Şaz Türkçesi

Şaz Türkçesi veya Doğu Türkçesi, Macar Türkologları, lehçeler tasnifi için z > r (=rhotacisme) ve ş > l (=lambdaisme) değişimlerini daha esaslı saydıklarından, Türk lehçelerini bu esasa göre ikiye ayırmışlar ve z-ş esaslı lehçeler grubuna “Doğu Türkçesi” (A. Zeki Velidi Togan’a göre: Şaz Türkçesi), r-l esaslı lehçelere de “Batı Türkçesi” (aynı müellife göre: Lir Türkçesi) demişlerdir.^[1] L-r paralelliğini çok basitçe anlatmak gerekirse Lir Türkçesindeki kır kelimesi Şaz Türkçesinde kız şeklindedir.

Şaz Türkçesi, günümüzde Türk yazı dillerinin Çuvaşça dışında kalan bütün kollarının çıktığı ana koldur. Nüfus ve yayılma alanı açılarından büyük kesimi oluşturur.

Ayrıca bakınız

Lir Türkçesi

Kaynakça

↑ Agop Dilâçar, Batı Türkçesi, TDAY Belleten (1953), Türk Dil Kurumu Yayınları, s. 75.

Türk dili tarihi

Ana Altay dili • Ana Türk dili

LİR

Tuna Bulgarcası • İdil Bulgarcası • Hunca*

ŞAZ

Batı kolları	Hazarca* • Kumanca • Peçenekçe

Göktürkçe	Eski Uygur Türkçesi • Karahanlı Türkçesi • Harezm Türkçesi • Çağatay Türkçesi • Kıpçak Türkçesi • Memlûk Kıpçakçası • Ermeni Kıpçakçası

Ana Oğuz Türkçesi	Eski Anadolu Türkçesi • Osmanlı Türkçesi • Klasik Azerbaycan Türkçesi • Eski Türkmen Türkçesi

Sibirya kolları	Tarihî Sibirya Türkçesi • Kuzey Sibirya Türkçesi

İlgili şablon: Çağdaş Türk yazı dilleri
Notlar: ^* Ait olduğu dal tartışmalı olan dönem veya yazı dili.

This article is issued from Vikipedi - version of the 6/9/2013. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.