Galiçya Muharebesi
Galiçya Muharebesi veya Lemberg Muharebesi | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
I. Dünya Savaşı Doğu Cephesi | |||||||
Doğu Cephesi (Eylül 1914) | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Rusya İmparatorluğu | Avusturya-Macaristan | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Nikolai Ivanov Baron Salza Alexei Evert Pavel Plehve Nikolai Ruzsky Aleksei Brusilov |
Conrad von Hötzendorf Viktor Dankl Moritz von Auffenberg Rudolf Brudermann | ||||||
Güçler | |||||||
1.200.000 | 950.000 | ||||||
Kayıplar | |||||||
40.000 esir, 285.000 ölü | 30.000 esir ve 90.000 asker saf değiştirdi, 40.000 ölü [1] |
|
Galiçya Muharebesi veya Lemberg Muharebesi I. Dünya Savaşı'nın başlarında Rusya ve Avusturya-Macaristan arasında meydana gelen çatışma. Avusturya-Macaristan ordularının kesin yenilgisiyle sonuçlanan muharebenin ardından Ruslar Lemberg'i ele geçirmiş ve Doğu Galiçya'nın denetimini sağlamıştır.
Savaş öncesi durum
Ağustos ayı başında Rusya'yla savaşın hemen hemen kesinleşmesi üzerine Avusturya-Macaristan Genelkurmay Başkanı Conrad von Hötzendorf kuzey ordularıyla (1. ve 4. ordular) Polonya Krallığı'na taarruz kararı almıştı. Rus ordusunun Doğu Cephesi'ne kısa süre içinde büyük bir güç toplayabilecek oluşundan çekinen von Hötzendorf tek çözümü ivedi bir harekatta görmekteydi. Komutan, Almanya'nın da Polonya taarruzuna destek vereceğini ummuş, ancak bölgede bulunan sınırlı sayıda Alman birliğinin savunma öncelikli oluşu bu umudu boşa çıkarmıştır. Böylece, Polonya'ya tek başına girmek zorunda kalan 1. ve 4. Avusturya-Macaristan orduları 4. ve 5. Rus orduları tarafından karşılanmıştır. Öte yandan, Avusturya-Macaristan'ın Lemberg üzerinden harekete geçeceğini düşünen Rus Ordusu Güneybatı Cephesi Komutanı Nikolai Ivanov bu akına karşılık olarak 3. ve 8. ordularla Doğu Galiçya'ya saldırmayı planlamaktaydı.
Muharebe
Viktor Dankl komutasındaki 3. Avusturya-Macaristan Ordusu Lublin'de 4. Rus Ordusu'yla karşılaşmış ve Baron Salza yönetimindeki bu gücü geri çekilmek zorunda bırakmıştır. Kraśnik Muharebesi olarak anılan bu çatışmada 6.000 Rus askeri tutsak alınmıştır.
Dankl'ın hemen sağından Cholm'a doğru ilerlemekte olan 4. Avusturya-Macaristan Ordusu, Pavel Plehve komutasındaki 5. Rus Ordusu'na Komarów Muharebesi'nde üstünlük sağlamış ve 20.000 Rus askerini tutsak etmiştir. Buna karşın, Avusturyalıların Rus Ordusu'nu çevreleme çabası sonuçsuz kalmıştır.
Rusların kuzey bölgesinde geri çekildiklerini gözlemleyen Avusturya Ordusu Ivanov komutasındaki sol birliklere karşı taarruza geçmiştir. Nikolai Ruzsky yönetimindeki 3. ve Aleksei Brusilov komutasındaki 8. Rus ordularına sahip olan Ivanov Avusturya-Macaristan güçlerine karşı kesin bir zafer kazanmıştır. Bozuk yollar nedeniyle ilerleyişlerini iki gün boyunca durdurmak zorunda kalan Ruslar, Gnila Lipa Muharebesi olarak anılan bu saldırıda düşman güçlerine toparlanma fırsatı tanımamışlardır.
Bir önceki karşılaşmada Ruslara boyun eğmek zorunda kalan Avusturya Ordusu kuzeydeki birliklerini geri çekmeyi planlarken Ivanov, Plehve komutasındaki 5. Rus Ordusu'na taarruz emri vermiş ve Rava Ruska Muharebesi olarak anılan çatışmanın ardından Avusturyalıları geri püskürtmüştür. 2. Avusturya Ordusu Sırbistan tarafından güçlendirilmiş, ancak bu önlem Avusturya'nın Galiçya cephesinin çökmesini ve Rusların Lemberg'i ele geçirmesini önleyememiştir.
