I. Leo (imparator)

Başlığın diğer anlamları için I. Leo sayfasına bakınız.

I. Leo

Paris, Louvre Müzesi'nde I. Leo'nun bir büstü

Bizans İmparatoru

Hüküm süresi

457 – 474

Taç giymesi

7 Şubat 457

Önce gelen

Markianos

Sonra gelen

II. Leo

Eş(leri)

Verina

Çocukları

Ariadne
Leonti

Tam ismi
Flavius Valerius Leo

Hanedan

Leo Hanedanı

Doğum

401

Ölüm

18 Ocak 474
Konstantinopolis

I. Leo Trakyalı (Latince tüm ismi Flavius Valerius Leo) (d. 401–ö. 18 Ocak 474), 457 – 474 döneminde Doğu Roma\Bizans İmparatorluğu imparatoru olmuştur. Taraftarları tarafından Magnus Thrax ("Büyük Trakyalı") olarak; düşmanları tarafından Makalles ("Kasap") olarak anılmıştır. Leo önce Doğu Roma İmparatorluğu merkezi Konstantinopolis reel iktidarı elinde tutan ordu başkomutanı ("magister militum") rütbeli barbar Alan asıllı Aspar'in bir kuklası olacağı görülerek imparatorluğa yükseltilmiştir. Fakat imparator olduktan sonra diğerlerinin bir kuklası olmadan yetenekli bir idareci ve çok becerikli bir siyasetçi olduğunu göstermiştir. Saltanat yıllarında Roma İmparatorluğu'nun barbar kavimlere kaybetmiş olduğu arazilerin geri alınması ve çok zayıf olarak bocalayan Batı Roma İmparatorluğu'nun desteklenmesi için birçok ileri görüşlü ve azimli ekonomik ve siyasi planların yapılması ve uygulanmaya çalışılması ile geçmiştir.

Yaşamı

I. Leo 401 yılında ya Roma Dakya eyaletinden yaşayan Daci ya da Bessi kabilesi mensubu bir Trakyalı-Romalı ailesinin çocuğuydu ve Leo Marcellus adını taşıyordu ^[1]^[2]. Roma ordusuna katıldı; gösterdiği kabiliyet dolayısıyla kadem kadem orduda yükseldi ve son olarak 'kont' (comes) rütbesine erişdi. Doğu Roma Ordu Başkomutanı (magister militum per orientem) olan Aspar'in ordu kışlalarında vekilharçlığını yapmakta idi. 457'de Batı Roma İmparatoru III. Valentinianus ve hemen sonra aynı yıl Doğu Roma İmparatoru Markianos öldükleri zaman imparatorluk hanedanı olan Theodosius Hanedanınin tek bir erkek mensubu hayatta kalmamıştı. Roma gelenek ve görenek kurallarına göre imparatorluk belli hanedan mensuplarına geçmesi gerekmiyordu ve ordu mensupları istedikleri kişiyi imparator ilan edebilirlerdi.

O zaman Doğu Roma ordusu başkomutanı Aspar'di; orduyu büyük bir otorite ile idare etmekte idi ve bundan dolayı yiılardır Bizans devletinin ve hükümetinin gerçek, gizli idarecisi durumunda idi. Aspar bir barbar kavim olan Alan asıllı olduğu için Bizans halkı tarafından hiç tutulmayacagini bilmekteydi. Bunun için kendini imparator yapmaktan çekindi ve kendi isteklerini hemen, her zaman yerine getirecek bir kukla imparator seçmek yolunu tercih etti. Kendinin çok iyi tanıdığı ve kendi askeri birliklerinin tedarik ve idari işlerini bir vekilharç olarak yapan Dakya eyaleti asıllı bir Ortodoks Hristiyan yüksek rütbeli subayi, Leo Marcellus'u, bu kukla imparatorluk için uygun gördü. Aspar'in emri altında bulunan askerler kışlalarında Aspar'in isteklerine uyarak, Leo'yu kalkanları üzerinde ordugahta gezdirerek onun imparatorluğunu ilan ettiler. 7 Şubat 457'de de Ayasofya Kilisesinde I. Leo olarak Konstantinopolis Patriği Anatolius tarafından bir dinî törenle I. Leo'ya imparatorluk tacı giydirildi. Bu ilk defa bir Roma İmparatoruna Patrik tarafindan tac giydirilişi idi ve bundan sonra dini törenle imparatora taç giydirme Bizans için bir gelenek haline geldi.

