Nanking Katliamı
Nankin Muharebesi | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Çin-Japon Savaşı | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Japon İmparatorluğu | Çin Cumhuriyeti | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Kara Kuvvetleri Orta Çin Bölge Ordusu Iwane Matsui |
Ulusal Devrim Ordusu Tang Shengzhi | ||||||
Güçler | |||||||
120.000 nefer | 90.000 nefer | ||||||
Kayıplar | |||||||
Ölü: 800 Yaralı: 4.000 |
Bırakılan ölü sayısı: 84.000 asker Esir 10.500 300.000 sivil 80.000 tecavüz |
Nankin Muharebesi (Çince: 南京大屠殺 / 南京大屠杀; nánjīng dàtúshā, Japonca: 南京大虐殺; Nankin Dai Gyakusatsu), 1937'de Çin Cumhuriyeti'nin dönemin başkenti Nanking'in Japon İmparatorluk Kara Kuvvetleri tarafından ele geçirilmesi sırasında ve ardında yaşanılan katliam ve tecavüz olayları. Altı hafta süren olaylar yaklaşık 300.000 kadar sivil ve silahsız askerin ölümü, ve 20.000-80.000 kadar kadının tecavüze uğramasıyla sonuçlanmıştır.
Uluslararası Uzakdoğu Savaş Mahkemesine göre ölü sayısı 200.000 civarıdır; Çin'in resmi kayıtlarında ise bu sayı 300.000 olarak verilmektedir.
Nanking'in düşmesinden önce
1937 Ağustosu'nda, Japon ordusunun Şanghay'ı işgali güçlü bir direnişle karşılaşır. Ağır kayıplara rağmen Japonlar donanma bombardımanı yardımıyla kasım ortalarında Şanghay'ı ele geçirir. Tokyo'daki Japon Genelkurmayı 1 Aralık'ta Çin Cumhuriyeti'nin başkenti Nanjing'in ele geçirilmesi emrini Çin Merkez Komutanlığı'na gönderir.
Şanghay'daki çarpışmanın ardından, Nanjing'in düşmesinin an meselesi olduğuna inanan Chiang Kai-shek ordusunun yok olması riskini göze alamadığından, Japonları Çin'in iç bölgelerine çekerek yıpratma taktiğini benimser.[1] Chiang ve danışmanları General Tang Shengzhi'yı Nanjing'in savunması için bırakarak Wuhan'a çekilir.
Tang Shengzhi yabancı gazetecilere yaptığı basın açıklamasında, şehrin teslim olmayacağını söyler. Çoğunluğu deneyimsiz askerlerden oluşan 100.000 kişilik bir ordu toplar. Sivillerin şehirden çıkışlarını engellemek üzere, yollar kapatılır ve tekneler tahrip edilir. Aralık başında hükümetin taşınması ve Belediye başkanının da şehir terketmesi üzerine, şehrin kaderi John Rabe başkanlığındaki Uluslararası komiteye bırakılmış olur.
Bu arada Şanghay'dan Nanjing'e ilerleyen Japon ordusunun yaptığı katliamların haberleri gelmektedir.[2] Japon ordusunun hızla ilerlemesinin nedeni olarak, subayların Nanjing'de askerileri yağma ve tecavüz için serbest bırakacağı söylentisi gösterilmektedir.[3] Bu sırada yapılan gaddarlıklardan biri de, Tokyo Nichi Nichi Shimbun ve Tokyo'da İngilizce yayınlanan Japan Advertiser gazetelerinin haberine göre, iki Japon subayın Kılıçla 100 kişi öldürme yarışmasıdır.[4][5]
Nanjing "Güvenlik Alanı"'nın oluşturulması
11 Kasım 1937'de Siemens firması Nankin Şubesi Genelmüdürü John Rabe başkanlığında Nankin Güvenlik Alanı Uluslararası Komistesi (The International Committee for Nanking Safety Zone) kuruldu ve Nanjing'in batı mahallelerinde 3,8 kilometre karelik bir Güvenlik Alanı'nı oluşturdu. Japon Ordusu da Güvenlik Alanı'nın silahsızlaştırılması şartıyla kabul etti. 8 Aralık'ta Nankin Güvenlik Alanı Uluslararası Komitesi, Nankin sakinlerine 'Nankin Sakinlerine Uyar' afişesini dağıtarak Güvenlik Alanı'na sığınmalarını önerdi. En son 200.000-250.000 kişinin bu alanına sığındığı söyleniyor.
Nankin Kalesi'nin kuşatılması ve Çin Ordusu'nun başarısızlığı
9 Aralık'ta Japon Ordusu Nankin Kalesi'ni kuşatarak ertesi gün öğle vaktine kadar teslim etmelerini istedi. Çin Ordusu bunu reddedince 10 Aralık'ta Japon Ordusu genel taarruza geçti, 13 Aralık'ta Nankin Kalesi düştü.
