işçi sınıfı tabanlı oy kitlesiyle beraber tüm potansiyel seçmene kucak açmaya yarayacak etik savlara dayalı siyasi ideoloji uygulanmaya kondu.
Sendikalar eski talepleri olan millileştirmeyi, sanayicilerle işbirliği içinde hızlıca büyümeye terk etti, işçiler böylece maaşlarında yasaya dayalı artış ve çeşitli faydalar elde etti. SPD'liler 1953 ve 1957'deki genel seçimleri kaybettikten sonra başta Berlin belediye başkanı Willy Brandt olmak üzere, Amerikan-tarzı imaj yönetimi temeline dayanan ve kişiliği baskılayan seçim stratejisine doğru hareket ettiler. SPD bu yöntemle 1961 seçimlerine hazırlandı, Godesberg Programının gerekliliğini 1960'ta muhalefete düşmüş olmaları, Batı Almanya'nın yeniden silahlanma yarışına başlaması ve NATO'ya kabulü ispatlamaktadır.[2]
Godesberg Programı 20 ralık 1989'da SPD'nin Berlin'de yapılan parti kongresinde yerini Berlin Programı'na bırakmıştır.
Ayrıca Bakınız
- Willi Eichler
- Etik Sosyalizm
- Sosyal Demokrasi
- Reformizm
Kaynakça
- ↑ Sheri Berman (May 2008). "Understanding Social Democracy". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160304195218/http://www.people.fas.harvard.edu/~ces/conferences/left/left_papers/berman.pdf. Erişim tarihi: 13 July 2015. ""The ultimate outcome was a full reconsideration of the SPD's course in German politics, the famed Bad Godesberg program. Essentially, it committed the SPD to the two main pillars of a modern social democratic program - a people's party strategy and a commitment to reform capitalism rather than destroy it. In particular, Bad Godesberg proclaimed that the party 'no longer considered nationalization the major principle of a socialist economy but only one of several (and then only the last) means of controlling economic concentration and power'.""
- ↑ Henry Ashby Turner, The two Germanies since 1945 (1987) p. 80-82
Dış Bağlantılar
- İngilizce: Godesberg Programı (PDF) German History Documents. Retrieved July 6, 2010
- Godesberg Programı Retrieved July 6, 2010 (Almanca)