Leo özel bir eğitim görmemişti, ama kendinin sağduyusuyla istediğini bilen ve istediğini diğerlerine yaptırabilecek kadar otoriter idi. Aspar'in bir kuklası olmamaya kararlıydı. Leo'nun saltanatının ilk haftalarında Aspar'in oğullarından birinin yüksek gelir getiren bir devlet memurluğuna getirilmesini kabul etmemesi üzerine Leo ile Aspar'in arası açıldı. İmparator olarak Leo Avrupalı Germen kavimler mensuplarının Bizans ordusunu ve böylece Bizans devletini idare etmelerini önlemek istiyordu. Bunu başarmak için Anadolu'da batı Toroslarda ve Çukurova etrafında dağlık bölgelerde yaşayan İsauryali kabilelerin mensuplarına önem vermeye başladı. Böylece Bizans sivil ve askerî hükümeti iki büyük kiliğe bölünmüş oldu. İmparator I. Leo, devlet merkezinde bulunan İsauryalılar arasında prestiji çok büyük olan bir İsauryalı kabile reisi olan ve asıl ismi Tarasikodissa Rusumbladeotes olan kişiye dayanmaya başladı. I. Leo Tarasikodissa'yı büyük kızı Ariadne ile evlendirdi ve bu evlilik dolayısıyla Tarasikodissa da ismini Zeno olarak değiştirdi. Diğer kiliğin başında ise Aspar bulunmaktaydı ama onun da bürokratlar arasında ve Saray'da temsilcileri bulunmaktaydı. Bunlar arasında I. Leo'nun karısı Verina'nin erkek kardeşi ve yine bir general olan Basiliscus çok önemliydi.

I. Leo'nun saltanatı sırasında Doğu'nun Batı Roma İmpartorluğu üzerinde olan siyasal nüfuzu daha da arttı. 467'de Batı Roma İmparatoru olarak Anthemius'un seçilip taç giymesi bu nüfuzun bir gösterisi oldu.

Bu siyasal başarı uzerine I. Leo, barbarların ellerine geçirdikleri eski Roma arazilerini tekrar Doğu Romalılar eline geçirilmesi için planlar yaptırdı. Bunlar arasinda Roma'nin eski Kuzey Afrika bolgelerinden olan ve Roma'nin zahire ambarı oldugu kabul edilen eski Kartaca ve etrafındaki ülkeleri, bir barbar kavim olan ve bir donanma kurup İspanya'dan oraya geçen Vandal'lar eline geçmişdi ve Vandallar Kıral Geiserik hükümdarlığı altında Kartaca merkezli bir kırallık kurmuşlardı. 468'de I. Leo çok büyük bir ordu ve donanma hazırlayarak Vandallar üzerine büyük bir deniz ve kara askeri seferi düzenledi. Bu seferin komutanlığına karısı Verina'nin kardeşi olan general Basilicus getirildi. Bu sefer için yaklaşık 70.000 kilo altın ve 350 kilo gümüş harcandı ve sefere 1.113 gemi ve bunların taşıdığı 100.000 asker iştirak etti. Bu kadar büyük bir sefer Doğu Roma İmparatorluğu'nun insan ve para kaynaklarının çok büyük bir kısmını kullanmıştı. Ne yazık ki sefer komutanı Basiliscus çok yeteneksiz çıktı; Vandallar Doğu Roma ordularını ve donanmasına çok büyük zararlar verdiler ve Doğu Roma İmparatorluğu hem taktik hem strateji yönünden çok büyük bir yenilgiye uğradı. Örneğin kaybolan gemi sayısı 600'u geçmekteydi.

Başarısız, mağlup olmuş komutan Basiliscus savaş daha bitmeden bir gemi ile Konstantinopolis'e dönüp mağlubiyeti duyup heyacana gelen ve kendinin cezalandırılmasını isteyen halkın gazabından kurtulmak için Ayasofya'ya sığındı. İmpratoror I. Leo'nun karısı olan Verina, kocasını erkek kardeşi olan Basiliscus'un hayatını bağışlamaya ikna etti. Fakat Konstantinopolis'de herkes Basiliscus'un bir vatan haini olduğuna ve bu hainliği Aspar'ın emirlerine uyarak yaptığını düşünmekteydi. Aspar ve Vandal Kıralı Gaiserik Katolik Hristiyanların beğenmeyip hor gördükleri Arianizm adlı bir Hristiyan mezhep inanışına bağlı bulunuyorlardı ve bu mezhep birliğinden dolayı aralarında bir anlaşma yapılıp Bizans'ın mağlup olması sağlandığı başkent sokaklarını gezen dedikoduların başındaydı. Bunun gerçek olmadığı arka görüşle açık olmakla beraber, bu dedikodular Aspar'in Konstantinopolis'te ne kadar sevilmez bir kişi olduğunu açıkca göstermektedir.

