XI. Clemens
Papa XI. Clemens | |
---|---|
Doğum |
Giovanni Francesco Albani 23 Temmuz 1649 Urbino, Papalık Devletleri |
Ölüm |
19 Mart 1721 (71 yaşında) Roma |
Etkin yıllar | 1700 - 1721 |
Yerine geldiği | XII. İnnocentius |
Yerine gelen | XIII. İnnocentius |
Din | Hıristiyanlık (Katolik) |
Papa XI. Clemens (asıl adı Giovanni Francesco Albani, d. 23 Temmuz 1649, Urbino, Papalık Devletleri - ö. 19 Mart 1721, Roma), 1700 - 1721 arasında papa.
Gençliği
Soylu bir aileden gelen Albani, klasik edebiyat, ilahiyat ve kilise hukuku dallarında iyi bir öğrenim gördü. Sırasıyla İtalya'nın Rieti ve Orvieto kentlerinde valilik yaptı. 1690'da Papa VIII. Alexander tarafından kardinal diyakozluğa atandı. Ertesi yıl 23 Kasım'da, papalığın siyasi ağırlığının azaldığı bir dönemde bu göreve seçildi.
Papalığı
Habsburg Hanedanı'nın İspanya'daki son hükümdarı II. Carlos'un ölümünden sonra yerine geçen V. Felipe bu ülkedeki ilk Bourbon kralı olmuştu. Clemens'in Felipe'nin krallığını tanıması üzerine, Kutsal Roma-Germen imparatoru I. Leopold papayı Bourbonlar ve Habsburglar arasındaki çatışmada Fransızları desteklemekle suçladı. Oysa. Clemens'in amacı, arabuluculuk yoluyla savaşı önlemek ve İtalya'yı kaçınılmaz bir felaketten korumaktı. Ama Fransız birlikleri, Kuzey İtalya'ya geçit veren kilit nokta Mantova'yı işgal etti. Leopold'a bağlı komutanlardan Savoie prensi Eugene de Fransızları buradan atarak İspanya Veraset Savaşı'nı başlattı (1701-14)
Leopold'un oğlu ve ardılı I. Joseph, Clemens'e daha da düşmanca davrandı. Joseph'in birlikleri Mayıs 1708'de Papalık Devletleri'ni işgal etti ve Napoli'yi ele geçirdi. Joseph 1709'da Clemens'i, kardeşi VI. Carlos'u İspanya kralı olarak tanımaya zorladı. Felipe bunun üzerine Clemens ile diplomatik ilişkisini kesti (1713-14). Savaşı sona erdiren Utrecht ve Rastatt antlaşmaları, Napoli Krallığı (Sicilya'yla birlikte) ile Parma ve Piacenza düklükleri üzerindeki papalık yetkilerini yok sayarak Clemens'e ağır bir darbe indirdi.
Önceki papalar IX. Clemens ve X. Clemens gibi XI. Celemens de Fransa'da papalık yetkilerini sınırlayarak bağımsız bir kilise kurma çabalarına karşı mücadele etmek zorunda kaldı. Ayrıca özgür iradenin önemini küçümseyen ve İsa'nın ölümüyle ödediği kefaretin yalnızca seçilmiş kulları kapsadığını öne süren Jansencilikle de uğraştı. 8 Eylül 1713'te Jansencilere karşı yayımladığı Unigenitus adlı fermen Fransa'da 30 yıl sürecek bir huzursuzluğun doğmasına yol açtı. Bazı Fransız piskoposları bu fermanı benimsediler. Mart 1717'de 12 piskoposun ve 3 binden çok papazın desteğini alan dört Fransız piskoposu Unigenitus'a resmen karşı çıktılar. Clemens 1718'de bu dört piskoposu aforoz ettiyse de Fransa'da bağımsız kilise yandaşlarını durduramadı. Bu grup Eylül 1720'de fermana karşı yeni bir başvuruda bulundu.
Çin Ayin Tartışmaları
XI. Clemens'in 1704'te Çin ve Malabar'daki kiliselerde uygulanan ayin usullerini suçlayan bir bildiri çıkarması, 1715'te bunu Ex Illa Die fermanıyla pekiştirmesi daha da tedbirsiz bir davranıştı. Çin'deki Katolik misyonerlerin, Konfüçyüs onuruna ve kendi ataları için törenler düzenleyen Çinli Hıristiyanların uygulamalarını hoş görmekte haklı olup olmadıkları konusundaki anlaşmazlık bu bildiri ile doruğa ulaştı. XI. Clemens'in bu törenleri yasaklamasıyla Çinli Hıristiyanlar kilisenin kovuşturmasına uğradılar ve gelişmekte olan birçok misyon yok oldu. XI. Clemens'in kararı ancak 1939'da temelli kaldırılabildi.
1703'te yayınladığı bir genelgeyle küçük suçluların ıslah edilmelerini ve ayrı cezaevlerine konulmalarını temenni etmiştir.[1]
Kaynakça
- ↑ İtalya'da Çocuk Mahkemeleri, S. Feridun Günay.
Dış bağlantılar
- Loughlin, James Francis (1913) "Pope Clement XI" Catholic Encyclopedia (1913), Cilt 4 Catholic Encyclopedia (1913)/Pope Clement XI - Wikisource, the free online library (İngilizce)
Katolik Kilisesi unvanları | ||
---|---|---|
Önce gelen: XII. İnnocentius |
Papa 1700 - 1721 |
Sonra gelen: XIII. İnnocentius |
|