Rakı

Rakı, damıtma yoluyla elde edilen suma kullanılan ve genellikle anason tohumu ile aromalandırılan alkollü bir içkidir. Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde Rumeli'deki gayrimüslim tebaa tarafından üretilmeye başlanmış ve zamanla Anadolu'da da yaygın olarak içilen bir içki haline gelmiştir. 19. yüzyıla gelindiğinde gayrimüslimlerin çalıştırdığı meyhanelerde içilen popüler bir içki idi.[1][2][3]

Etimoloji

Bazı kaynaklara göre[hangileri?] rakı kelimesi, sözcük anlamı "damıtılmış" olan Arap arak içkisinden gelmektedir. Kimi kaynaklar[hangileri?] da Arapça kökenli başka kelimelere dayandırır. Bazı kaynaklara göre ise[hangileri?] ismini razaki üzümünden ya da kımız'dan elde edilen arik'den almıştır.

Üretimi

Şıra haline getirilen üzümler pastörize edildikten sonra; etil alkol mayası ile fermante edilerek alkollü bir sıvı oluşturulur.İçinde meyan kökü de bulunmaktadır.Alkollü sıvı, kolonlu distilasyon ünitesinde damıtılarak suma haline getirilir.Sonrasında meyan kökü atılır bir tutam.Stoklanan suma, 5000 litre veya daha küçük hacimli bakır imbiklerde anason tohumu ile yeniden damıtılır. Bakır imbiklerde fraksiyonel distilasyon sonunda elde edilen rakının orta kısmının alkolü yüksek dereceli olup göbek adını alır. Bu kısım su eklenerek içilecek alkol derecesine getirilir ve tarifine göre tatlandırılır. Bu aşamalarda havalandırma yapılarak rakının olgunlaşmasına katkıda bulunulur. Rakı şişelenmeden önce en az 1 ay süreyle dinlendirilir.[4]

Özellikleri

Türk Gıda Kodeksi Distile Alkollü İçkiler Tebliği'ne göre standard bir rakıdan şu özellikler beklenir.[4]

Ülkelerine göre rakılar

Rakı benzeri birçok içki Akdeniz çevresindeki bazı ülkelerde[hangileri?] tüketilmektedir:[5].

Bulgaristan'da sert ve etkili meyve rakıları vardır. Su katınca beyazlamayan sarımtrak renklidir ve genellikle erik ve üzümden yapılır. Bulgar rakısı piyasada Mastika, Targovitsche ve Pechterska isimleriyle bilinir. %37 alkol oranına sahip olan bu rakılar Türk rakısına kıyasla daha tatlı, çabuk sarhoş yapar.

Yunanistan'da ise yaş üzümden üretilen benzer bir içkiye uzo; anasonlu ve kurum üzüm sumasından yapılan sert tadlı bir içkiye ise tsipouro denir. Sakız aromalı uzo'ya ise "mastika" denir. Türk rakısı, kullanılan anason çeşidinin daha az olması ve genelde alkol oranının fazla olması ile uzo'dan ayrılır.

Makedonya'da üzümden ve anasonsuz olarak sarı ve beyaz çeşitleriyle üretilir ve mastika denir. Türkiye'de özellikle Akdeniz bölgesinin doğusunda üretilen boğma rakıyla benzerlikler göstermektedir. Makedonya'daki Türkler arasında ise sarı rakı popülerdir. Sarı rengini meşe fıçısından ya da içerisine renk ve aroma versin diye atılan meşe çubuklardan alır. Arnavutluk'da ise Makedon rakısına benzer anasonsuz olarak üretilir ancak sarı olanı popüler değildir.

Balkan ülkeleri dışında Fransa, İspanya ve Portekiz'de bu içkinin genel adı anis veya pastis'tir. Aynı rakıda olduğu gibi sulandırıldıklarında kirli sarı-beyaz renk alırlar. İtalya'da sambuca ve Slavcada ise düziko denir.

Kaynakça

  1. Adabıyla Rakı ve Çilingir Sofrası. Vefa Zat, İletişim Yayınları, 1994.Albüm bölümü
  2. Çilingir Sofrasında Rakı. Deniz Gürsoy, Oğlak Yayınları, 2001.s.37-38
  3. http://www.buyukkeyif.com/readArticle.jsp?objectID=7000000000033698
  4. 1 2 Türk Gıda Kodeksi Distile Alkollü İçkiler Tebliği
  5. Çilingir Sofrasında Rakı. Deniz Gürsoy, Oğlak Yayınları, 2001 s.19-25

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 9/18/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.