Kubrat

Kubrat
Кубрат

Kubrat'a ait olduğu iddia edilen mezar.
Büyük Bulgarya Hanı
Hüküm süresi 632-638
Önce gelen Gostun
Sonra gelen Batbayan, Kotrak,
Asparuh, Alzek,
Kuber (muhtemel)
Çocukları Asparuh, Kubertartışmalı, Alzek, Batbayan, Kotrak
Hanedan Tuğluk
Doğum 584
Ölüm MS 650-MS 665 arası[1]
İmza

Kubrat ya da Kurt (Bulgarca: Кубрат) (d. 584 - ö. 638), 632-638 yılları arasında hüküm süren Büyük Bulgarya Hanı. Aynı zamanda Organa'nın yeğenidir.[2]

Onogur boyunun Tuğluk ailesinden olan Kubrat Ogur boylarını birleştirip Büyük Bulgarya Hanlığı'nı kurmayı başarmıştır. Sınırları doğuda Kuban, batıda Dinyeper, kuzeyde Donetsk nehirleri ve güneyde Karadeniz ile Azak Denizi olan Büyük Bulgarya, Bizans'la dostane ilişkiler kurmuş ve hükümdarı Kubrat'a Bizans imparatoru Herakleios tarafından "Patrikios" unvanı verilmiştir.[3] Kubrat'ın ölümü üzerine Büyük Bulgarya, Hazar Kağanlığı'nın baskısı neticesinde dağılmış ve Kubrat'ın oğulları arasında paylaşılmıştır. Kubrat'ın büyük oğlu Batbayan, Hazarların hâkimiyetini kabul ederek Büyük Bulgarya topraklarında kalmıştır. Diğer oğlu Kotrak, bir grup Bulgar ile birlikte Don Nehri civarına gelmiş, Alzek adındaki bir başka oğlu da Panunya'ya yerleşerek Avar hâkimiyetini kabul etmiştir. Kubrat'ın üçüncü oğlu Asparuh liderliğindeki Bulgarlar ise Dinyeper ve Dinyester nehirlerini geçerek bugünkü güney Besarabya'ya, Bizans İmparatorluğu'na komşu olacak şekilde yerleşmiştir.[4] Onların yerleştiği bölge Bizans kaynaklarında "Onglos" ya da "Onklos" olarak geçmektedir.[5]

Sözcük kökeni

Türkçede eskiden beri emir hâlindeki yalın fiiller insan ismi olarak kullanılmıştır. (Sev-al, Gün-gör vb.) Kubrat kelimesi de eski Türkçedeki emir kipindeki yalın fiil köklerinden olan ve topla, bir araya getir anlamına gelen ḳubrat, ḳuwrattır.[6][7]

Yaşamı

Kubrat yönetimindeki Büyük Bulgar Hanlığı (MS 650)

Kubrat, yaşamının ilk yıllarını İstanbul'daki Bizans İmparatorluğu sarayında geçirmiştir. 7. yüzyılda yaşayan Bizanslı tarihçi Ioánnis Nikíou, Kubrat hakkında şunları söylemektedir:

Bu bölüm, imparatorluk sarayına alınarak Hristiyan topluluğunun içeriisnde büyüyüp İstanbul'da vaftiz edilen Organa'nın yeğeni ve Hunların başı Kubrat'la ilgilidir. Kubrat ve ondan daha büyük olan Heraclius arasında büyük bir muhabbet ve barış iklimi hâkimdi. Heraclius öldükten sonra, Kubrat onun oğullarına ve eşi İmparatoriçe Martina'ya büyük bir şefkat gösterdi. Böylece Heraclius'a olan nezaketini kanıtladı. O, kendisine yeni bir hayat bahşeden vaftizin kutsal erdemleri sayesinde barbarları ve kâfirleri dize getirdi. Şimdi, İstanbulluların karşı çıkmasına rağmen onun Heraclius'un oğlu İmparator Konstantin'in haklarını savunduğu söyleniyor.[8]

