Devrimci Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi

Bu maddenin tarafsızlığı konusunda kuşkular bulunmaktadır.
Ayrıntılar için lütfen maddenin tartışma sayfasına bakınız.
Şablonu maddeden çıkarmadan önce lütfen şablonun yardım sayfasını inceleyiniz.
Devrimci Halk Kurtuluş Partisi
Kısaltma DHKP
Genel sekreter 1. Sekreter Dursun Karataş
Kurucu Dursun Karataş[1]
Lider 1 Musa Aşoğlu[2]
Lider 2 Zerrin Sarı[2]
Lider 3 Seher Demir Şen[2]
Slogan(ları) Umudun adı DHKP-C!
Titre oligarşi Parti-Cephe geliyor![3]
Kurtuluş Kavgada, Zafer Cephede
Kuruluş tarihi 30 Mart 1994) (1994-03-30)
Öncülü Devrimci Sol
Merkez Yok (İllegal)
Gençlik kolu Türkiye Devrimci Gençlik Federasyonu (DEV-GENÇ)
Metropol Eylem Grubu Silahlı Propaganda Birlikleri (SPB)
İdeoloji Marksizm-Leninizm
Guevarizm
Siyasi pozisyon Aşırı Sol
Resmî renkleri Kırmızı-Sarı
İnternet sitesi
http://halkinsesitv.org/
Devrimci Halk Kurtuluş Cephesi
Aktif dönem 30 Mart 1994 - Günümüz
Kurucu Dursun Karataş
Amacı Mevcut anayasal düzeni silahlı mücadele yoluyla yıkıp yerine Marksist-Leninist ilkelere dayalı bir rejim kurmak.
Aktif olduğu bölge Türkiye Cumhuriyeti
İdeoloji Marksizm-Leninizm
Guevarizm
Çayancılık
Yasal durumu İllegal

Devrimci Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi (kısaca DHKP-C), 30 Mart 1994 tarihinde Devrimci Sol örgütünün partileşme kararı alması ile Dursun Karataş liderliğinde kurulan yasadışı Marksist-Leninist partidir.[4] Parti (DHKP) siyasal faaliyetler ve propagandadan, Cephe (DHKC) ise askeri örgütlenme ve silahlı eylemlerden sorumludur.

DHKP-C Türkiye[5], Amerika Birleşik Devletleri,[6], Birleşik Krallık[7] ve Avrupa Birliği'nin[8] terör örgütleri listesinde bulunmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanlığı 2 Nisan 2014'te, örgütün üç lideri olarak kabul edilen Musa Aşoğlu, Zerrin Sarı ve Seher Demir Şen'in bulunmasını sağlayacak bilgileri veren kişilere, her biri için 3 milyon dolar ödül vereceğini açıklamıştır.[9]

DHKP-C nihai amacını Türkiye'de mevcut anayasal düzeni yürüttüğünü öne sürdüğü silahlı öncü savaş ile yıkarak Marksist-Leninist ilkelere dayalı Devrimci Halk İktidarı'nı kurmak olarak açıklamaktadır.[4][10][11] Türkiye'de iktidarın uzun süreli bir halk savaşı ile ele geçirilmesini ve yürütülecek şehir gerillası mücadelesi ve silahlı propaganda eylemlerinin gerekliliğini savununan Mahir Çayan tarafından teorize edilmiş Politikleşmiş Askeri Savaş Stratejisini Türkiye'de devrimin stratejisi olarak temel alan örgüt, şehirlerde hücre evleri şeklinde örgütlenmekte ve oluşturduğu Silahlı Propoganda Birlikleri ile çeşitli eylemler düzenlenmektedir.[10][12][13]

1994'te kuruluşunda bugüne kadar çeşitli sansasyonel terör eylemlerini üstlenen örgüt, ismini özellikle Özdemir Sabancı suikasti[14][15] (Sabancı Suikasti ölümünden 11 gün önce Ümraniye Cezaevi'ndeki çatışma sırasında öldürülen 4 DHKP-C üyesine karşı misilleme gerçekleştirildi.)[16] , Gazi Mahallesi olayları[17], F Tipi cezaevlerine karşı gerçekleştirdikleri ölüm oruçları ile duyurmuştur.[18]

Günümüzde, DHKP-C yöneticilerinin önemli bir kısmı İtalya, Almanya, Belçika, Hollanda ve Yunanistan gibi Avrupa ülkelerinde yaşamaktadır.[19] 2008 yılında örgütün kurucu lideri Dursun Karataş'ın ölümünün ardından, örgütte liderlik sorunu ortaya çıkmıştır. Bugüne kadar birçok isim öne atıldıysa da, 2014 yılında Yunanistan'da yakalanan Hüseyin Fevzi Tekin örgütün bugünkü kilit ismi ve lideri olarak görülmektedir.[20][21]

Örgütün Yunanistan'da Lavrion, Kinesa ve Dileysi'de, Lübnan ve Suriye'de kampları bulunduğu, örgüt militanlarının buralarda eğitim gördükleri öne sürülmektedir.[22][23][24] Fakat örgüt, Suriye rejimi ile bir ilişkisi olduğunu, militanlarının Suriye İç Savaşı'nda hükümet güçleriyle birlikte savaştığını ve burada eğitim kampları bulunduğunu yaptığı açıklamalarla reddetmiştir.[25]

