Batı Roma İmparatorluğu

Başlığın diğer anlamları için Roma sayfasına bakınız.

Başlığın diğer anlamları için Roma İmparatorluğu (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.

Batı Roma İmparatorluğu
IMPERIVM·ROMANVM·PARS·OCCIDENTALIS

— İmparatorluk —

←

395–476

↓

Labarum

Slogan
Senatus Populusque Romanus (SPQR) (Latince)
Roma Halkı ve Senatosu

Batı Roma İmparatorluğu M.S.395

Başkent

Mediolanum
(395-402)
Ravenna
(402-476)

Dil(ler)

Latince

Din

380 yılına kadar Antik Roma Dini sonraları Hıristiyanlık

Yönetim

Otokrasi,
Tetrarşi
(293-313)

İmparator

- 395–423

Honorius

- 475-476

Romulus Augustus

Yasama organı

Roma Senatosu

Yüzölçümü

- 395

4410000 km²

Para birimi

Follis (bronz), Siliqua (gümüş), Solidus (altın).

Öncelleri

Ardılları

Roma İmparatorluğu

Ostrogotlar
Doğu Roma İmparatorluğu
Odesa Devleti
Franklar
Soissons Domeni
Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu

395'te Batı ve Doğu Roma İmparatorlukları

460'da Batı ve Doğu Roma İmparatorluğu

476 Yılıda Batı ve Doğu Roma İmparatorluğu

Batı Roma İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu'nun MS 395 yılında Theodosius tarafından ikiye bölünmesiyle ortaya çıkan antik bir devlettir. Diğer yarısı ise Bizans İmparatorluğu olarak da bilinen Doğu Roma İmparatorluğu'dur. İmparatorluk, 3. yüzyıl ile 5. yüzyıl arasında aralıklı olarak var olmuştur. Doğu Roma İmparatorluğu'nun 527-565 yılları arasında İtalya'nın büyük bir kısımını ele geçirmesi de Batı Roma İmparatorluğu'nun yeniden doğuşunu sağlayamamıştır.

Roma'nın İstilası ve Batı Roma İmparatorluğu'nun Çöküşü

408 yılında Stilicho'nun ölümüyle Honorius tahtta çıktı ve 423 yılındaki ölümüne kadar devletin başında olsa da, hükümdarlığı Vandallar ve Vizigotlar'ın gaspları ve işgalleriyle doluydu. 476'da Orestes, İtalya Kralı Odoacer'in yaptığı Odoacer yönetiminde Heruli federal devlet olma teklifini geri çevirdi. Onu Roma'dan kovdurdu ve İstanbul'a kendini İtalya kralı olarak gösteren devlet nişanlarını yolladı.

4 Eylül 476'da tarihi bir toplantı düzenlendi. Toplantı sonunda Odoacer, İmparator Romulus Augustus'u tahttan indirdi. Fakat, uygulamada durum öyle değildi. Julius Nepos kendisini "Batının Kralı" ilan etti. Dalmaçya'nın ardılı olarak devam etti ve Bizans İmparatoru Zeno ve Kuzey Gaul'de yerleşim yerlerini korumakla görevli Syagrius tarafından tanındı. 480'de Julius Nepos öldürüldü ve Odoacer, Dalmaçya'yı işgal etti.

Miras

Batı Roma İmparatorluğu parçalanınca, yeni Germen krallar yine de birçok Roma hukukunu ve geleneğini sürdürdüler. Birçok işgalci Germen kabilesi çoktan Hristiyanlaşmıştı, yine de bir çoğu Aryanizm'in takipçisiydi. Onlar da hemen Hrıstiyanlaştı. Başlangıçta kendi kabile hukukunu uygulusalar da, daha sonraları Roma Hukuku'ndan etkilendiler ve ikisini birleştirdiler. Roma Hukuku, modern medeni hukukun temelini oluşturur. Buna karşın, örf ve âdet hukuku ise Germenik Anglosakson hukukundan etkilenmiştir.

Latince gerçekte asla kaybolmamış bir dildir. Germenik ve Kelt dilleri ile karışmıştır ve İtalyanca, Fransızca, İspanyolca, Portekizce, Rumence ve Romanş gibi birçok çağdaş Roman dilinin temelini oluşturmuştur. Latince ayrıca İngilizce, Almanca ve Felemenkçe gibi birçok Cermen dilini de etkilemiştir. Bu "saf" yapısını Roma Katolik Kilisesi sayesinde koruyabilmiştir ve birçok ulus tarafından Lingua franca olarak kullanılmıştır. Aydınlar ve bilim adamları tarafından tıpta, hukukta, diplomaside kullanılmaya devam edilmiştir.

Latin alfabesi, bugün dünyadaki alfabetik yazı sisteminde geniş çaplı olarak kullanılmaktadır ve J, K, W ve Z harfleriyle genişletilmiştir. Roma rakamları kullanılmaya devam ediliyor, fakat genel olarak Arap rakamları kullanılmaktadır.

