Urfa Kuşatması
Urfa Kuşatması | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Haçlı Seferleri'nin parçası | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Urfa Kontluğu | Zengiler | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Başpiskopos II. Hugh | İmadeddin Zengi | ||||||
Güçler | |||||||
Bilinmiyor | Bilinmiyor | ||||||
Kayıplar | |||||||
Garnizon yokedildi | Bilinmiyor |
|
Urfa kuşatması ya da Edessa kuşatması 28 Kasımdan 24 Aralık 1144'e kadar sürdü ve sonuç olarak haçlı Urfa Kontluğu, Musul ve Halep atabeyi Zengi'nin eline geçti.
Arka plan
Urfa kontluğu haçlı seferleri sırasında ve sonrasında kurulan ilk haçlı devletiydi. Ayrıca en kuzeydeki, en zayıf, en düşük nüfusluydu ve etrafını çevreleyen Danişmendliler, Artuklular, Selçuklu Türkleri gibi Müslüman devletlerin devamlı saldırısına uğruyordu. Kont II. Baudouin ve kentin sonraki kontu Joscelin de Courtenay, 1104'deki Harran Muharebesindeki yenilgilerinden sonra esir alınmışlardı. Joscelin 1122'de ikinci kez esir alındı, ayrıca 1125'de Azaz Muharebesinde Urfa haçlılar tarafından geri alındı ve Joscelin 1131'deki savaşta öldü. Joscelin'in varisi II. Joscelin Bizans İmparatorluğu ile müttefik olmaya zorlandı fakat 1143'de hem Bizans İmparatoru hem de Kudüs Kralı öldü. Kudüs Kralı Foulques'in yerine karısı Melisende ve oğlu III. Baudouin tahta geçerken Bizans İmparatoru II. Yannis Komnenos'un yerine tahta, kardeşlerine karşı gücünü pekiştirmek zorunda kalan I. Manuel Komnenos geçti. Joscelin'in ayrıca Trabluslu II.Raymond ve Antakyalı Raymond ile kavgaları Urfa'yı güçlü müttefiklerden yoksun bıraktı.
Urfa Kuşatması
1144'de Joscelin, Zengilerin büyüyen gücüne karşı Diyarbakır'ı yöneten Artuklu hükümdarı Kara Arslan ile ittifak kurmayı başardı. Joscelin neredeyse tüm ordusunu Halep'e karşı Kara Arslan'ı desteklemek için Urfa'dan dışarı yürüttü. Zengi halihazırda Foulques'in 1143'deki ölümünden faydalanmanın bir yolunu arıyordu. Acele ederek Urfa'nın kuzeyini 28 Kasım'da kuşattı. Şehir onun gelişinden haberdar edilmişti ve kuşatmaya hazırdı, ancak Joscelin ve ordusu dışarda iken yapabilecekleri çok az şey vardı.
Şehrin savunması Latin Başpiskopos II.Hugh, Ermeni Piskopos John ve Yakubi Piskopos Basil tarafından yönetildi. John ve Basil hiçbir yerli Hristiyan'ın Zengi'nin tarafına geçmemesini sağladı. Joscelin kuşatmanın haberini aldığında Zengi'yi diğer haçlı şehirlerinin yardımı olmadan kovamayacağının bilinciyle ordusunu Tilbeşar'a yürüttü. Kudüs'de Kraliçe Melisende Joscelin'in yardım çağrısına yanıt vererek Manasses, Philip ve Elinand tarafından yönetilen bir orduyu yolladı. Antakyalı Raymond kendi ordusu halihazırda Bizans tarafından Kilikya'da ele geçirildiği için yardım çağrısını geri çevirdi.