Yasal olarak faaliyet gösteren Tutuklu ve Hükümlü Aileleri ile Dayanışma Derneği (TAYAD), Türkiye Devrimci Gençlik Federasyonu, Haklar ve Özgürlükler Cephesi ve Halk Cephesi gibi dernek ve oluşumların DHKP-C ile ilişkisi olduğu, alt örgütlenmeleri gibi çalıştıkları çeşitli yetkili makamlarca iddia edilmektedir.[13][26][27][28] Ayrıca, albümlerindeki bazı şarkılarının hayatını kaybeden DHKP-C militanlarına adanması nedeniyle protest müzik grubu Grup Yorum'un örgüt ile bağları olduğu öne sürülmektedir.[29][30] Fakat bu durum grup üyelerince yalanlanmıştır.[31]

Partinin askeri örgütlenmesi olan DHKC 31 Mart 2015 tarihinde Berkin Elvan soruşturmasını yürüten savcı Mehmet Selim Kiraz'ı İstanbul Çağlayan adliyesinde rehin almış, çeşitli medya kaynaklarına yaptıkları açıklamalar ile Berkin Elvan'ının öldürülmesinden sorumlu olan polislerin isimlerinin kamuoyuna açıklanmasını ve polislerin cinayeti itiraf etmelerini talep etmişlerdir.[32][33] Saatler süren müzakerelerin ardından bir sonuca ulaşılamamış, polis operasyonu başlatınca militanlar savcıyı öldürmüştür operasyonun sonuda örgüt militanları Şafak Yayla ve Bahtiyar Doğruyol ölü olarak ele geçirilmiştir.[34] Ertesi gün ise örgüt üyesi Elif Sultan Kalsen Vatan Caddesi'nde İstanbul Emniyet Genel Müdürlüğü binasına silahlı saldırı yapmış ve ölü olarak ele geçirilmiştir.

Tarihçe

Örgütün teorik mirasını sahiplendiği Türkiye Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi (THKP-C), Aralık 1970'de kurulur. Erken dönem eylemleri olan Ziraat Bankası Küçükesat Şubesi Soygunu, 16-17 Şubat eylemleri, Salıpazarı'nda Amerikan botunun tahrip edilmesi, Türk ticaret Bankası Erenköy Şubesi soygunu, Mete Has ve Talip Aksoy'u kaçırarak Kadir Has'dan fidye alınması eylemlerini gerçekleştirir.[35] Aynı dönem içerisinde faaliyet yürüten bir başka örgüt olan Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu (THKO)'nun da düzenlediği bir dizi eylemin ardından 12 Mart 1971'de askeri darbe gerçekleşmiştir. Askeri darbe ardından 16 Mart 1971'de Deniz Gezmiş ve Yusuf Aslan, 23 Mart 1971'de Hüseyin İnan yakalanır ve idamla yargılanır. İdamları engellemek için ilk defa örgüt ismi kullanılarak (önceki eylemler bu ana kadar sahiplenilmemişti) 17 Mayıs 1971'de İsrail İstanbul Başkonsolosu Efraim Elrom'u kaçırır. Yayınladıkları bildiride THKO liderlerinin serbest bırakılmasını isteyip 3 gün mühlet verirler.[36] 3 gün geçmesine rağmen talepleri yerine getirilmez. Aynı şekilde THKC militanları da Elrom'u serbest bırakmaz. Bunun üzerine Elrom'un bulunması için 22 Mayıs 1971'de sokağa çıkma yasağı ilan edilir ve Elrom aranmaya başlar.[37] Taleplerin yerine getirilmemesi ve aramanın çıkarılması üzerine THKC, Elrom'u öldürür.[38] Kaçan militanları ise Yılmaz Güney saklar.[39]

Konsolosun öldürülmesi üzerine devletin tüm güçlerini üzerine çeken THKC'nin bazı militanlarının kaldığı bir ev 30 Mayıs 1971'de keşfedildi. Çıkan ufak çaplı çatışmaların ardından kurtulamayınca örgütün önemli isimleri olan Mahir Çayan ve Hüseyin Cevahir, Sibel Erkan adında bir kızı rehin aldı.[40] Yaşanan gerilimli sürecin ardından bir anlaşmaya varılamayınca 1 Haziran 1971'de eve operasyon düzenlendi ve bu operasyonda Hüseyin Cevahir 23 kurşunla öldürüldü;[41] Mahir Çayan ise başarısız bir intihar girişiminin ardından ağır yaralı ele geçirildi.