Roma İmparatorluğu'nun hükümdarlıkla yönetilen büyük Hıristiyan İmparatorluğu olarak görülmesi birçok kralı baştan çıkarmıştır. Şarlman, Frankların ve Lombardların kralı, 800 yılında Papa III. Leo tarafından Roma imparatoru olarak taç giydirildi.

Batı Roma İmparatorluğu'nun en görünür mirası ise Roma Katolik Kilisesidir. Kilise, yavaşça Batı'da Roma kurumlarını yerleştirdi. Hatta, 5. yüzyılın sonlarında Roma'nın güvenliğini görüşmek için yardım etti. Germenik kabileler Roma'yı işgal edince ve Ortaçağ'ın ortalarında Avrupa'nın ortası, batısı ve kuzeyi Katolik inancına geçtiler ve Papa'yı İsa'nın vekili olarak tanıdılar.

İtalya tarihi

Antik Çağlar

Orta Çağ

Yeni Çağ

20. Yüzyıl

Özel konular

Antik Roma

Roma Krallığı • Roma Cumhuriyeti • Roma İmparatorluğu • Roma lejyonu • Roma mitolojisi • Roma rakamları • Roma Forumu • Roma'nın Çöküşü • Roma İmparatorları

Batı Roma ve Bizans imparatorları

Principatus dönemi MÖ 27-MS 235	Augustus Tiberius Caligula Claudius Neron Galba Otho Vitellius Vespasian Titus Domitian Nerva Trajan Hadrianus Antoninus Pius Marcus Aurelius ile Lucius Verus Commodus Pertinax Didius Julianus Septimius Severus Caracalla Geta Macrinus ile Diadumenianus Elagabalus Alexander Severus

Üçüncü Yüzyıl Krizi 235-284	Maximinus I Thrax I. Gordian ve II. Gordian Pupienus ve Balbinus III. Gordian Arap Philip Decius ile Herennius Etruscus Hostilian Trebonianus Gallus ile Volusianus Aemilianus Valerianus Gallienus ile Saloninus II. Claudius Quintillus Aurelian Tacitus Florianus Probus Carus Carinus Numerian

Dominatus dönemi 284-395	Diocletianus Maximian Konstantius Chlorus Galerius II. Severus Maxentius II. Maximinus Daia Licinius ile Valerius Valens ve Martinianus Büyük Konstantin II. Konstantin Konstans II. Konstantius ile Vetranio Magnentius Julianus Jovian I. Valentinianus Valens Gratianus II. Valentinianus Magnus Maximus Eugenius I. Theodosius

Batı Roma İmparatorluğu 395-476	Honorius III. Konstantius Joannes III. Valentinianus Petronius Maximus Avitus Majorian Libius Severus Anthemius Olybrius Glycerius Julius Nepos Romulus Augustus

Bizans İmparatorluğu 395-1204	Arcadius II. Theodosius Pulcheria Markianos I. Leo II. Leo Zeno Basiliscus I. Anastasios I. Justin I. Justinianos II. Justin II. Tiberius Konstantin Mavrikios Phokas Heraclius III. Konstantin Heraklonas II. Konstans Mezezius IV. Konstantin ve II. Justinianos Leontios III. Tiberius Philippikos II. Anastasios III. Theodosios III. Leo İsauryalı V. Konstantin Artabasdos IV. Leo Hazar VI. Konstantin İrini I. Nikeforos Stavrakios I. Mihail Rangabe V. Leo Ermeni II. Mihail Theofilos III. Mihail I. Basileios VI. Leon Aleksandros VII. Konstantin I. Romanos II. Romanos II. Nikeforos I. İoannis Çimiskes II. Basileios VIII. Konstantin Zoe III. Romanos IV. Mihail Paflagonyalı V. Mihail IX. Konstantin Monomakos Teodora VI. Mihail I. İsaakios Komnenos X. Konstantin IV. Romanos Diogenes VII. Mihail III. Nikeforos Botaneiates I. Aleksios Komnenos II. İoannis Komnenos I. Manuil Komnenos II. Aleksios Komnenos I. Andronikos Komnenos II. İsaakios Angelos III. Aleksios Angelos IV. Aleksios Angelos Nikolaos Kanabos V. Aleksios Dukas

İznik İmparatorluğu 1204-1261	Konstantin Laskaris I. Teodor Laskaris III. İoannis Vatacis II. Teodor Laskaris IV. İoannis Laskaris

Bizans İmparatorluğu 1261-1453	VIII. Mihail Paleologos II. Andronikos Paleologos IX. Mihail Paleologos III. Andronikos Paleologos V. İoannis Paleologos VI. İoannis Kantakuzinos Mateos Kantakuzinos IV. Andronikos Paleologos VII. İoannis Paleologos V. Andronikos Paleologos II. Manuil Paleologos VIII. İoannis Paleologos XI. Konstantin Paleologos

Avrupa Tarihi

Prehistorik Avrupa · Klasik antikite · Orta Çağ · Rönesans · Erken modern Avrupa · Modern Avrupa

This article is issued from Vikipedi - version of the 5/23/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.