469'da Aspar Zeno'ya bir suikast tertip etti ve bunda de nerede ise başarılı olacaktı. Buna rağmen I. Leo ikinci kızı Leontinin Aspar'in oğlu Patrikius ile evlenmesini kabul etti. 471'de Aspar'in büyük oğlu Ardaburun, şehirde bulunan İsauryalılarla bir anlaşma sağlayıp I. Leo'yu tahtan indirmek için gizli girişimlere bulunduğu açığa çıktı. Bu I. Leo'nun sabrını taşıran son entrika idi. İmparator I. Leo saray muhafızlarına verdiği bir emir üzerine Aspar ve oğulları ile saraya geldikleri bir gün saray muhafızları kılıçlarını çekip saray kapısı önünde Aspar ve büyük oğlu Ardabur'u öldürdüler; diğer bir oğlu Patrikius ise ağır yaralandıktan sonra iyileşti. Bu suikast I. Leo'ya aleyhtarları tarafından kasap (Makelles) lakabının verilmesine yol açtı.

I. Leo adına 462-473 arasında Konstantinopolis'de bastırılan Bizans altını.

Ölümünden 5 ay önce kendini takip edecek imparatoru tayin eden I. Leo bu seçiminde herkesi şaşırttı. Kızı olan Ariadne'nin kocası ve İsauryalılar kiliğine başkan olan Zeno'yu seçeceğine, Ariadne ve Zeno'nun daha yedi yaşında olan oğlu ve isimdaşı olan, torunu Leo'yu seçmişti.

I. Leo 73 yaşında 18 Ocak 474'te dizanteriden öldü.

Ailesi

I. Leo Verina ile evli olup bilinen üç çocukları olmuştur:

Ariadne: Markianos'un 457de ölümünden hemen önce doğmuştur.
- Önce İsauryalı bir kabile reisi olan (asıl ismi Tarasicodissa olan) Zeno ile evlendi. I. Leo'un ölümü ile imparator olan oğlu II. Leo'ya taht naipliği yaptı. Ama oğlu beklenmedik şekilde ölünce kocası Zeno tahta geçti. Annesi Verina'nin komplosu ile Basiliscus imparatorluğa gelmesinden sonra Zeno yeni topladığı askerî güçle tahtı geri aldı. Bundan sonra da Ariadne imparatoriçe olma durumunu korumuştur.
- Zeno'nun 491de ölümü üzerine Ariadne'nin evlendiği erkeğin tahta gelmesi gerekti ve bir saray görevlisi (silentiarius) olan Anastasius'u seçip evlendi ve kocası imparator oldu. Bu evlilik çocuksuz olup 515de kocasından önce ölmüştür.^[3]
Leonti:
- Birinci evliğini Aspar'in oğlu Patricius ile yaptı.
- İkinci evliğini Anthemius ve Marcia Eufemianin oğlu olan Marcian ile yaptı. Karı koca 478-479da Zeno aleyhine bir isyan çıkardılar. Fakat bu isyan bastırılarak karı-koca İsauriya'ya sürüldü.^[4]
İsmi bilinmeyen ve daha 5 aylıkken ölen bir erkek çocuk.

13. yüzyılda hazırlanan ve daha önce kaynaklardan toplanan bilgileri birleştiren Georgian Vakanamesi adında bir yazma eser, Kafkaslarda Gürcistan-İberya kralı I. Vakhtang' in Zeno'dan önceki Bizans imparatoru'nun (yani I. Leo'nun) kızı olan Prenses Helena ile evlendiğini yazmaktadır. Böylece I. Leo'nun diğer tarihlerin bahsini etmedikleri Helena adlı üçüncü bir kızı olduğu iddia edilmektedir. Bu kaynağın inanılır olduğu çok şüphelidir.^[5]

Kaynakça

↑ Candidus, F.H.G. Cilt.IV, say135
↑ The Rome that Did Not Fall... say..174
↑ Hugh Elton, Leo I (457-474 A.D.)
↑ Prosopography of the Later Roman Empire, vol. 2
↑ "Georgian Chronicle", Fasıllar 13-14. Çevirici Robert Bedrosian (1991)