Örgütün birçok militanının ele geçirilmesi ile TÜRKİYE HALK KURTULUŞ PARTİ VE CEPHESİ-1 Davası başladı. Lakin dava henüz sonuçlanmadan THKO'dan Cihan Alptekin ve Ömer Ayna ile THKP-C'den Mahir Çayan, Ulaş Bardakçı ve Ziya Yılmaz firar eder.[42] 28 Aralık 1971'de ise davanın son duruşması görülür ve Necmi Demir ile Kamil Dede idama, 3 kadın militan ise hapis cezasına çarptırılır.[43]

Firardan sonra Çayan ile örgütün diğer iki kilit insanı Yusuf Küpeli ve Münir Ramazan Aktolga arasında ayrılık gösterir ve bunun sonucunda Küpeli ile Aktolga örgütten çıkarılır.[44] Darbe koşullarının giderek ağırlaşması sonucu darbeden daha az etkilenen Karadeniz Bölgesi'ne kuvvetlerin kaydırılması kararı alınır. Kır kuvvetlerinin başına Mahir Çayan, şehir kuvvetlerinin başına ise Ulaş Bardakçı geçer. Bardakçı 19 Şubat 1972'de yapılan bir operasyon sonucu öldürülür.[45] Bardakçı'nın ölümüyle şehir kolunun eylemleri durur. Karadeniz'deki Mahir Çayan liderliğindeki kuvvetler ise THKO liderlerinin idamını engellemek için 26 Mart 1972'de Ordu, Ünye'den Charles Turner ve Gordon Banner isimli 2 İngiliz ile Joe Law isimli 1 Kanadalı radar teknisyenini kaçırır.[46] Kaçırılma olayından sonra Ordu'yu terk etmek zorunda kalan THKP-C'liler Tokat, Niksar, Kızıldere köyüne (günümüzde bu köyün ismi Ataköy olup Almus'a bağlanmıştır) geçerler. Lakin orada ordu güçleriyle çıkan çatışma sonucu aralarında Mahir Çayan'ın da bulunduğu 8 THKP-C ve 2 THKO militanı ölür;[47] teknisyenleri ise militanlar öldürür.[48] Aynı dönemde, örgütün diğer militanları İstanbul ve Ankara'da gerçekleştirilen operasyonlar ile tutuklanır ve 1973'de açılan 256 sanıklı TÜRKİYE HALK KURTULUŞ PARTİ VE CEPHESİ-2 Davası'nda çeşitli cezalara çarptırılır. Fakat 1974 yılında Bülent Ecevit (CHP) ve Necmettin Erbakan (MSP) tarafından kurulan Türkiye Cumhuriyeti 37.Hükümeti'nin çıkardığı genel afla serbest kalan içlerinde Oğuzhan Müftüoğlu, Nasuh Mitap gibi isimler İstanbul'da bulunan Bülent Uluer, Paşa Güven ve Dursun Karataş gibi isimler ile birlikte önce Devrimci Gençlik dergisini çıkarmaya başlamış ve Devrimci Gençlik Dernekleri Federasyonu'nun kuruluşunu gerçekleştirmiştir.[49] Daha sonra Devrimci Yol'un kuruluşu ile devam eden süreçte, İstanbul ve Ankara merkezli bu iki grup bazı konularda özelliklede Mahir Çayan'dan kopuş olarak nitelendirilen aktif silahlı direnişi bırakma kararının ardından anlaşmazlıklara düşmüş ve ardından İstanbul grubu Ankara grubu ile önce ilişkileri askıya aldıklarını açıklamış, ardından Devrimci Sol'u kurduklarını kamuoyuna duyurmuşlardır.[50]

Devrimci Sol (1978-1994)

Devrimci Yol'dan Kopuş ve Kuruluş

Dursun Karataş, Bülent Uluer, Paşa Güven gibi isimlerin oluşturduğu İstanbul Dev-Genç grubu Devrimci Sol'u kurarken Devrimci Yol hareketine olan eleştirilerini yayınladıkları Devrimci Yol Hareketinde Tasfiyecilik ve Devrimci Çizgi broşüründe dile getirmiştir. Buna göre, Ankara merkezli grup THKP-C'yi sahiplendiğini söylemesine rağmen onun çizgisini savunmamakta, ve kendilerini merkeze yerleştirerek İstanbul grubunu tasfiye etmek istemişlerdir.[51] Aksine, Devrimci Sol'un Mahir Çayan'ın Kesintisiz Devrim II-III'de ortaya koyduğu devrim stratejisini ve Politikleşmiş Askeri Savaş Stratejisini benimseyeceğini öne sürmüştür.[52] Yine, İstanbul'daki gruba göre Devrimci Yol Ankara merkezinin meçhul bir geleceğe ertelediklerini iddia ettikleri partileşme, kendiliğindenciliğin önüne geçmek için Devrimci Sol'un başlıca hedeflerinden biriydi.[53] Bu dönemde, kurucuları tarafından Devrimci Sol partileşme sürecinde olan bir örgütlenme olarak tarif edilmiş, partinin silahlı mücadele içerisinde şekilleneceği öne sürülmüştür.[54]

