Malikilik


İslâm Fıkhı

Malikilik veya Maliki mezhebi (Arapça: المذهب المالكي veya المالكية) bir İslam dini fıkıh (İslam hukuku) mezhebi.[1] Adını kurucusu olan İmam Malik'ten alır.

İmam Malik'in kendi usulüne göre şer'i delillerden çıkardığı hükümlere ve gösterdiği yola Maliki Mezhebi denir. Ehl-i sünnet itikadında olan müslümanlardan, amellerini yani ibadet ve işlerini, bu mezhebin hükümlerine uyarak yapanlara Maliki denir. Malikilik olarak da anılır. Maliki mezhebi, İmam Malik bin Enes'in görüşleri çerçevesinde ortaya çıkmış fıkhi bir yorumdur. Ehl-i sünnet'e bağlı dört büyük fıkıh mezhebinden birisidir. Maliki mezhebi İmam Malik'in içtihatlarına dayanır. Zaman içerisinde İmam-ı Malik'in talebeleri de onun rivayet ettikleri hadisleri ve görüşleri toplayarak benimsemiş ve sistemleşmiştir. Onun talebeleri de karşılaştıkları meselelerde onun metoduna uygun şekilde fetva verdiler. Böylece Maliki mezhebi ortaya çıktı.

Malikilik mezhebi; Fas, Cezayir, Tunus, Sudan gibi bazı Afrika ülkelerinde yayılarak varlığı günümüze kadar gelmiştir. Daha çok Berberiler'in yaşadığı bölgelerde ve Afrika'da yaygındır.

  1. "Sorularla İslamiyet". https://sorularlaislamiyet.com/kaynak/maliki-mezhebi. Erişim tarihi: 27-10-2016.
This article is issued from Vikipedi - version of the 10/27/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.