Onun İstanbul'daki çocukluk ve gençlik dönemi hakkındaki bilgiler net değildir. İstanbul'da bulunduğu zaman dilimi bilinmemekle birlikte, Heraclius'un hükümdarlık yaptığı 610–641 yılları arasında İstanbul'da bulunduğu düşünülmektedir. Onun ve Organa'nın Hristiyanlığı kabulü MS 619 civarlarında meydana gelen bir hadisedir.[9][10] Kubrat'ın Bizans sarayına verilmesi, Organa ve Heraclius tarafından Avar ve Sasanilere karşı kurulacak bir ittifak için yetiştirilmesi amacıyla atılan bir adım olarak değerlendirilmektedir.[11] Ayrıca Heraclius'un diğer bozkırlardan gelen halklarla yaptığı ittifaklar dikkate alındığında, bu durum, İstanbul'un güvenliğinin sağlanmasına yönelik bir adım olarak da gözükmektedir.[9][10]

Patrik I. Nikeforos'a göre, Kubrat 635'te, Onogur Bulgarlarının ilteberi olarak Heraclius ile yaptığı anlaşma çerçevesinde Avarlara karşı büyük bir ayaklanma başlatmıştır.[10] Böylece Büyük Bulgar Hanlığı (Büyük Bulgarya[10]) kurulmuştur. Kubrat, İmparator Konstantin'in hükümdarlığı esnasınada (641–668) ölmüştür.[10]

I. Nikeforos'a göre, Kubrat'ın beş oğlu vardır. Bunlar Batbayan Kotrak, İşbara ve adı bu eserde anılmayan ancak Kubrat'ın oğlu olduğu düşünülen Kuber ve Alzek'tir.[9] Kubart'ın oğullarına yaptığı: "Asla birbirinizden ve bu topraklardan ayrılmayın, ancak bu şekilde uyumlu kalabilirseniz, gücünüze sahip çıkabilir ve egemenliğinizi güçlendirebilirsiniz." [10][9] vasiyetine rağmen; doğudan gelen Hazar Kağanlığı'nın ve iç baskıların neticesinde, Kubrat'ın ailesi o öldükten sonra tamamen dağılmıştır.[9][10]

Kubrat'ın ölümünden sonra çocuklarının egemenlik sahaları.

Ölümü

1912'de Ukraynalı çiftçiler tarafından Poltava'ya yakın bir köy olan Pereşçipina'da keşefedilen Pereşçipina Hazineleri konu hakkında birçok ipucu barındırmaktadır.[12][13] Bu hazine, Kavimler Göçü'nden kalan toplamda 50 kg'nin üzerinde altın ve gümüş materyal barındırmaktadır. Kubrat'ın mezarının belirlenebilmesi için ipuçları sakladığına inanılan bir yüzük de buna dâhildir.[12][13] Yüzüğün üzerinde eski Yunanca "Chouvr(á)tou patr(i)k(íou)" yazmaktadır. Bu Bizans tarafından kendisine verilen patrici onurunu göstermektedir.[14] Bu hazine Bizans ve Ön Bulgarlar arasındaki ilişkilerin gelişmiş olduğunu göstermektedir. Gömüdeki bileziklerin tarzına bakıldığında bu bileziklerin ya Bizanslı kuyumcular tarafından yapıldığı ya da Bizanslı kuyumculuk sanatlarından etkilenildiği anlaşılmaktadır.[15] Yapılan araştırmalarda hazinedeki en eski sikkelerin Heraclius tarafından MS 629'dan sonra basıldığı anlaşılmıştır. Hazinedeki en yeni sikkeler ise MS'de, İmparator Konstantin tarafından basılan paralardır. Bu durumun yaklaşmakta olan Hazar istilasıyla ilişkili olabileceği düşünülmektedir.[12]