Kurulan ilk Merkez Komite'de yapılan iş bölümünün ardından Dursun Karataş Kadrolaşma,Bölgeler, Gençlik Sorumlusu ve Genel Siyasi Sorumlu olurken, Paşa Güven işçi ve memur örgütlenmelerinden ve hapishane ilişkilerinden, Hüseyin Solgun ise basın-yayın ve İstanbul mahalli alan sorumlusu olmuştur.[55] Genel Siyasi sorumlunun tek başına karar verme yetkisinin bulunmadığı, yurtdışında ve diğer parti ve hareketlerle olan ilişkilerde Devrimci Sol'u temsil edeceği kararlaştırılmıştır. Bu dönemde, ayrıca örgüt gençlik ve mahalleler dışında öğretmenler,memurlar,bürokasi ve kadınlar arasında da örgütlenme çalışmaları yürütmüş, bu doğrultuda Devrimci İşçi Hareketi, Devrimci Memur Hareketi, Devrimci Kadın Hareketi gibi oluşumları ortaya çıkarmıştır.[55][56]

Devrimci Sol bu dönemde, Politikleşmiş Askeri Savaş Stratejisini hayata geçirebilmek için ilk olarak illegal silahlı örgütlenmesi Faşist Teröre Karşı Silahlı Mücadele Ekipleri (FTKSME)'ni oluşturmuştur. Ülkede halkın maruz kaldığı iddia edilen faşist terörün ancak devrimci şiddet ile bertaraf edilebileceğini öne süren Devrimci Sol'da bu konuda en önemli görevi FTKSMEler üstlenmiştir. (ileride SDB olacak DHKP-C kuruluşu ile SPB ye dönüşecektir.)[55][57] Aynı zamanda, bu ekipler bir okul olarak tasarlanmış, buradan yetişecek kadrolardan Silahlı Devrimci Birlikler'in (SDB) oluşturulması planlamıştır.[58]

Bu doğrultuda, 1978-1980 yılları arasında gerilla savaşı vermek ve silahlı eylemler düzenlemek üzere kırlarda ve şehirlerde çok sayıda SDBler kurulmuştur. Bu yıllar arasında, Devrimci Sol protesto ve propaganda amaçlı çok sayıda karakol baskınları[59], silahlı kite gösterileri, misilleme ve cezalandırma eylemleri, şirket veya özel dershane baskınları düzenlemiştir.[60][61] Bu eylemler genellikle Devrimci Sol Merkez Komite'sinin düzenlemeyi kararlaştırdığı çeşitli kampanyalar kapsamında düzenlenmiştir. Bu kampanyalar sırasıyla şunlardır; Emperyalizme, Faşist Teröre, İşsizliğe ve Pahalılığa Karşı Mücadele Kampanyası (1979, Temmuz-Ağustos), 24 Ocak Kararları'nı ve Zamları Protesto Kampanyası (1980, Şubat), Karakollardaki İşkence ve Tariş Direnişindeki Polis Baskınına Karşı Kampanya (1980, Ocak-Şubat), İşkenceye Karşı Kampanya (1980, Nisan), Kürdistan'da Milli Baskıya Karşı Mücadele Haftası (1980, Haziran).[62]

1980 yılında Devrimci Sol Türkiye tarihinde sansasyonel iki suikastı düzenlemiş ve üstlenmiştir. Bunlardan ilki 27 Mayıs 1980 gerçekleştirilen Milliyetçi Hareket Partisi milletvekili Gün Sazak suikastıdır. Eylem, Devrimci Sol Ankara kadrosundan Cengiz Gül tarafından gerçekleştirilmiş.[63] İkinci suikast ise, 1971-1972 yılları arasında Başbakanlık yapan Nihat Erim'in Mahir Çayan ve arkadaşlarının intikamının alınması amacıyla öldürülmesidir.[64][65]

12 Eylül ve Devrimci Sol Davaları

Kenan Evren yönetimindeki Türk Silahlı Kuvvetleri'nin gerçekleştirdiği 12 Eylül 1980 askeri darbesi, Türkiye'deki tüm siyasi parti ve örgütleri olduğu gibi Devrimci Sol'uda derinden etkilemiş, hareketin büyük ölçüde darbe almasına neden olmuştur. Örgütün neredeyse bütün üst düzey kadrosu Dursun Karataş da dahil olmak üzere, mahalli örgütlenmelerde çalışan militanlarıyla birlikte yakalanmış ve tutuklanmıştır.[66] 1981 yılında açılan Devrimci Sol Ana Davasında sanık sayısı 1223'ü bulmuştur.[67] 1983 yılında Başbakanlık tarafından yayınlanan Terör ve Terörle Mücadelede Durum Değerlendirmesi adlı raporda Devrimci Sol örgütüne üye 3.069 kişinin yakalandığı, 6.574 kişinin ise henüz yakalanamadığı açıklanmıştır.[68]

Bu dönemde örgüt faaliyetlerine ara vermemiş, Devrimci Sol yeni Merkez Komitesi seçilmiş Niyazi Aydın örgütün sorumluluğunu üstlenmiştir. Fakat Niyaz Aydın'ın Kasım 1981'de yakalanması ile daha önceden yurtdışına giden, ve örgütün Avrupa'daki bağlantılarını gerçekleştiren Paşa Güven sürdürülen faaliyetleri yönetmeye başlamıştır.[55]

Örgüt tarafından düzenlenen eylemler

Partileşmeden önce (Dev-Sol)

Partileşme kararından sonra (DHKP-C)

