17 Ekim Birliği
| 17 Ekim Birliği Rusça: Союз 17 октября | |
|---|---|
| Kurucu | Aleksandr Guçkov |
| Başkan | Aleksandr Guçkov |
| Kuruluş tarihi | 1905 |
| Kapanış tarihi | 1917 |
| Birleşme | İlerici Blok (1915) |
| Merkez | Sankt Peterburg, Rusya İmparatorluğu |
| İdeoloji | Reformizm, Liberal muhafazakârlık |
| Siyasi pozisyon | Merkez sağ |
| Resmî renkleri | Mavi, beyaz |
|
| |
17 Ekim Birliği (Rusça: Союз 17 октября) veya Oktobristler (Rusça: Октябристы, Oktyabrist) olarak da bilinir, Rusya'da Çar II. Nikolay'ın Ekim Manifestosu'nu ve ılımlı liberal reformları destekleyen siyasi parti.
Kuruluşu
Kasım 1905'te sanayici Aleksandr İvanoviç Guçkov önderliğinde[1] kurulan parti liberal soyluların, işadamlarının ve bazı kamu görevlilerinin desteğini aldı.
Faaliyetleri
Parti, 1906'da yapılan 1. ve 2. Duma (Devlet Meclisi) seçimlerinde önemli bir varlık gösteremedi. İkinci Duma'nın dağıtılmasından sonra seçim yasasının varlıklı sınıfların lehine düzenlemesiyle Üçüncü Duma seçimleriyle birlikte Duma'daki en büyük grup haline geldi. Çoğunluğu elde eden 17 Ekim Birliği, hem yasama meclisinin güçlendirilmesini, hem de yürütme organının yalnızca çara karşı sorumlu olmasını savundu. 1912'de yapılan Dördüncü Duma seçimlerinde gücünü kısmen yitiren parti, bu dönemde (1912-17) çar yanlısı hükümetle anlaşmazlığa düştü. Sonuçta Kadetlerle işbirliğine girişerek 1915'te kurulan reform yanlısı İlerici Blok'a katıldı.
Ağustos 1914'te I. Dünya Savaşı başladığında ülkedeki ılımlı siyasi partiler varlıklarını yitirmekteydiler. 17 Ekim Birliği de başkent Sankt Peterburg dışında faaliyet yürütememekteydi.
Bazı kaynaklara göre, 1916 sonlarında Nikolay'ı devirmeyi amaçlayan bir komploya katıldı.[2][3]
Şubat Devrimi'yle (1917) monarşinin sona ermesinden sonra oluşturulan Geçici Hükûmet'i oluşturan partilerden biri oldu. Bazı üyeleri Ekim Devrimi'nden sonra başlayan Rusya İç Savaşı'nda, Bolşeviklere karşı savaşan Beyaz Ordu içinde yer aldı.
Oktobristler, Lenin tarafından Kara Yüzler'le birlikte Çarlığın Duma'daki en “sağlam” iki partisinden biri olarak sayılmıştır. Siyasi özellikleri, eski sınırsız Çarlık sistemine geri dönülmesini savunmalarıdır.[4] Parti o dönemin koşullarında ortanın sağında olarak tanımlanıyordu.[5]
Seçimler
| Seçim | Oy sayısı | % | Yüzde | +/- | Durum |
|---|---|---|---|---|---|
| 1906 | Veri yok | Veri yok | 13 / 478 |
Muhalefet | |
| 01/1907 | Veri yok | Veri yok | 32 / 518 |
 19 |
Muhalefet |
| 10/1907 | Veri yok | Veri yok | 154 / 509 |
122 |
Hükûmet |
| 1912 | Veri yok | Veri yok | 98 / 434 |
 56 |
Muhalefet |
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ↑ Akçura, Yusuf (2016). İsmail Türkoğlu. ed. Sürgünden İstanbul'a Darülhilafet Mektupları. Ötüken Neşriyat. ISBN 978-605-155-444-0. https://books.google.com.tr/books?id=1pdKDQAAQBAJ&pg=PT224&lpg=PT224&dq=%2217+Ekim+Birli%C4%9Fi%22&source=bl&ots=-ZYjJMj3u4&sig=ga3XpdELjDa8P5Sb4hrLJCDdnL8&hl=tr&sa=X&ved=0ahUKEwji4dSXs9rQAhUIOpoKHSqqAUQQ6AEIRjAH#v=onepage&q=%2217%20Ekim%20Birli%C4%9Fi%22&f=false. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.
- ↑ Çarlık rejiminin krizi ve çöküşü
- ↑ Raymond Pearson, The Russian moderates and the crisis of Tsarism 1914–1917, s.128, 1964.
- ↑ Rusya Bolşeviklerinin deneyimleri ışığında parlamento ve seçimler konusunda marksist-leninist tavır
- ↑ Saygılı, Hasip (2012). "3.11. Devrimin Zirvesi "Özgürlük Günleri" ve Sonrası". 1905 Rus Devrimi ve Sultan Abdülhamid. Ötüken Neşriyat. ISBN 978-605-155-351-1. https://books.google.com.tr/books?id=nb2lCwAAQBAJ&pg=PT76&lpg=PT76&dq=%2217+Ekim+Birli%C4%9Fi%22&source=bl&ots=uDyDN5xx6x&sig=oJVeFDGktDrsShsMbjxDPIJrEMU&hl=tr&sa=X&ved=0ahUKEwji4dSXs9rQAhUIOpoKHSqqAUQQ6AEIJTAB#v=onepage&q=%2217%20Ekim%20Birli%C4%9Fi%22&f=false. Erişim tarihi: 4 Aralık 2016.