Türkiye'nin coğrafi bölgeleri
Türkiye'nin coğrafi bölgeleri, 6 Haziran - 21 Haziran 1941 tarihleri arasında Ankara'da toplanan Birinci Coğrafya Kongresi tarafından belirlenmiştir. Kongre ilk, orta ve lise müfredat programları ile okul kitapları, coğrafya terimleri ve coğrafî isimlerin yazılması, Türkiye Coğrafyası'nın ana hatları ve yerlerin adlandırılması üzerinde çalışmalar yapmak amacıyla toplanmıştı. Bu çalışmanın sonucunda Türkiye'nin üç tarafının denizlerle çevrilmiş olması, dağların Anadolu'nun iç kesimlerini kıyılardan ayırması, iklim, ulaşım ve bitki örtüsü gibi kriterler dikkate alınarak Türkiye'nin coğrafi bölgeleri belirlenmiştir.
Coğrafi bölgeleri oluşturan etkenler
Coğrafi bölgeler ve coğrafi bölgelerin sınırları belirlenirken şu etkenler dikkate alınmıştır;[1]
|
|
Bölgeler ve bölümler
Doğal, beşerî ve ekonomik özellikler yönünden sınırları içinde benzerlik gösteren geniş alanlara bölge denir. Sınırları içinde benzerlikleri olan ancak bölgenin diğer yerlerinden farklı olan küçük alanlara ise bölüm denir. Birinci Coğrafya Kongresinde Türkiye 7 coğrafi bölgeye ve 21 bölüme ayrılmıştır.
- Ege Bölümü, İç Batı Anadolu Bölümü
- Orta Fırat Bölümü, Dicle Bölümü
- Konya Bölümü, Yukarı Sakarya Bölümü, Orta Kızılırmak Bölümü, Yukarı Kızılırmak Bölümü
Bölgelerin isimlendirilmesi
Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden dördüne komşu olduğu denizin adı verilmiştir (Akdeniz Bölgesi, Karadeniz Bölgesi, Ege Bölgesi, Marmara Bölgesi). Diğer üç bölge de Anadolu bütünü içindeki konumlarına göre adlandırılmışlardır (İç Anadolu Bölgesi, Doğu Anadolu Bölgesi, Güneydoğu Anadolu Bölgesi). Türkiye'nin yön isimlendirilmesinde Doğu şark, Batı Garp, Güney Cenup, Kuzey Şimal olarak adlandırılır.
Bölgelerde nüfus
Türkiye’deki coğrafi bölgeler arasında nüfus miktarı ve yoğunluğu yönünden önemli farklar bulunmaktadır. Bu farklarin oluşmasında fiziki faktörler (iklim özellikleri, yerşekilleri, toprak özellikleri) ve beşeri faktörler (sanayileşme, tarım, yeraltı kaynakları, turizm, ulaşım) önemli rol oynarlar. Nüfusun en yoğun olduğu bölge Marmara Bölgesi en seyrek olduğu bölge de Doğu Anadolu Bölgesidir. Marmara'nın kalabalık bir nüfusa sahip olmasında İstanbul önemli bir rol oynar.
| Bölge | Nüfus Toplamı (2015) |
|---|---|
| Marmara | 23.608.079 |
| İç Anadolu | 12.381.363 |
| Ege | 10.023.549 |
| Akdeniz | 9.906.771 |
| Güneydoğu Anadolu | 8.250.718 |
| Karadeniz | 6.998.998 |
| Doğu Anadolu | 5.927.630 |
Bölgelerin özelliklerinden bazıları
Türkiye'nin coğrafi bölgelerinin karakteristik özelliklerinden bazıları şöyle sıralanabilir:
- Alanı en büyük bölge: Doğu Anadolu Bölgesi
- Alanı en küçük bölge: Güneydoğu Anadolu Bölgesi
- En yüksek bölge: Doğu Anadolu Bölgesi
- En alçak bölge: Marmara Bölgesi
- En uzun kıyılara sahip bölge: Ege Bölgesi
- En fazla yağış alan bölge: Karadeniz Bölgesi
- Yazın en sıcak bölge: Güneydoğu Anadolu Bölgesi
- Kışın en ılık bölge: Akdeniz Bölgesi
- En soğuk bölge: Doğu Anadolu Bölgesi
- Orman varlığı en zengin bölge: Karadeniz Bölgesi
- Orman varlığı en fakir bölge: Güneydoğu Anadolu Bölgesi
- Güneşlenme süresi en kısa bölge: Karadeniz Bölgesi
- Güneşlenme süresi en uzun bölge: Güneydoğu Anadolu Bölgesi
- Heyelanın en çok görüldüğü bölge: Karadeniz Bölgesi
- Volkanizmanın en etkin olduğu bölge: Doğu Anadolu Bölgesi
- Seracılığıın en fazla geliştiği bölge: Akdeniz Bölgesi
- Nüfusu en kalabalık bölge: Marmara Bölgesi
- Nüfusu en az olan bölge: Doğu Anadolu Bölgesi
- İklim çeşitliliği en fazla olan bölge: Marmara Bölgesi
- Enerji tüketimi en fazla olan bölge: Marmara Bölgesi
- Maden zenginlikleri en fazla olan bölge: Doğu Anadolu Bölgesi
Kaynakça
- ↑ "Mekansal Bir Sentez: Türkiye". eğitek. 31 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120131123340/http://egitek.meb.gov.tr:80/aok/Aok_Kitaplar/AolKitaplar/Cografya_7/4.pdf. Erişim tarihi: 15 Nisan 2010.
- ↑ http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist 07/04/2015 Tarihinde erişilmiştir
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||