Dış kaynaklar

Ostrogorsky, Georg (çev. Fikret Işıltan), (1999 5. Baskı) Bizans Devleti Tarihi, Ankara: Türkiye Tarih Kurumu ISBN 975-16-0348-X (Orijinal 1. Baskı: 1940)
Gregory, Timoty E. (çev. Esra Ermert), (2008), Bizans Tarihi, İstanbul:Yapı Kredi Yayınları ISBN 978-975-08-1507-2
The Prosopography of the Later Roman Empire içindeki I. Leo'nun profili (İngilizce) (Erişme tarihi:14.1.2009)
Norwich, John Julius, (1988), Byzantium: The Early Years, Londra:Penguin ISBN 0-14-011447-5
Williams,Stephen ve Gerard Friell, (1999), The Rome that Did Not Fall The Survival of the East in the Fifth Century, Routledge Press, ISBN 0-415-15403-0

Resmî unvanlar
Önce gelen: Markianos	Bizans İmparatoru 457 – 474	Sonra gelen: II. Leo

Batı Roma ve Bizans imparatorları

Principatus dönemi MÖ 27-MS 235	Augustus Tiberius Caligula Claudius Neron Galba Otho Vitellius Vespasian Titus Domitian Nerva Trajan Hadrianus Antoninus Pius Marcus Aurelius ile Lucius Verus Commodus Pertinax Didius Julianus Septimius Severus Caracalla Geta Macrinus ile Diadumenianus Elagabalus Alexander Severus

Üçüncü Yüzyıl Krizi 235-284	Maximinus I Thrax I. Gordian ve II. Gordian Pupienus ve Balbinus III. Gordian Arap Philip Decius ile Herennius Etruscus Hostilian Trebonianus Gallus ile Volusianus Aemilianus Valerianus Gallienus ile Saloninus II. Claudius Quintillus Aurelian Tacitus Florianus Probus Carus Carinus Numerian

Dominatus dönemi 284-395	Diocletianus Maximian Konstantius Chlorus Galerius II. Severus Maxentius II. Maximinus Daia Licinius ile Valerius Valens ve Martinianus Büyük Konstantin II. Konstantin Konstans II. Konstantius ile Vetranio Magnentius Julianus Jovian I. Valentinianus Valens Gratianus II. Valentinianus Magnus Maximus Eugenius I. Theodosius

Batı Roma İmparatorluğu 395-476	Honorius III. Konstantius Joannes III. Valentinianus Petronius Maximus Avitus Majorian Libius Severus Anthemius Olybrius Glycerius Julius Nepos Romulus Augustus

Bizans İmparatorluğu 395-1204	Arcadius II. Theodosius Pulcheria Markianos I. Leo II. Leo Zeno Basiliscus I. Anastasios I. Justin I. Justinianos II. Justin II. Tiberius Konstantin Mavrikios Phokas Heraclius III. Konstantin Heraklonas II. Konstans Mezezius IV. Konstantin ve II. Justinianos Leontios III. Tiberius Philippikos II. Anastasios III. Theodosios III. Leo İsauryalı V. Konstantin Artabasdos IV. Leo Hazar VI. Konstantin İrini I. Nikeforos Stavrakios I. Mihail Rangabe V. Leo Ermeni II. Mihail Theofilos III. Mihail I. Basileios VI. Leon Aleksandros VII. Konstantin I. Romanos II. Romanos II. Nikeforos I. İoannis Çimiskes II. Basileios VIII. Konstantin Zoe III. Romanos IV. Mihail Paflagonyalı V. Mihail IX. Konstantin Monomakos Teodora VI. Mihail I. İsaakios Komnenos X. Konstantin IV. Romanos Diogenes VII. Mihail III. Nikeforos Botaneiates I. Aleksios Komnenos II. İoannis Komnenos I. Manuil Komnenos II. Aleksios Komnenos I. Andronikos Komnenos II. İsaakios Angelos III. Aleksios Angelos IV. Aleksios Angelos Nikolaos Kanabos V. Aleksios Dukas

İznik İmparatorluğu 1204-1261	Konstantin Laskaris I. Teodor Laskaris III. İoannis Vatacis II. Teodor Laskaris IV. İoannis Laskaris

Bizans İmparatorluğu 1261-1453	VIII. Mihail Paleologos II. Andronikos Paleologos IX. Mihail Paleologos III. Andronikos Paleologos V. İoannis Paleologos VI. İoannis Kantakuzinos Mateos Kantakuzinos IV. Andronikos Paleologos VII. İoannis Paleologos V. Andronikos Paleologos II. Manuil Paleologos VIII. İoannis Paleologos XI. Konstantin Paleologos

This article is issued from Vikipedi - version of the 4/18/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.