Leskofçalı Galip

Leskofçalı Galip (d. 1828, Leskofça – ö. 12 Aralık 1867, İstanbul ), 19. yüzyıl divan şairi.

Divan şiirinin son temsilcilerinden olan şair, Namık Kemal'in hayranlığını kazanan şiirleri ile tanınır. Encümen-i Şuara Topluluğu sanatı ve kişiliği çevresinde oluşmuştur.

Yaşamı

1828 yılında Leskofça'da (Bugünkü Sırbistan’ın Leskovac şehri) dünyaya geldi. Asıl adı Mustafa Galip'tir. Babası, Üsküp valisi İsmail Paşa, annesi Nişli Hafız Paşazade Mahmud Paşa'nın kızı Tulî Hanım'dır[1].

Çocukluğu babasının görev yaptığı Afyon ve İstanbul'da geçti. 1850-1852 senesinde Bosna Valisi Veliyyüddin Paşanın divan katipliğine atandı. Bir sene sonra Bosna vilayetine bağlı Penoloka Kaymakamlığına getirildi. 1853'te görevinden ayrılarak İstanbul'a geldi.

Kırım Savaşı’nın başlaması üzerine Ordu-yu Hümayun Bahriyye Kitabetine atanarak Kırım'a gitti.

1856 senesinde Van valisi olan babası İsmail Paşa'nın yanında Divan Katibi olarak görev yaptı. Bu sırada özel öğretmenlerden ders alarak Arapça ve Farsça öğrendi. Bir süre sonra İstanbul'daki eski işine döndü. Namık Kemal ve İbrahim Halet gibi şahsiyetlerle tanıştı.

Bundan sonraki görevleri Emtia Gümrüğü Tahrirat Başkatipliği, Gümrük Tahrirat Müdürlüğü, Tuna ve Halep vilayetlerinde başkatiplik ve mektupçuluktur. Tuna vilayetinde Mithat Paşa’nın emrinde görev yaparken Tuna Gazetesi'nde başyazarlık yaptı. Bu gazetede yayımladığı yazılarla tanındı.

Encümen-i Şuara Topluluğu, Leskofçalı Galip'in sanatı ve kişiliği çevresinde meydana geldi. Sanatçı, Fehim- Kadim ve Naili'inin izinden gitmiştir. 1867 yılında İstanbul'da hayatını kaybetti.

Şaire ait Divan, İbnülemin Mahmut Kemal İnal tarafından 1917 yılında yayınlandı.

Kaynakça

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/15/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.