Örgüte yönelik düzenlenen operasyonlar

Kaynakça

  1. ↑ "Derin sol el değiştirdi". 23 Temmuz 2012. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151208161449/http://www.aksiyon.com.tr/dosyalar/derin-sol-el-degistirdi_533095. Erişim tarihi: 4 Ocak 2015.
  2. 1 2 3 Tanış, Tolga. "ABD’den 3 DHKP-C’linin başına 3 milyon dolar ödül". Hürriyet (Washington, DC). http://m.hurriyet.com.tr/abd-den-3-dhkp-c-linin-basina-3-milyon-dolar-odul-26141969. Erişim tarihi: 15 Mart 2016.
  3. ↑ http://www.sendika.org/2008/08/dhkp-c-lideri-dursun-karatasi-binler-ugurladi/
  4. 1 2 3 "DHKP-C Devrimci Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi". 12 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150512175553/http://www.terororgutleri.com:80/dhkp-c-devrimci-halkin-kurtulus-partisi-cephesi/. Erişim tarihi: 28 Aralık 2014.
  5. ↑ "Türkiye'de 12 aktif terör örgütü var". 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151218111052/http://www.cnnturk.com/2007/turkiye/12/24/turkiyede.12.aktif.teror.orgutu.var/413969.0/. Erişim tarihi: 5 Nisan 2015.
  6. ↑ "Foreign Terrorist Organizations". 27 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151127041736/http://www.state.gov/j/ct/rls/other/des/123085.htm. Erişim tarihi: 5 Nisan 2015.(İngilizce)
  7. ↑ "Proscribed Terrorist Organisations". 21 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151021021220/https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/417888/Proscription-20150327.pdf. Erişim tarihi: 5 Nisan 2015.(İngilizce)
  8. ↑ "EU Terrorist Listing". 13 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150713102834/http://www.berghof-foundation.org/fileadmin/redaktion/Publications/Other_Resources/RLM_EU_Terrorist_Listing.pdf. Erişim tarihi: 5 Nisan 2015.(İngilizce)
  9. ↑ "ABD'den DHKP/C Liderlerinin Başına Ödül". Amerikanın Sesi. 3 Nisan 2014. http://www.amerikaninsesi.com/content/abdden-dhkpc-liderlerinin-ba%C5%9F%C4%B1na-%C3%B6d%C3%BCl/1885124.html. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  10. 1 2 "DHKP Programı". 9 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120709221900/http://ozgurluk.info:80/kitaplik/pdf/DHKPProgrami.pdf. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  11. ↑ [Dhkp-C Terör Örgütünün Yapısı, Amacı ve Gerçekleştirdiği Saldırılar "Kanlı saldırıların altındaki imza: DHKP-C"]. haberler.com. 20 Mart 2013. Dhkp-C Terör Örgütünün Yapısı, Amacı ve Gerçekleştirdiği Saldırılar. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  12. ↑ "DHKP-C / Amaç ve Stratejisi". 9 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150409073831/http://www.terororgutleri.com:80/dhkp-c-amac-ve-stratejisi/. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  13. 1 2 "Türkiye'nin Sosyolojik Yapısı ve Sol Terörizm". 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151208171904/http://www.slideshare.net/mehmeTepe/trkiyenin-sosylojik-yaps-ve-sol-terrizm. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  14. ↑ "Sabancı suikastı zanlısı Atina'da tutuklandı". Sabah. 12 Nisan 2014. http://www.sabah.com.tr/gundem/2014/02/12/sabanci-suikasti-zanlisi-atinada-tutuklandi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  15. ↑ [http://arsiv.ntv.com.tr/news/106262.asp "AA Fehriye Erdal’ın Sabancı suikastindeki rolü"]. NTV. 14 Eylül 2001. http://arsiv.ntv.com.tr/news/106262.asp. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  16. ↑ Hafıza Kaydı (2015) Ümraniye Cezaevi Olayları http://www.hafizakaydi.org/4ocak/umraniye-cezaevi/hikaye/