Katliâmın mahiyeti
- 16. Tümen Komutanı Korgeneral Kesago Nakajima'nın günlüğüne göre savaş esiri alınmayacak ilkesini uyguladı ve temizleme harekâtında teslim olmak isteyen askerleri öldürttü.
- Nankin'in kuzeyinde bulunan 'Yamada' müfrezesi (65.Alay'ın temel birlikleri)'nin 14.000 esiri öldürdüğü söyleniyor. Shaakan İskelesi yakınlarında ölülerin Yangtze nehrine atıldıklarını gören tanıkların sayısı az değildir.
- 114.Tümen 66.Alay 1.Taburu'nun muharebe raporu'nda da tugay emriyle esirleri öldürdükleri yazılıyor.
Cezalandırılmalar
- Uzak Doğu Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi'nde dönemin 'Orta Çin Cephesi' Komutanı Orgeneral Iwane Matsui (松井石根), cürümleri önlemeyerek suçlularını cezalandırmaması gerekçesiyle idam edildi. Ne yazık ki, Matsui Japon Kara Kuvvetlerinin bir numaralı Çin dostu idi.
- Nankin Askerî Mahkemesinde ise dönemin 6.Tümen Komutanı Korgeneral Sumio Tani (谷寿夫) yargılanarak idam edildi. Korgeneral Tani müdafaanamesinde katliâmın Nakajima'nın birlikleri (16.Tümen)'nde meydana geldiğini ve 6.Tümen'in alakasız olduğunu savundu.
- Bunun dışında 'Osaka Mainıchi Shimbun' ve 'Tokyo Nichinichi Simbun' gazetelerinde milleti savaşa teşvik etmek amacıyla uydurularak yazılan 'Hyaku Nin Giri (100 Kişi Kesme Yarışması)' dizi yazısının kahramanları Teğmen Takeshi Noda (野田毅), Teğmen Gunkichi Tanaka (田中軍吉), Teğmen Toshiaki Mukai (向井敏明) asparagas haberleri yüzünden 300 sivili kılıca geçirdikleri gerekçesiyle idam edildi.
- Prens Asaka (朝香宮鳩彦王) ise, Amerikalı 5-yıldızlı General Douglas MacArthur'un Japon Hanedan Mensuplarını yargılamadan muaf etme ilkesinden dolayı hiç kovuşturulmadı.
Nankin Harekâtına katılan Japon Ordusu birlikleri ve komutanları
- Orta Çin Bölge Ordusu 中支那方面軍 (Orgeneral 松井石根 Iwane Matsui)
- Şangai Sefer Ordusu 上海派遣軍 (Korgeneral 朝香宮鳩彦王 Prens Asaka = Asakanomiya Yasuhiko, İstihbarattan sorumlu baş kurmayı: 長勇 Isamu Chō)
- 3. Tümen Öncü Birliği (Alay Komutan Albay 鷹森孝 Takashi Takamori)
- 9. Tümen (Korgeneral 吉住良輔 Ryoosuke Yoshizumi)
- 16. Tümen (Korgeneral 中島今朝吾 Kesago Nakajima)
- 'Yamada' müfrezesi = 103. Piyade Tugayı (Tümgeneral 山田栴二 Senji Yamada)
- 10. Ordu (Korgeneral 柳川平助 Heisuke Yanagawa)
- 6. Tümen (Korgeneral 谷寿夫 Hisao Tani)
- 18. Tümen (Korgeneral 牛島貞雄 Sadao Ushijima)
- 114. Tümen (Korgeneral 末松茂治 Shigeharu Suematsu)
- 'Kunisaki' müfrezesi = 5. Tümen 9. Piyade Tugayı (Tümgeneral 国崎登 Noboru Kunisaki)
- Şangai Sefer Ordusu 上海派遣軍 (Korgeneral 朝香宮鳩彦王 Prens Asaka = Asakanomiya Yasuhiko, İstihbarattan sorumlu baş kurmayı: 長勇 Isamu Chō)
Galeri
- Iwane Matusi
- Isamu Chō
- Heisuke Yanagawa
- Kasago Nakajima
Notlar
- ↑ Analyzing the “Photographic Evidence” of the Nanking Massacre, Higashinakano Shudo, Kobayashi Susumu & Fukunaga Shainjiro, 2005, Soshisha, Tokyo, Japan
- ↑ Katsuichi Honda, Frank Gibney, The Nanjing massacre: a Japanese journalist confronts Japan's national shame, 39–41
- ↑ Cummins, Joseph. The World's Bloodiest History. 2009, page 149
- ↑ Tokyo Nichi Nichi 13 Aralık 1937
- ↑ Japan Advertiser, 7 Aralık 1937
|