Aleksandros

Aleksandros Αλέξανδρος
Aya Soyfa'daki Aleksndros mozaiği
Bizans İmparatoru
Hüküm süresi	Ortak imparator (yak. 879–912) Tüm yetkili imparator (912–913)
Önce gelen	VI. Leo Bilge
Sonra gelen	VII. Konstantin

Hanedan	Makedon Hanedanı
Babası	I. Basileios
Annesi	Eudokia İngerina
Doğum	19 Eylül 866 Konstantinopolis
Ölüm	6 Haziran 913 (46 yaşında) Konstantinopolis

Aleksandros (Yunanca: Αλέξανδρος, Alexandros), (d. 19 Eylül 866 - 6 Haziran 913) 912-913 döneminde Bizans İmparatorluğu imparatoru olmuştur. İmparator I. Basileios ile Eudokia İngerina'nın oğludur. Ağabeyi VI. Leo Bilge'nun babasının I. Basileios mu yoksa III. Mikhail mi olduğu şüpheli olmasına karşılık; Aleksandros III. Mikhail öldükten sonra doğduğu için I. Basileios'un babası olduğuna şüphe yoktur.

Yaşamı

Aleksandros 879'da babası tarafından ortak imparator olarak tac giydirilmisti. 903de ağabeyi Leo imparatorken onu St. Mocius kilisesinde öldürme suikastına ismi karıştığı için geçici olarak ortak impartorluktan atılmasına rağmen, ağabeyinin saltanatı sırasında (886-912 döneminde) hep ortak imparator olarak kalmıştır. Ağabeyi VI. Leo 11 Mayıs 912'de öldükten sonra tum yetkiler ile imparator oldu ama Leo'nun daha küçük yaşta olan oğlu Konstantin ortak imparator olarak tac giydirildi. Tahta geçer geçmez 33 yıllık ortak imparatorluğunu kutlamak için bastırdığı yeni sikkelerde "otokrator (αὑτοκράτωρ πιστὸς εὑσεβὴς βασιλεὺς)" ünvanını kullanan ilk Bizans imparatoru oldu.

Aleksandros ağabeyi ölüp kendisi imparator olduğunda 41 yaşında idi ve o zamana kadar rezilce sefih bir hayat yaşamakla ün yapmıştı. Diğer taraftan ağabeyi Akıllı lakabı verilen Leo'ya karşı büyük bir antipati ve hatta garez besleme içine girmişti. Aleksandros tüm yetkili imparator olarak Bizans tahtında 13 ay gibi kısa bir zaman kaldı; ama bir tarihçinin deyişiyle ülkesine bu kadar kısa bir zamanda çok dikkati çeken miktarda zararı dokundu.^[1]

Bu kısa saltanat döneminde Aleksandros umuma açık yerlerde sarhoş gezintileri, kutsal yerlerde akla sığmaz acayip saygısızlık hatta küfürsel hareketleri ve acımasız gaddar ve zalim kararları ve yargıları ile başşehir halkının ondan tiksinmesine ama zulmünden korkup sinmelerine neden oldu. Örneğin Hipodromda bulunan antik pagan çağlardan kalma bronz yaban domuzu heykelini kendinin bir diğer görünümü oluğunu kabul ederek bu heykele yeni cinsel organ ve sivri dişler eklenilmesini emretmiştir.^[1]

Diğer taraftan ağabeyine olan antipatisi ve garazı yüzünden onun almış olduğu önemli kararları değiştirmeye ve onun göreve atadığı kişileri görevden atmayı hiç sonuçlarının ne olabileceğine aldırmadan siyasetine prensip edindi. Ağabeyinin dul karısı İmparatoriçe Zoe'yi saraydan attırdı. İmparatoriçenin bütün arkadaşları ve danışmanları da devlet görevlerinden ve işlerinden atıldılar. Örneğin, Bizans'a donanma komutanı olarak çok büyük hizmetlerde bulunmuş olan amcası amiral Himerios'un iş ve ünvanlarını geri alıp onu hapse attırdı ve yaşlı amiral altı ay sonra tutuklu olarak öldü.^[1]