  17. ↑ "Küçük, DHKP-C’ye Gazi’de kahve tarattı". Milliyet. http://www.milliyet.com.tr/Siyaset/HaberDetay.aspx?aType=HaberDetayArsiv&ArticleID=971241&Kategori=siyaset&b=Kucuk,%20DHKP-Cye%20Gazide%20kahve%20taratti. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  18. ↑ İsmail Güney Yılmaz (3 Kasım 2012). "Türkiye'de Ölüm Oruçları". biamag.com. http://www.bianet.org/biamag/diger/141828-turkiye-de-olum-oruclari. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  19. ↑ "Kanlı saldırıların altındaki imza: DHKP-C". Al Jazeera Türk. 14 Şubat 2014. http://www.aljazeera.com.tr/dosya/kanli-saldirilarin-altindaki-imza-dhkp-c. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  20. ↑ "Derin sol el değiştirdi". Aksiyon. 23 Temmuz 2012. http://www.aksiyon.com.tr/dosyalar/derin-sol-el-degistirdi_533095. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  21. ↑ "Yunanistan DHKPC lideri Fevzi Tekin'i Türkiye'ye iade etmiyor". T24. 17 Nisan 2014. http://t24.com.tr/haber/yunanistan-dhkpc-lideri-fevzi-tekini-turkiyeye-iade-etmiyor,256180. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  22. ↑ "Komşuda DHKP-C'nin 3 kampı var". Sabah. 20 Aralık 2012. http://www.sabah.com.tr/gundem/2012/12/20/komsuda-dhkpcnin-3-kampi-var. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  23. ↑ "İşte DHKP-C'nin Suriye üssü". Sabah. 31 Mart 2013. http://www.sabah.com.tr/gundem/2013/03/31/iste-dhkpcnin-suriye-ussu. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  24. ↑ "DHKP-C Esad’dan Kamp Yeri İstedi". doğruhaber. 25 Aralık 2013. http://dogruhaber.com.tr/haber/106822-dhkp-c-esaddan-kamp-yeri-istedi/. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  25. ↑ "DHKC, Açıklama: 409, Tarih: 6 Nisan 2013". halinsesitv.com. 6 Nisan 2013. http://halkinsesitv.com/index.php/duyurular/9675-tuem-halkimizi-hueseyn-aksoy-parkimizi-sahplenmeye-cairiyoruz.html. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  26. ↑ "Mahkeme yelekten terör örgütünü buldu". soL Portal. 21 Haziran 2012. http://haber.sol.org.tr/devlet-ve-siyaset/mahkeme-yelekten-teror-orgutunu-buldu-haberi-56102. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  27. ↑ "1. SAVCI: Anayasal hak, 2. SAVCI: Örgütün işi". Milliyet. 8 Mart 2012. http://www.milliyet.com.tr/1-savci-anayasal-hak-2-savci-orgutun-isi/gundem/gundemdetay/09.03.2012/1512928/default.htm. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  28. ↑ "Mahkeme: Pankarttan değil, terör örgütü adına eylem yapmaktan ceza verdik". Zaman. 20 Haziran 2012. http://www.zaman.com.tr/newsDetail_openPrintPage.action?newsId=1306758. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  29. ↑ Yıldıray Oğur (19 Nisan 2011). "Unutalım gitsin". Taraf. http://arsiv.taraf.com.tr/yazilar/yildiray-ogur/unutalim-gitsin/15903/. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  30. ↑ "GRUP YORUM'UN DHKP-C HATIRASI". aktifhaber.com. 24 Nisan 2013. http://www.aktifhaber.com/grup-yorumun-dhkp-c-hatirasi-774492h.htm. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  31. ↑ Aykırı Sorular - Selma Altın
  32. ↑ "Öldürülmeden yarım saat önce eylemcilerden Ahmet Şık'a çarpıcı açıklamalar". Cumhuriyet gazetesi. 31 Mart 2015. http://www.cumhuriyet.com.tr/haber/turkiye/240343/Oldurulmeden_yarim_saat_once_eylemcilerden_Ahmet_Sik_a_carpici_aciklamalar.html. Erişim tarihi: 1 Nisan 2015. ""Dosyaya göre emniyet kriminal bürosu 21 şüpheli polisten bu üçünün öne çıktığını tespit etmiş. Bu üç polisin Berkin'i vuranlar olabileceğini öğrenmiş bulunuyoruz. Zaten savcı da bize bu bilgiyi verdi. Müzakerede, bu üç polisin kimliğinin canlı yayında açıklanmasını talep ediyoruz.""
  33. ↑ "Çağlayan Adliyesi'nde rehine krizi: Çatışma sonucu eylemciler hayatını kaybetti". BirGün. 31 Mart 2015. http://www.birgun.net/news/view/canli-blog--adliye-bosaltiliyor/15917. Erişim tarihi: 1 Nisan 2015. ""20.02 DHKC'li eylemciler, 'Berkin'in katili olduğunu düşündüğümüz üç polisin açıklanmasının ardından eylemi bitireceğiz' dedi.""
  34. ↑ "Çağlayan'daki rehine krizi kanlı bitti: Savcı şehit oldu, 2 terörist öldürüldü". Zaman. 31 Mart 2015. http://www.zaman.com.tr/gundem_caglayandaki-rehine-krizi-kanli-bitti-savci-sehit-oldu-2-terorist-olduruldu_2286467.html. Erişim tarihi: 1 Nisan 2015. ""Berkin Elvan soruşturmasına bakan İstanbul Cumhuriyet Savcısı Mehmet Selim Kiraz, Çağlayan Adliyesi'nin 6. katındaki odasında rehin alındı. Yaklaşık 9 saat süren rehine krizinin ardından polis tarafından yapılan operasyonla Savcı Mehmet Selim Kiraz ağır yaralı olarak hastaneye kaldırıldı. Savcı Kiraz yapılan tüm müdahalelere rağmen şehit oldu. 2 terörist de ölü olarak ele geçirildi.""
  35. ↑ Türkiye Halk Kurtuluş Cephesi 1 No'lu Bülteni
