Streptomisin
|
Streptomisin | |
| IUPAC adı | |
| CAS numarası 57-92-1 |
ATC kodu A07AA04 |
| Kimyasal formülü | C21H39N7O12 |
| Moleküler ağırlığı | 581.574 |
| Biyoyararlanma | ? |
| Metabolizma | ? |
| Yarı ömrü | ? |
| Atılım | ? |
| Hamilelik kategorisi | ? |
| Yasal statüsü | ? |
| Kullanımı | IM (IV öldürücü) |
Streptomisin, aminoglikozid sınıfından bir antibiyotik ilaçtır. Bu sınıftan keşfedilen ilk ilaç olmasının yanı sıra tüberküloz (verem) tedavisinde kullanılan ilk antibiyotiktir. Gram pozitif ve gram negatif etkinliği güçlüdür.
Streptomisin, Streptomyces griseus isimli aktinomisetten elde edilen bir antibiyotiktir. Aminoglikozit antibiyotikler içerisinde etki spektrumu en dar olan ilaçtır. Rutgers Üniversitesi'nde bir araştırma öğrencisi olan Albert Schatz tarafından 19 Ekim 1943 yılında ilk kez izole edilmiştir. Geleneğe göre başarı öğretmeni Prof. Selman Abraham Waksman'a verilmiş ve Waksman bu başarı sayesinde 1952'da Nobel Ödülü kazanmıştır.
Bakteriyel Protein sentezine müdahale ederek çalışır.30S bakteriyel ribozom alt ünitesine bağlanarak S12 protein'inin sentezini engeller.[1] Duyuş zorlukları, baş dönmesi, iştahsızlık, bulantı gibi yan etkileri olabilir. Yan etkilerin görüldüğü takdirde doktora başvurulması önemlidir. Gebe kadınlarda ve çocuklarda kullanılması önerilmez. Ayrıca streptomisin ağız yoluyla (oral yoldan) verilemez.Ancak kas içi enjeksiyon uygulandığında biyoyararlanımı oldukça iyidir.
Bir diğer özelliği de diğer aminoglikozit'lerde olduğu gibi ototoksik özelliktir.Yani iç ve orta kulak için toksik sayılabilir ve bu bir risk faktörüdür.
Kaynakça
- ↑ Sharma D, Cukras AR, Rogers EJ, Southworth DR, Green R (7 December 2007). "Mutational analysis of S12 protein and implications for the accuracy of decoding by the ribosome". Journal of Molecular Biology 374 (4): 1065–1076. doi:10.1016/j.jmb.2007.10.003. PMID 17967466.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||