Tahta çıkışını kutlamak, Bizans'ın Bulgarlara yeni bir imparator tahta çıktığında ödediği ikramiyeyi almak ve iki devlet arasında 901de yapılan barış antlaşmasını uzatmak hedefiyle İstanbul'a gönderilen Bulgar Kralı I. Simeon'un elçi heyeti önce kendisini göremediler. Çünkü Aleksandros epey uzun süren bir sefahat aleminde bulunmaktaydı ve bu alemden ayrılmak istemiyordu. Sonunda danışmanlarının zoru ile çok sarhoş bir halde elçileri kabul etti. Fakat barış antlaşması ağabeyinin önemli bir politikası sonucu olduğu için onu kabul etmemeye kararlıydı. Sarhoş bir tavırla bağırarak elçilere Bizans'ın bu antlaşmayı kabul etmediğini; antlaşmaya göre gereken tazminat ve diğer ikramiyeleri de Bizans'ın bundan sonra ödemiyeceğini açıkca bildirdi ve onları huzurundan kovdu. Bu elçiler geri dönüp durumu I. Simeon'a bildirince bu Bulgar-Bizans savaşının başlamasına bir neden oldu, ama Alekandros bunu görmeden öldü.

Aleksandaros'un diğer bir felakat çıkaran politikası da ağabeyinin göreve getirdiği Konstantinopolis Patriği Euthymus'u görevinden alıp Patrikken Leo'nun dördüncü evliliğini kabul etmeyip itiraz ettiği için yerinden atılan Nikolaos Mistikos'u yeniden Patrik olarak göreve getirmesi oldu. Bu yeni patrik, görevinden alınmasına neden olanın Euthymus olduğunu kabul ederek ondan intikam almak peşinde girişti. Onu önce bir kilise mahkemesi önüne getirtti; kontrolu altında bulunan bu mahkeme önce bu kişinin ve o zamanki Roma papasının isimlerinin tarihî "Diptik" listelerden silinmesine karar verip Ortodoks kilisesinin Roma'daki Papa ve Katolik Kilisesinden kesin olarak ayrılmasına neden oldu. Sonunda Euthymus keşiş olarak Agathon manastırına kapatıldı. Bundan sonra Euthymius'u tutan veya sadece onun fikirlerine sempati gösteren tüm piskopos ve kilise papazlarını görevden atma karar alıp Ortodoks kilisesinin gayet zayıf düşmesine yol açtı. Taşrada ve kırsal alanlarda bulunan birçok papaz kendi yerli cemaatlerinin isteklerine de uyarak yerlerinden ayrılmadılar ve bu ise merkezî Patriğin ülke içindeki dinsel otoritesine büyük şüphe düşürdü.

Diğer taraftan Aleksandros'un saltanatının sonlarında Anadolu'nun doğu sınırlarında Abbasi halifesi Muktedir'in orduları sınırları ihlal eden akınlara başladılar.

Fakat Aleksandros sadece 13 aylık hükümdarlığı, aksi politikalarının sonuçlarını görmeden, 6 Haziran 813'te ölmesi ile sona erdi. Böylece ağabeyinin ölüm döşeğinde iken onun saltanatının sadece 13 ay olacağına ait kehaneti gerçekleşti. Bazı tarihçiler bu ölümünün çok büyük bir öğle yemeğinden sonra güneşin altında polo oynamasından dolayı bir kriz geçirmesi nedeniyle olduğunu bildirirler. Diğerleri ise Hipodrom'da bulunan pagan heykellerine cinsel etkinsizliğinin önünü almak için yaptığı kurbanlar ve ayinler dolayısıyla olduğunu yazarlar ^[1]

Ölmeden ağabeyinin dul karısı Zoe saraya gelip küçük yaşta oğlu olan VII. Konstantin'in imparator olmasını sağladı. Ama Aleksandros ölüm yatağında iken bile aksi karar vererek dul imparatoriçe Zoe'nin naipler heyeti konseyine alınmamasını vesiyet etti ve bu konseyin başkanlığına Patrik Nikolaos Mistikos getirildi.