Zengi şehri kuşatan bir ordu olmadığının farkında olarak bütün şehrin çevresini sardı. Kuvvetlerini Kürt ve Türkmen birlikleriyle destekledi, kuşatma makineleri inşa etti ve duvarların altına lağım kazmaya başladı. Urfa sakinleri direnebildikleri kadar direndi ancak kuşatma tecrübesizliği ile şehrin sayısız kulesi adamsız kaldı. Ayrıca karşı lağım kazma bilgileri de yoktu ve duvarın kapıya yakın bir kısmı 24 Aralık'ta çöktü. Zengi'nin birlikleri şehre daldı ve iç hisara kaçamayan herkesi öldürdü. Başpiskopos Hugh'da dahil binlercesi panik içinde boğuldu ya da ezildi. Zengi adamlarına katliamı durdurmalarını emretmesine rağmen alınan Latin esirler idam edildi; yerli Hristiyanlar'ın özgürce yaşamasına izin verildi. İç hisar 26 Aralık'ta el değiştirdi. Zengi'nin kumandanlarından Zeyneddin Ali Küçük vali olarak atandı, Piskopos Basil sadakatini şehri yönetenlere sundu ve Hristiyan nüfusün lideri seçildi.
Sonrasında
Ocak 1145'te Zengi Suruç'u ele geçirdi ve Birecik'i kuşattı ama Kudüs ordusu sonunda yetişti ve Joscelin'e katıldı. Zengi ayrıca Musul'da sorun olduğunu duydu ve kontrolü ele almak için aceleyle geri döndü. Orada "İnancın koruyucusu" olarak yüceltildi ve el-Malik el-Mansur, galip kral, ünvanı verildi. Korkulduğu gibi Edessa'nın kalan kısmı ya da Antakya Prensliği için saldırılarını sürdürmedi. II.Joscelin Fıratın batısından Tilbeşar'a kadar kalan kısımları yönetmeye devam etti, ama yavaş yavaş bölge Müslümanlar tarafından ele geçirildi ya da Bizans'a satıldı.
Zengi 1146'da Caber Kalesi kuşatmasındayken bir kölenin suikastine uğradı ve Halep'te oğlu Nureddin tahta çıktı. Joscelin Zengi'nin öldürülmesi üzerine Edessa'yı geri almak için harekete geçti ve Ekim 1146'da iç hisar dışında her yeri ele geçirdi. Ancak diğer haçlı şehirlerinin yardımına sahip değildi ve zayıfça planlanan girişimi Kasım ayında Nureddin tarafından Urfa dışına itildi. Joscelin şehrin Hristiyan Ermenilerinin güvenliğinden endişe ederek Nureddin'in kuvvetlerinde bir delik açma girişiminde bulundu böylece yerliler güvenlice kaçabilecekti. Ancak Joscelin'in girişimi başarısız oldu ve korkuları gerçek oldu, Nureddin'in askerleri kaçışan Ermenileri katletti ve hayatta kalanları köle yaptı.
Bu sıralarda, Edessa'nın düşüşü Avrupa'ya ulaştı ve Antakyalı Raymond halihazırda Papa III. Eugene'in yardımı için Cebele piskoposu Hugh'u da içeren delegeleri yollamıştı. 1 Aralık 1145'te Eugene İkinci Haçlı seferini başlattı. Bu haçlı seferi VII. Louis ve III. Konrad tarafından yönetildi, ama 1148'de felaketle sonuçlandı ve Edessa asla tekrar ele geçirilemedi.
Kaynakça
- Steven Runciman, A History of the Crusades, vol. II: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East, 1100-1187. Cambridge University Press, 1952.
- Kenneth Setton, ed. A History of the Crusades, vol. I. University of Pennsylvania Press, 1958 (available online).
- The Damascus Chronicle of the Crusaders, extracted and translated from the Chronicle of Ibn al-Qalanisi. Edited and translated by H. A. R. Gibb. London, 1932.
- Surlu Vilyam. A History of Deeds Done Beyond the Sea. Edited and translated by E. A. Babcock and A. C. Krey. Columbia University Press, 1943.
- Armenia and the Crusades, Tenth to Twelfth Centuries: The Chronicle of Matthew of Edessa. Translated by Ara Edmond Dostourian. National Association for Armenian Studies and Research, 1993.