  36. ↑ Feyizoğlu, Turhan (Mart 2012). İki Adalı Hüseyin Cevahir-Ulaş Bardakçı (1. Basım bas.). Alfa Yayınları. s. 88. ISBN 978-605-106-441-3.
  37. ↑ "Konsolosu serbest bırakın ve sakın silaha sarılmayın". Milliyet. 18 Mayıs 1971.
  38. ↑ "Konsolos 3 kurşunla şakağından öldürüldü". Milliyet. 24 Mayıs 1971.
  39. ↑ Karakaş, Gökhan. "Güney, Çayan'ı bu arabada sakladı". 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160305151428/http://www.milliyet.com.tr/guney-cayan-i-bu-arabada-sakladi/gundem/gundemdetay/21.04.2013/1696320/default.htm.
  40. ↑ http://odatv.com/51-saat-suren-sibel-erkan-olayi-1603121200.html
  41. ↑ Sosyalizm ve Toplumsal Mücadeleler Ansiklopedisi, Fasikül 69: 12 Mart ve Silahlı Mücadele. İletişim Yayınları. s. 2181.
  42. ↑ Dündar, Can. "BÜYÜK FİRAR YAZI DİZİSİ". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160304062119/http://candundar.com.tr/m/index.php?Did=30844.
  43. ↑ "Çayan hücresi için karar verildi; Necmi Demir ve Dede Ölüme Mahkum Oldu". Tercüman. 28 December 1971.
  44. ↑ "Kurtuluş Cephesi- Mahir Diğer Yazılar". 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160310133644/http://www.kurtuluscephesi.com/eris/mahirdiger.html.
  45. ↑ Şentürk, M. Utku. "Mahallemizin en güzel abisi: Ulaş Bardakçı". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160304083354/http://haber.sol.org.tr/soldakiler/mahallemizin-en-guzel-abisi-ulas-bardakci-haberi-88134.
  46. ↑ "Öldürülen Anarşistler / Ölen İngilizler". Milliyet. 31 Mart 1972.
  47. ↑ Gönül, Burçin. "Kürkçü, Kızıldere iftirasına yanıt verdi". 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160405235255/http://www.birgun.net/haber-detay/kurkcu-kizildere-iftirasina-yanit-verdi-60679.html.
  48. ↑ "Samanlıkta sağ ele geçen Kürkçü: İNGİLİZLERİ BİZ ÖLDÜRDÜK". Hürriyet. 1 Nisan 1972.
  49. ↑ (Türkçe) Zafer Yolunda 1. İstanbul: Boran Yayınevi. 2000. s. 103-104. ISBN 975-6822-03-1.
  50. ↑ Ersan, Vehbi (2013) (Türkçe). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 357-358. ISBN 978-975-05-1241-4.
  51. ↑ Ersan, Vehbi (2013) (Türkçe). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 359. ISBN 978-975-05-1241-4.
  52. ↑ Devrimci Sol. s. 5. http://www.ozgurluk.info/kitaplik/pdf/DevrimciSol.pdf. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  53. ↑ Ersan, Vehbi (2013) (Türkçe). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 362-363. ISBN 978-975-05-1241-4.
  54. ↑ (Türkçe) Zafer Yolunda 1. İstanbul: Boran Yayınevi. 2000. s. 141-142. ISBN 975-6822-03-1.
  55. 1 2 3 4 "Dev-Sol (Devrimci Sol)". 12 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150512173428/http://www.terororgutleri.com:80/dev-sol-devrimci-sol/. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  56. ↑ Ersan, Vehbi (2013) (Türkçe). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 364. ISBN 978-975-05-1241-4.
  57. ↑ Ersan, Vehbi (2013) (Türkçe). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 365. ISBN 978-975-05-1241-4.
  58. ↑ (Türkçe) Zafer Yolunda 1. İstanbul: Boran Yayınevi. 2000. s. 151. ISBN 975-6822-03-1.
  59. ↑ "Karagümrük Karakolu'nu Basan Dev-Sol Militanları 5 polisle 5 bekçiyi nezarethaneye kapattı". Milliyet: s. 1. 27 Ocak 1980.
  60. ↑ Ersan, Vehbi (2013) (Türkçe). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 368. ISBN 978-975-05-1241-4.
  61. ↑ (Türkçe) Zafer Yolunda 1. İstanbul: Boran Yayınevi. 2000. s. 180-183. ISBN 975-6822-03-1.
  62. ↑ Devrimci Sol. s. 6-11. http://www.ozgurluk.info/kitaplik/pdf/DevrimciSol.pdf. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  63. ↑ "MİT belgelerinde Gün Sazak cinayeti!". Vatan. 16 Ocak. http://www.gazetevatan.com/mit-belgelerinde-gun-sazak-cinayeti--506498-gundem/. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  64. ↑ Devrimci Sol. s. 10. http://www.ozgurluk.info/kitaplik/pdf/DevrimciSol.pdf. Erişim tarihi: 5 Ocak 2015.
  65. ↑ (Türkçe) Zafer Yolunda 1. İstanbul: Boran Yayınevi. 2000. s. 236-237. ISBN 975-6822-03-1.
  66. ↑ "Erim'i Öldüren Çete Yakalandı". Milliyet: s. 1. 4 Ekim 1980.
