Kaynaşma
Kaynaşma[1] ya da hece kaynaşması; kelime, hece ya da kelime grubunun yazılı ve sözlü formlarında söyleyişi kolaylaştırmak için eksilip kısalması. Ünlü çatışmasını gidererek kolay söyleyişi sağlama eğiliminden doğan bir ses olayıdır.[2]. Bazı kaynaklarda kaynaştırma, birleşme, ünlü birleşmesi, vokal birleşmesi, ünlü aşınması, derilme, büzülme[3], büzüşme, daralma, çıkarma terimleri de aynı anlamda kullanılır.
İlerleyici kaynaşma
Kaynaşmış bir sözcüğü oluşturan kelimelerden ikincisinin başındaki ses kaybolması olayıdır.
cumartesi (< cuma ertesi), tutmaç (< tutma aş).
Gerileyici kaynaşma
Kaynaşmış bir sözcüğü oluşturan kelimelerden birincisinin sonundaki ses kaybolması olayıdır.
kahvaltı (< kahve altı), niçin (< ne için), nasıl (< ne asıl), n'olur (< ne olur), n'aber (< ne haber), seksen (< sekiz on), doksan (< dokuz on), kardeş (< karındaş).
Diğer dillerde
İngilizcede
Isn't (< is not), let's (< let us), I'm (< I am)
Kaynakça
- ↑ Zeynep Korkmaz, Gramer Terimleri Sözlüğü, TDK, Ankara 1992
- ↑ Mihrican Aynacı (2007), Türkiye Türkçesinde Ses Etkileşimleri, yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
- ↑ Safiye Akdeniz, Dil bilimi terimleri indeksi: II (B-C-D harfleri)
|