Bulgar Hanlarının Esamesi adlı eserdeki bilgilere göre, Kubrat 12 hayvanlı takvime göre öküz yılında doğmuştur ve 60 yıl kadar yaşamıştır.[1] Bu da onun MS 653 veya MS 665'te öldüğünü göstermektedir.[1] Nitekim, Kubrat'ın ölüm tarihi arkeolojik ve tarihi araştırmalarda MS 650-MS 665 arasına tarihlendirilmektedir.[1]

Kubrat Tepeciği

Kalıtı

Antartika'daki Livingston Adası'nda yer alan Kubrat Tepeciği, Kubrat'ın adıyla anılmaktadır.[16]

1981'de Aszparuh adıyla Bulgar yönetmen Ludmil Staikov tarafından çekilen tarihî drama filminde Kubrat'ı Vassil Mihajlov canlandırmıştır.[17].

İlgili maddeler

Kaynakça

  1. 1 2 3 4 Somogyi 2008, s. 104.
  2. ↑ Златарски, Васил Николов (1970). История на българската държава през Средните векове
  3. ↑ Georg Ostrogorsky (1999) (Türkçe). 'Bizans Devleti Tarihi'. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.. s. sf. 97. ISBN 975-16-0348-X.
  4. ↑ Vasil Gjuzelev (1986) (Almanca). 'Forschungen zur Geschichte Bulgariens im Mittelalter'. Viyana: Türk Dil Kurumu Yay.. s. sf. 3-24.
  5. ↑ Talat Tekin (1987) (Türkçe). 'Tuna Bulgarları ve Dilleri'. Ankara: Türk Dil Kurumu Yay.. s. sf. 1.
  6. ↑ Golden 1992, s. 244.
  7. ↑ Golden 2011, s. 144.
  8. ↑ "The Chronicle of John, Bishop of Nikiu". Translated by Robert Charles. Williams and Norgate. 1916. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160304070352/http://www.tertullian.org/fathers/nikiu2_chronicle.htm.
  9. 1 2 3 4 5 Golden 1992, s. 245.
  10. 1 2 3 4 5 6 7 Golden 2011, s. 145.
  11. ↑ Golden 1992, s. 244–245.
  12. 1 2 3 Somogyi 2008, s. 128.
  13. 1 2 Fiedler 2008, s. 152.
  14. ↑ Vachkova 2008, s. 343.
  15. ↑ Lippitz-Deppert, Barbara (1993). "A Group of Late Antique Jewelry in the Getty Museum". Studia Varia from the J. Paul Getty Museum. Getty Publications. s. 119–120. ISBN 9780892362035. https://books.google.hr/books?id=hd41AgAAQBAJ&pg=PA11.
  16. ↑ "Kubrat Knoll". 9 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20140309033429/https://data.aad.gov.au/aadc/gaz/display_name.cfm?gaz_id=134586. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2016.
  17. ↑ Khan Asparuh (1981) Full Cast & Crew - IMDB

Kaynaklar

Dış bağlantılar

Resmî unvanlar
Önce gelen:
Gostun		 Büyük Bulgarya Hanı
632 - 638		 Sonra gelen:
Batbayan
Bulgar hükümdarlar
Büyük Bulgarya hükümdarları (632–681)
Tuna (İlk) Bulgar hükümdarları (681–1018)
İkinci Bulgar hükümdarları (1186–1396)
  • I. İvan Asen
  • IV. Petro
  • İvanko
  • Kaloyan
  • Boril
  • II. İvan Asen
  • I. Kaliman
  • II. Mihail Asen
  • II. Kaliman
  • Mitso Asen
  • Konstantin Tih Asen
  • İvaylo
  • III. İvan Asen
  • I. Georg
  • Smilets
  • II. İvan
  • Çaka Nogay
  • II. Theodor Svetoslav
  • II. Georg
  • III. Mihail Şişman
  • İvan Stephen
  • İvan Aleksandr
  • İvan Şişman
  • İvan Stratsimir
Prensler ve Krallar (1878–1946)
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/18/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.