Sukhoi Su-25
SU-25 | |
---|---|
Su-25UB | |
Türü | Yakın Hava Desteği |
Ulusal köken | Sovyetler Birliği |
Üretici | Sukhoi |
Tasarımcı | Pavel Sukhoi |
İlk uçuş | 22 Şubat 1975 (T8) |
Hizmete giriş | 1981 |
Durumu | Etkin hizmette |
Ana kullanıcı | Rus Hava Kuvvetleri |
Diğer kullanıcılar |
Beyaz Rusya Hava Kuvvetleri Ukrayna Hava Kuvvetleri Azerbaycan Hava Kuvvetleri |
Üretim sayısı | 1,024 |
Birim maliyeti | 11 milyon $(ABD Doları) |
Değişimleri | Sukhoi Su-28 |
Sukhoi Su-25 (Kiril alfabesinde: Сухой Су-25) (NATO rapor ismi 'Frogfoot') Sukhoi Tasarım Bürosu (SDB) tarafından tasarlanmış; çift motorlu, tek kişilik, saldırı/yakın hava desteği uçağıdır. ABD Hava Kuvvetleri'ndeki karşıtı A-10'dur.
İlk uçuşu 1975 yılında gerçekleşti.Testler ve geliştirmelerden sonra 1979 yılında seri imalatına Tiflis'teki Sukhoi üretim tesislerinde başlandı. Ağır zırhlı Su-25’ler özellikle tanklara karşı saldırı uçağı olarak tasarlandılar. Sovyet-Afgan Savaşı’nda yoğun bir şekilde kullanılmışlardır. Sovyet-Afgan Savaşının yanı sıra Irak tarafından İran'a karşı yakın hava destek ve avcı/önleyici rollerinde de kullanılmıştır. Ancak Körfez Savaşı sırasında Irak Hava kuvvetlerine ait Su-25'lerin bir kısmı İran'a sığınırken bir kısmı da Müttefik güçleri tarafından imha edilmiştir. Geriye kalan Su-25'ler ise İşgal sonrasında servisten çıkartılmıştır. Rus ordu hizmetinde bulunan Su-25'ler geliştirilmiş versiyonu olan Su-39’lar ile değiştirilmektedirler.
Modelleri
Su-25
Orijinal modelidir,
Su-25T
Su-25 in SEAD versiyonudur.Kokpitin arkasındaki kamburda avonik ve yakıt saklıdır.Lock on flaming clifs1/2/3 de modellenmiştir.
Kullanıcı ülkeler
- Angola
- Azerbaycan 50 Su-25M
- Beyaz Rusya
- Bulgaristan 20 Su-25K ve 3 Su-25UBK
- Çad 4 ve 2 Su-25UB
- Kongo DC
- Ekvator Ginesi
- Ermenistan 5 Su-25, 9 Su-25K ve 1 Su-25UBK
- Etiyopya
- Gambiya
- Gürcistan
- Irak
- Kazakistan
- Kuzey Kore
- Özbekistan
- Peru
- Rusya
- Sudan
- Türkmenistan
- Birleşik Arap Emirlikleri
Eski kullanıcılar
Dipnotlar
- ↑ "Macedonian Air Force Su-25." aeroflight.co.uk, 15 Eylül 2005.
|