Dipnotlar

1 2 3 4 Norwich, John Julius, (1991) Byzantium: The Apogee, Londra:Penguin say.122

Dış kaynaklar

Ostrogorsky, Georg (çev. Fikret Işıltan), (1999 5. Baskı) Bizans Devleti Tarihi, Ankara: Türkiye Tarih Kurumu ISBN 975-16-0348-X (Orijinal 1. Baskı: 1940)
Gregory, Timothy E. (çev. Esra Ermert), (2008), Bizans Tarihi, İstanbul:Yapı Kredi Yayınları ISBN 978-975-08-1507-2
Norwich, John Julius (1991) (İngilizce). Byzantium: The Apogee. Londra: Penguin. s. 122-125. ISBN 0-19-504652-8.
Kazhdan, Alexander, ed. (1991) (İngilizce), Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-504652-6
İngilizce Wikipedia "Alexander (Byzantine emperor)" maddesi (İngilizce) (Erişme;18..11.2009)

Resmî unvanlar
Önce gelen: VI. Leo Bilge	Bizans İmparatoru 912–913	Sonra gelen: VII. Konstantin

Batı Roma ve Bizans imparatorları

Principatus dönemi MÖ 27-MS 235	Augustus Tiberius Caligula Claudius Neron Galba Otho Vitellius Vespasian Titus Domitian Nerva Trajan Hadrianus Antoninus Pius Marcus Aurelius ile Lucius Verus Commodus Pertinax Didius Julianus Septimius Severus Caracalla Geta Macrinus ile Diadumenianus Elagabalus Alexander Severus

Üçüncü Yüzyıl Krizi 235-284	Maximinus I Thrax I. Gordian ve II. Gordian Pupienus ve Balbinus III. Gordian Arap Philip Decius ile Herennius Etruscus Hostilian Trebonianus Gallus ile Volusianus Aemilianus Valerianus Gallienus ile Saloninus II. Claudius Quintillus Aurelian Tacitus Florianus Probus Carus Carinus Numerian

Dominatus dönemi 284-395	Diocletianus Maximian Konstantius Chlorus Galerius II. Severus Maxentius II. Maximinus Daia Licinius ile Valerius Valens ve Martinianus Büyük Konstantin II. Konstantin Konstans II. Konstantius ile Vetranio Magnentius Julianus Jovian I. Valentinianus Valens Gratianus II. Valentinianus Magnus Maximus Eugenius I. Theodosius

Batı Roma İmparatorluğu 395-476	Honorius III. Konstantius Joannes III. Valentinianus Petronius Maximus Avitus Majorian Libius Severus Anthemius Olybrius Glycerius Julius Nepos Romulus Augustus

Bizans İmparatorluğu 395-1204	Arcadius II. Theodosius Pulcheria Markianos I. Leo II. Leo Zeno Basiliscus I. Anastasios I. Justin I. Justinianos II. Justin II. Tiberius Konstantin Mavrikios Phokas Heraclius III. Konstantin Heraklonas II. Konstans Mezezius IV. Konstantin ve II. Justinianos Leontios III. Tiberius Philippikos II. Anastasios III. Theodosios III. Leo İsauryalı V. Konstantin Artabasdos IV. Leo Hazar VI. Konstantin İrini I. Nikeforos Stavrakios I. Mihail Rangabe V. Leo Ermeni II. Mihail Theofilos III. Mihail I. Basileios VI. Leon Aleksandros VII. Konstantin I. Romanos II. Romanos II. Nikeforos I. İoannis Çimiskes II. Basileios VIII. Konstantin Zoe III. Romanos IV. Mihail Paflagonyalı V. Mihail IX. Konstantin Monomakos Teodora VI. Mihail I. İsaakios Komnenos X. Konstantin IV. Romanos Diogenes VII. Mihail III. Nikeforos Botaneiates I. Aleksios Komnenos II. İoannis Komnenos I. Manuil Komnenos II. Aleksios Komnenos I. Andronikos Komnenos II. İsaakios Angelos III. Aleksios Angelos IV. Aleksios Angelos Nikolaos Kanabos V. Aleksios Dukas

İznik İmparatorluğu 1204-1261	Konstantin Laskaris I. Teodor Laskaris III. İoannis Vatacis II. Teodor Laskaris IV. İoannis Laskaris

Bizans İmparatorluğu 1261-1453	VIII. Mihail Paleologos II. Andronikos Paleologos IX. Mihail Paleologos III. Andronikos Paleologos V. İoannis Paleologos VI. İoannis Kantakuzinos Mateos Kantakuzinos IV. Andronikos Paleologos VII. İoannis Paleologos V. Andronikos Paleologos II. Manuil Paleologos VIII. İoannis Paleologos XI. Konstantin Paleologos

This article is issued from Vikipedi - version of the 10/1/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.