Nikolay Rumyantsev
Kont Nikolay Petroviç Rumyantsev (Rusça: Никола́й Петро́вич Румя́нцев) (d. 14 Nisan 1754 - ö. 15 Ocak 1826, Petersburg, Rus Çarlığı), Rus devlet adamı ve diplomat. Değerli kitap, yazma ve harita koleksiyonlarını sergilemek amacıyla kurulan Rumyantsev Müzesi (1831) ile Lenin Kütüphanesi'nin (bugün Rusya Devlet Kütüphanesi) çekirdeğini oluşturmuştur.
Mareşal Pyotr Aleksandroviç Rumyantsev'in oğluydu. Çar I. Aleksandr döneminde ticaret bakanlığı (1802-11) yaptı. 1810'da devlet konseyi başkanlığına atandı. 1808'de dışişleri bakanı oldu. Bakanlığı sırasında Fransa'yla ilişkilerin geliştirilmesi için yoğun çaba harcadı. Napoléon'un Rusya'ya saldırdığı haberi üzerine yaşadığı ani bir rahatsızlık sonucu işitme duyusunu kaybetmeye başladı. Napoléon Moskova'ya girdiğinde Çar'a başkomutan Mihail Kutuzov'u görevden alarak ne pahasına olursa olsun barış için çaba gösterilmesini tavsiye etti. İşitme duyusunu kaybettikten sonra yönetimdeki etkisi azaldı. En sonunda Çar Aleksandr ona karşı duyduğu bütün güveni kaybetti, 1814'te, Viyana Kongresi'nden hemen önce görevden ayrıldı.
Geniş bir kitap, elyazması ve para koleksiyonu topladı. 1826'da devlete bırakılan bu koleksiyonla Rumyantsev Müzesi'nin temeli atıldı. 1862'de Moskova'da kurulan bu müze, 1921-1927 yıllarında etkinliğine son verdi ve kütüphanesi 1925'te Lenin Kütüphanesi'ne katıldı.
Kaynakça
| Siyasi görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: İvan Veydemeyer |
Rusya Başbakanı 1810–1812 |
Sonra gelen: Nikolay Saltıkov |
| Önce gelen: Andrey Budberg |
Rusya Dışişleri Bakanı 12 Şubat 1808 – 1 Ağustos 1814 |
Sonra gelen: Karl Nesselrode |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