Sonuç
Avusturyalıların Slav askerleri geri çekmesi ters tepmiş ve bu askerlerden bir bölümü Rusların tarafına geçmiştir. Muharebesinin son bulduğu 11 Eylül günü itibariyle 120.000 askeri tutsak alan Ruslar buna karşılık 40.000'i tutsak olmak üzere 324.000 asker yitirmiştir. Karpat Dağları'nın 100 mil içine dek ilerleyen Ruslar Przemyśl Şatosu'nun çevresini sarmış ve 100 günden fazla sürecek olan Przemyśl Kuşatması'nı başlatmıştır. Muharebe sonunda Avusturya-Macaristan Ordusu büyük zarara uğramış ve Avusturya toprakları savunmasız duruma gelmiştir. Tannenberg Muharebesi'nde ağır bir yenilgi almış olan Ruslar, Lemberg'de elde edilen bu zaferin ardından kötü anıları tarihe gömme fırsatı yakalamıştır.
Karşılıklı güçler
Rus gücü
Güneybatı Rus cephesi. Başkomutan – Nikolai Ivanov,Kurmay başkanı – Mikhail Alekseyev
- 4. Ordu. Komutan — Anton von Saltza (Krasnik Muharebesi'nin ardından yerini Alexei Evert'e bırakmıştır).
- El Bombacıları
- XIV. Kolordu
- XVI. Kolordu
- 5. Ordu. Komutan — Pavel Plehve
- V. Kolordu
- XVII. Kolordu
- XIX. Kolordu
- XXV. Kolordu
- 3. Ordu. Komutan — Nikolai Ruzsky - Kurmaylar: Vladimir Mikhailovich Dragomirov, Nikolay Dukhonin, Mikhail Bonch-Bruevich
- IX. Kolordu
- X. Kolordu
- XI. Kolordu
- XXI. Kolordu
- 8.Ordu. Komutan — Aleksei Brusilov - Kurmay Anton Ivanovich Denikin (Levazım subayı)
- VII. Kolordu
- VIII. Kolordu
- XII. Kolordu
- XXIV. Kolordu
Avusturya-Macaristan gücü
- Ordu grubu Kummer
- 7. Süvari Alayı
- Seferberlik birlikleri
- 1.Ordu. Komutan — Viktor Dankl
- I. Kolordu (Cracow) - 5. ve 46. Piyade Alayları
- V. Kolordu (Bratislava) - 14., 33. ve 37. Piyade Alayları
- X. Kolordu (Przemysl) - 2., 24. ve 45. Piyade Alayları
- 12. Piyade Alayı
- 3. Süvari Alayı
- 9. Süvari Alayı
- 4. Ordu. Komutan — Moritz von Auffenberg
- II. Kolordu (Wien) - 4., 13. ve 25. Piyade Alayları
- VI. Kolordu (Kaschau) - 15., 27. ve 39. Piyade Alayları
- IX. Kolordu (Leitmeritz) - 10. ve 26. Piyade Alayları
- XVII. Kolordu (savaş başladığında kurulmuştur) - 19. Piyade Alayı
- 6. Süvari Alayı
- 10. Süvari Alayı
- 3. Ordu. Komutan — Rudolf Brudermann
- XI. Kolordu (Lemberg) - 30. Piyade Alayı
- XIV. Kolordu (Innsbruck) - 3., 8. ve 44. Piyade Alayları
- 23. Piyade Alayı
- 41. Piyade Alayı
- 2. Süvari Alayı
- 4. Süvari Alayı
- Ordu grubu Kövess (2. Ordu'ya bağlı)
- III. Kolordu (Graz) - 6., 28. ve 22. Piyade Alayları
- XII. Kolordu (Hermannstadt) - 16., 35. ve 38. Piyade Alayları
- 11. Piyade Alayı
- 43. Piyade Alayı
- 20. Piyade Alayı
- 1. Süvari Alayı
- 5. Süvari Alayı
- 8. Süvari Alayı
Bibliyografya
- Tuchman, Barbara, The Guns of August (1962)
- Tucker, Spencer, The Great War: 1914-18 (1998)
- Nikolai Golovin. Great battle for Galicia
Kaynakça
- ↑ Conrad von Hötzendorff. Aus meiner Dienstzeit. Band IV. 28. Juni 1914 bis September 1914. Die politischen und militärischen Vorgänge vom Fürstenmord in Sarajevo bis zum Abschluß der ersten und bis zum Beginn der zweiten Offensive gegen Serbien und Rußland, Berlin 1924; s. 804
|