  67. ↑ Akyol, Hüseyin (2010) (Türkçe). Bölüne Bölüne Büyümek: Türkiye'de Sol Örgütler. Ankara: Phoenix Yayınevi. s. 84-85. ISBN 978-605-5738-42-6.
  68. ↑ Ersan, Vehbi (2013) (Türkçe). 1970'lerde Türkiye Solu. İstanbul: İletişim Yayıncılık. s. 467. ISBN 978-975-05-1241-4.
  69. ↑ http://tr.wikipedia.org/wiki/Sibel_Yalçın
  70. ↑ http://arsiv.sabah.com.tr/1997/01/07/f01.html
  71. ↑ http://www.radikal.com.tr/Default.aspx?aType=YazarYazisi&ArticleID=896962&Yazar=%20&Date=04.09.2008&PAGE=
  72. ↑ http://arsiv.sabah.com.tr/2001/09/11/p01.html
  73. ↑ http://webarsiv.hurriyet.com.tr/2001/09/11/27111.asp
  74. ↑ http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=14202
  75. ↑ http://www.hafif.org/yazi/amanda-rigg
  76. ↑ http://gundem.milliyet.com.tr/istanbul-da-karakolda-canli-bomba-buyuk-patlama-oldu-/gundem/gundemdetay/11.09.2012/1594618/default.htm
  77. ↑ http://gundem.milliyet.com.tr/istanbul-da-karakola-saldiri/gundem/gundemdetay/08.12.2012/1639104/default.htm
  78. ↑ http://gundem.milliyet.com.tr/istanbul-da-polise-silahli-saldiri/gundem/gundemdetay/11.12.2012/1640295/default.htm
  79. ↑ ABD Büyükelçiliği'nde patlama: 2 ölü
  80. ↑ http://haber.mynet.com/saldiriyi-dhkp-c-ustlendi-684511-guncel/
  81. ↑ http://www.radikal.com.tr/turkiye/ankarada_emniyete_roketli_saldiri-1151885
  82. ↑ "Okmeydanı cinayetini DHKP-C üstlendi". Oda TV. 13 Mart 2014. 12 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150112072449/http://www.odatv.com/n.php?n=okmeydani-cinayetini-dhkp-c-ustlendi-1303141200. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2014.
  83. ↑ http://m2.samanyoluhaber.com/Gazi-Mahallesinde-olaylar-cikti-16-yasindaki-cocuk-oldu-haberi-1057705.html
  84. ↑ http://birgun.net/news/view/dhkc-kartal-adliyesini-vurduk/3867
  85. ↑ http://www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2015/01/150102_dhkpc_dolmabahce
  86. ↑ "Mehmet Selim Kiraz hayatını kaybetti". http://www.ntv.com.tr/turkiye/berkin-elvan-savcisimehmet-selim-kiraz-hayatini-kaybetti,50RMUu710k-p-xVPHcN1Bw.
  87. ↑ http://www.ntv.com.tr/turkiye/eminyete-saldiran-canli-bomba-elif-sultan-kalsen,noXeK2gWAku39cF7wNvK5w
  88. ↑ http://www.hurriyet.com.tr/istanbulda-bayrampasa-cevik-kuvvet-sube-mudurlugune-bombali-saldiri-40063007
  89. ↑ http://www.ntv.com.tr/turkiye/istanbulda-bayrampasa-cevik-kuvvet-sube-mudurlugune-saldiri,lAVREH9_zUSs8wZuzxTzKQ
  90. ↑ http://www.hurriyet.com.tr/tunceliden-son-dakika-haberi-40077941
  91. ↑ "Tokat'ta DHKP-C operasyonu: Beş ölü". Radikal. 14 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20140814030936/http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=129688. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  92. ↑ "600 polis şafak vakti bastı". Radikal. 26 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130226004729/http://www.radikal.com.tr:80/Radikal.aspx?aType=RadikalDetayV3&ArticleID=1117591&CategoryID=77. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  93. ↑ [http://web.archive.org/web/20140911045239/http://www.yazete.com:80/gundem/dhkpc-teror-orgutune-operasyon-560481.html "DHKP/C terör örgütüne operasyon!"]. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20140911045239/http://www.yazete.com:80/gundem/dhkpc-teror-orgutune-operasyon-560481.html. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  94. ↑ http://www.hurriyet.com.tr/gundem/24867595.asp
  95. ↑ http://www.iha.com.tr/haber-elazigda-dhkp-cye-safak-operasyonu-11-gozalti-512758/
  96. ↑ "DHKP-C'ye şok operasyon:18 gözaltı". 5 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150505020714/http://www.siyasetcafe.com:80/Gundem-Haberleri/3917-dhkp-cye-sok-operasyon18-gozalti. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014.
  97. ↑ http://www.ahaber.com.tr/gundem/2015/07/24/istanbulda-5-bin-polisle-safak-operasyonu
  98. ↑ http://www.kizilbayrak.net/ana-sayfa/guendem/haber/13-kentte-devlet-teroerue-251-goezalti/
Devrimci Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi'nin saldırıları
This article is issued from Vikipedi - version of the 1/9/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.