Trakya'nın İşgali

Trakya'nın işgali (1919-1923)
Türk Kurtuluş Savaşı
Tarih14 Ocak 1919 - 15 Eylül 1923
BölgeDoğu Trakya
SonuçMudanya Mütarekesi
Lozan Antlaşması
Taraflar
Birleşik Krallık Birleşik Krallık
Fransa Fransa
İtalya Krallığı İtalya Krallığı
Yunanistan Krallığı Yunanistan Krallığı
Osmanlı İmparatorluğu Osmanlı İmparatorluğu
Türkiye Türk Ulusal Hareketi
Komutanlar ve liderler
Fransa Louis Franchet d'Espèrey
Yunanistan Krallığı Konstantinos Nider[1]
Yunanistan Krallığı Alexandros Othonaios[1]
Yunanistan Krallığı Nikolaos Plastiras[2]
Türkiye Cafer Tayyar Eğilmez
Güçler
Yunanistan Krallığı: Trakya ordusu, Ekim 1922: 70.000[2]-150.000[3] (10.000'i Çatalca'da[1])
Fransa: 12.000 (Ekim 1922)[4]
Kayıplar
10 asker ölü (2 Ekim 1922)[5] 20 milis ölü (2 Ekim 1922)[5]

Mondros Ateşkes Antlaşması'ndan sonra, Edirne-İstanbul demiryolunu kontrol etmek üzere bir Fransız alayı Trakya'ya yerleşmiş bulunuyordu. Fransız generali Franchet d'Espèrey ile Yunanistan Başbakanı Venizelos arasında imzalanan antlaşma ile Kuleliburgaz-Hadımköy hattı Yunan ordusunun işgaline terk edilmişti. 14 Ocak 1919 tarihinde Hadımköy’den Kuleli ve Burgaz’a kadar bütün demiryolu istasyonları Yunanlar tarafından işgal edildi

Bu gelişmeler karşısında, I. Kolordu Komutanı Cafer Tayyar Eğilmez Paşa, Mustafa Kemal Paşa'nın 9 Ocak 1920 tarih ve 55 sayılı emrine uyarak bütün Edirne vilayetinde sıkıyönetim ve seferberlik ilan etti. Diğer taraftan Trakya-Paşaeli Müdafaa Heyet-i Osmaniyesi, 31 Mart 1920'de Lüleburgaz'da yaptığı ilk kongresinde dış tecavüzler ve iç ayaklanmalar karşısında her türlü tedbir alma yetkisini kolordu komutanına ve merkez heyetine vermeyi kararlaştırdı.

San Remo Konferansı'nda, İtilaf Devletleri Edirne ile birlikte Doğu Trakya'yı da Yunanistan'a bırakmayı kararlaştırdılar.

Doğu Trakya’nın Yunanistan’a verilmesi kesinlik kazanınca, bölge halkı İstanbul hükûmetinden kendilerine bir fayda gelemeyeceğini anlayıp, çareyi Ankara yönetiminde aramaya başladılar.

9 Mayıs 1920'de Edirne'de toplanan, kuruculuğunu Edirne Belediye Başkanı Şevket Dağdeviren, Kasım Yolageldili, Faik Kaltakkıran ve Şeref Aykut'un yaptığı Trakya Paşaeli Müdafaa Heyet-i Osmaniyesi, 2. kongresinde Edirne ve Doğu Trakya'nın Yunanistan'a bırakılmasını kesinlikle reddetti ve ülke topraklarının savunulmasını kararlaştırdı. Bu amaçla, yerli halktan asker toplamayı ve silahlı savunma tedbirleri almayı kararlaştırdı. Ayrıca, Cemiyet programını değiştirmekle birlikte ismini de Trakya-Paşaeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti haline getirerek, Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin şubesi olmuştu.[6]

Sevr Antlaşması'nın imzalanmasını kolaylaştırmak, Osmanlı İmparatorluğu'na fiilen olduğu kadar hukuken de son vermek amacı ile İtilaf Devletlerinin de teşviki ile Yunan ordusu bir taraftan Anadolu'da bir taraftan da Trakya'da harekete geçti. 20 Temmuz 1920'de başlayan Yunan Taarruzu sonunda Edirne 24 Temmuz 1920'de düştü. Sevr Antlaşmasının imzalanmasını takip eden günlerde Yunan hükümeti kendi meclislerinden geçirdikleri bir kanunla Doğu ve Batı Trakya'yı bir genel valilik halinde Yunanistan'a kattığını ilan etti. Yunanlar tarafından Edirne ve Doğu Trakya'nın ilhakına rağmen, Trakya'da işgale karşı silahlı mücadele devam etmiştir.

Anadolu'da kazanılan büyük zafer ve orduların Boğazları geçerek Trakya'yı kurtarmak için harekete geçmeleri kararı karşısında, Boğazlarda bulunan İtilaf Devletleri ateşkes anlayışı içinde olmuşlardır. 15 Ekim 1922'de yürürlüğe giren Mudanya Ateşkes Antlaşması ile Doğu Trakya, Yunan kuvvetleri tarafından boşaltıldı. 25 Kasım 1922'de Edirne Valiliğine tayin edilen Şakir Kesebir, Türk yönetimini yeniden kurdu ve aynı gün Türk birlikleri Edirne'ye girdi. Lozan Konferansı sonunda, Yunanların Anadolu'da yakıp yıktıklarına karşılık, savaş tazminatı olarak Karaağaç ve Bosnaköy Köprübaşlarının da Türkiye'ye katılması kararlaştırıldı. Karaağaç nahiyesi ile istasyonunun 15 Eylül 1923'te Yunanlar tarafından boşaltılmasından sonra, Doğu Trakya tam olarak işgalden kurtulmuş oldu.

Ayrıca bakınız

Wikimedia Commons'ta Türk Kurtuluş Savaşı ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.

Notlar

  1. 1 2 3 Greek army ready to defend Thrace, New York Times, 8 Ekim 1922 tarihli makale. (İngilizce)
  2. 1 2 Greek Army shows new war spirit, New York Times, 6 Ekim 1922 tarihli makale. (İngilizce)
  3. Greece will fight to protect Thrace, New York Times, 23.09.1922. (İngilizce)
  4. Rush more troops to control Thrace, New York Times, 18.10.1922. (İngilizce)
  5. 1 2 More bloodshed in Thrace, New York Times, 2 Ekim 1922. (İngilizce)
  6. Bıyıklıoğlu Tevfik, Trakya'da Milli Mücadele Cilt 1 Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Tarih Kurumu Yayınları Sayfa 124-280 1992 Ankara

Kaynaklar

Lozan Barış Antlaşması Lozan Barış Konferansı Ankara Anlaşması (1921) Kars Antlaşması Lozan Barış Konferansı Mudanya Ateşkes Antlaşması Sevr Barış Antlaşması Londra Konferansı San Remo Konferansı Paris Barış Konferansı Gümrü Antlaşması Londra Konferansı Mondros Ateşkes Antlaşması Misak-i Milli Amasya Protokolü Sivas Kongresi Alaşehir Kongresi Balıkesir Kongresi Erzurum Kongresi Amasya Tamimi King-Crane Komisyonu Ahmet İzzet Furgaç Mehmed Talat Paşa Başkomutanlık Meydan Muharebesi Sakarya Meydan Muharebesi İkinci İnönü Muharebesi Birinci İnönü Muharebesi İzmir'in İşgali İstanbul'un İşgali Türkiye Cumhuriyeti
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/29/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.